Προεπισκόπηση

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Βίος Αγίου Ονησίμου του Αποστόλου

Ο Άγιος Ονήσιμος Απόστολος εορτάζει στις 15 Φεβρουαρίου

Βαπτίζεται Χριστιανός
Ο Ονήσιμος ο Άγιος Απόστολος ήταν πρώτα δούλος του Αγίου Αποστόλου Φιλήμονα, ο οποίος καταγόταν από τις Κολοσσές. Όταν ο Ονήσιμος υπηρετούσε στον Φιλήμονα,
έκλεψε χρήματα από το σπίτι του, όπως φανερώνεται από την επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τον Φιλήμονα, και κατόπιν έφυγε και πήγε στη Ρώμη. Εκεί βρήκε τον
Απόστολο Παύλο, που βρισκόταν στα δεσμά και τον κατήχησε στην πίστη του Χριστού. Κατόπιν τον βάπτισε και έγινε θαυμάσιος στην αρετή. Όταν δε τον κατάρτησε σε όλα,
τότε έκρινε ο θείος Παύλος ότι ήταν άδικο να λυπάται ο Φιλήμων για την κλοπή και την φυγή του δούλου του Ονησίμου. Ο Παύλος τον απέστειλε πίσω στον Φιλήμονα με
επιστολή του, στην οποία ανέφερε για τον Άγιο Ονήσιμο τα ακόλουθα: «Τέτοιος που είμαι, εγώ ο Παύλος ο ηλικιωμένος, και τώρα φυλακισμένος του Ιησού Χριστού, σε
παρακαλώ για το παιδί μου, τον Ονήσιμο, ο οποίος άλλοτε σου ήταν άχρηστος, τώρα όμως είναι χρήσιμος και σε εσένα και σε εμένα. Σου τον αποστέλλω πάλι και συ δέξου
αυτόν που είναι η καρδιά μου. Θα ήθελα να τον κρατήσω κοντά μου, για να με υπηρετεί, αντί σου, στην φυλακή που είμαι χάριν του Ευαγγελίου, αλλά δεν ήθελα να κάνω
τίποτε χωρίς την δική σου συγκατάθεση, για να μην γίνει η αγαθή σου πράξη αναγκαστικά αλλά με την θέλησή σου. Ίσως γι' αυτό αποχωρίσθηκε προσωρινά από εσένα, για
να τον έχεις παντοτινά, όχι πλέον σαν δούλο, αλλά περισσότερο από δούλο, σαν αδελφό αγαπητό, ιδιαίτερα για μένα, πόσο μάλλον για σένα και σαν άνθρωπο και σαν
Χριστιανό. Εάν λοιπόν, με θεωρείς φίλο, δέξου τον σαν να ήμουν εγώ». Ο Φιλήμων δέχθηκε με μεγάλη χαρά τον Ονήσιμο μαζί με την επιστολή και τον ξανάστειλε πίσω στον
Παύλο, τον οποίον έκτοτε υπηρετούσε.

Ποιος τον μύησε στο χριστιανισμό
Ο Ονήσιμος ήταν Ρωμαίος κατά το γένος, πολύ ευγενής στους τρόπους και φίλος ιδιαιτέρως αγαπητός της μεγάλης σάλπιγγας του Πνεύματος του Παύλου, του κορυφαίου των
Αποστόλων. Αφού ασπάστηκε την πίστη του Χριστού, που ελευθερώνει τον άνθρωπο από την αμαρτία έγινε μαθητής του Αποστόλου Παύλου. Διδάχτηκε από αυτόν τα μυστήρια
της ευσεβείας. Εργαζόταν μαζί με κείνον στα έργα της αποστολής. Γινόταν συνοδοιπόρος του. Φυλακίστηκε μαζί του, όταν κήρυττε μαζί του το σωτήριο κήρυγμα του Ευαγγελίου.

Ομολογεί τον Χριστό
Μετά τον μαρτυρικό θάνατον των δύο κορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, καταγγέλλεται σε κάποιον ονόματι Τέρτυλο, που ήταν έπαρχος στη Ρώμη ο μακάριος Ονήσιμος.
Τον κατήγγειλαν ότι αποσπούσε πολλούς από την λατρεία των ειδώλων και τους οδηγούσε στην λατρεία του Εσταυρωμένου Χριστού, όπως έκαναν ο Πέτρος και ο Παύλος, που
θανατώθηκαν από τον Νέρωνα. Ο έπαρχος διέταξε να συλλάβουν τον Ονήσιμο και να τον οδηγήσουν μπροστά του. Όταν λοιπόν τον είδε ο παράνομος δικαστής τον ρώτησε να
πει το όνομά του, την κατάσταση του, και την θρησκεία που ανήκει και πιστεύει. Ο Άγιος απάντησε ότι ονομάζεται Ονήσιμος, ότι παλαιότερα ήταν δούλος ενός ανθρώπου ίσου με
αυτόν. Τώρα όμως, λέγει, είμαι δούλος και Απόστολος του αγαθού Δεσπότου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Τότε ο έπαρχος του λέγει: «Και ποια είναι η δικαιολογία, που
τόσο εύκολα άλλαξες κύριο»; Και ο Ονήσιμος του άπαντα: «Η επίγνωσις της αλήθειας και το μίσος κατά της ειδωλολατρίας, ω δικαστά». Κατόπιν έλεγξε όλους όσους ήταν
ειδωλολάτρες για ότι πιστεύουν σε θεούς ανύπαρκτους. Ο δικαστής τον απείλησε κατόπιν με βασανιστήρια εάν δεν αρνηθεί τον Χριστό. Αλλά ο Άγιος του απάντησε στα
βασανιστήρια και στις απειλές ως εξής: «Μη σε μέλλει γι αυτό, αλλά εκείνο, που έχεις να κάμεις, κάμε το γρήγορα. Έτσι θα μάθεις ότι τίποτε δεν μπορεί να με χωρίσει από την
αγάπη του Χριστού». Μόλις άκουσε την απάντηση αυτή του Μάρτυρος ο έπαρχος, παρέδωσε τον Ονήσιμο στους φύλακες και διέταξε να του κάμουν πολλών ειδών
βασανιστήρια, που να κρατούν τους πόνους όσο το δυνατόν περισσότερο και ο δίκαιος Ονήσιμος σαν να έβλεπε από τώρα και να απολάμβανε τη χαρά του Παραδείσου, όχι
μόνο δεν αισθανόταν τους πόνους, από τα βασανιστήρια, που δοκίμαζε, αλλά τα θεωρούσε αφορμή μεγάλης χαράς.

Μετά τα βασανιστήρια εξορίζεται
Τα βασανιστήρια του Μάρτυρος στη φυλακή κράτησαν δέκα οκτώ ημέρες. Κατά το διάστημα αυτό πολλοί που πήγαιναν σ' αυτόν διδάσκονταν πολύ καλά, με τα λόγια του και τις
συμβουλές του να σέβονται τον Θεό, και να απαρνούνται την θρησκεία των ειδώλων, να γίνονται ειλικρινείς πιστοί του Χριστού. Όλα αυτά τα έμαθε ο έπαρχος. Θέλοντας λοιπόν
να εμποδίσει αυτό το ρεύμα της διδασκαλίας, με το πρόσχημα της φιλανθρωπίας εξορίζει τον Ονήσιμο μαζί με άλλους ομοθρήσκους του από την Ρώμη και τον στέλνει στους
Ποτιόλους. Τον διατάζει συγχρόνως ο ανόητος να παύση το κήρυγμα. Ο θείος Ονήσιμος όταν έφθασε στους Ποτιόλους εξακολουθούσε και εκεί το συνηθισμένο του έργο.
Δίδασκε σε όλους με θάρρος το κήρυγμα της πίστεως προς τον Χριστό.

Μαρτυρεί δια τον Χριστό
Όταν ο έπαρχος Τέρτυλος επισκέφθηκε τον τόπο εξορίας του και πληροφορήθηκε τη χριστιανική του δράση, διέταξε να συλληφθεί ο Άγιος. Κατόπιν όμως ο Άγιος έλεγξε τον
δικαστή που παραμένει στην θρησκεία των ειδώλων και τότε ο δικαστής εξαγριωμένος διέταξε να τεντωθεί ο Μάρτυρας από τα τέσσερα και να τον δέρνουν με χονδρά ραβδιά σ
ε όλο το σώμα.
Τον έδερναν λοιπόν άσπλαχνα επί πολλές ώρες. Η ανδρεία όμως της ψυχής του δεν άλλαξε καθόλου, αλλά περισσότερο δυναμωνόταν με την ελπίδα των ουρανίων αγαθών.
Ο έπαρχος, ο παράνομος αυτός δικαστής, αφού διέταξε να συντρίψουν τα σκέλη του Αγίου μπήκε αμέσως στο πραιτώριο, μη υποφέροντας ο αλιτήριος την εξευτελιστική ντροπή
που έπαθε. Οι δήμιοι εκτέλεσαν τη διαταγή, και ο μακάριος Ονήσιμος παρέδωσε την αγία του ψυχή στα χέρια του Θεού την 15ην του μηνός Φεβρουαρίου. Μία δε ευγενής
γυναίκα από αυτές που είχαν σχέσεις και με τους βασιλείς, πολύ πλούσια κατά την περιουσίαν αλλά πλουσιότερη κατά την ευσέβεια προς τον Θεό κατασκεύασε με έξοδά της
θήκηναπό καθαρό ασήμι, και μέσα έβαλε ευσεβώς και με τιμή το λείψανο του Αγίου.




Στίχος
Ἥπλωσεν Ὀνήσιμος εἰς θλάσιν σκέλη, Παύλου σκελῶν δραμόντα γενναίους δρόμους. Πέμπτῃ Ὀνησίμου σκέλεα θραῦσαν δεκάτῃ τε.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α΄. Τῆς Ἐρήμου πολίτης
Ταῖς ἀκτῖσι τοῦ Παύλου φωτισθεὶς τὴν διάνοιαν, ὤφθης ὑπηρέτης τοῦ Λόγου καὶ Ἀπόστολος ἔνθεος· καὶ ὄνησιν ἐβράβευσας ζωῆς, Ὀνήσιμε θεράπον
τοῦ Χριστοῦ, διὰ λόγων καὶ θαυμάτων θεοπρεπῶν, τοῖς πίστει ἐκβοῶσί σοι· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι φαιδρῶς, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι
διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ΄.
Ἀπόστολε ἅγιε Ὀνήσιμε, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.

Κοντάκιον. Ἦχος δ΄. Ἐπεφάνης σήμερον
Ὡς ἀκτὶς ἐξέλαμψας τῇ οἰκουμένῃ, ταῖς βολαῖς λαμπόμενος, ἡλίου μάκαρ παμφαοῦς, Παύλου τοῦ κόσμον φωτίσαντος· διό σε πάντες, τιμῶμεν Ὀνήσιμε.

Κάθισμα Ἦχος πλ. δ΄. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον
Ἐκ δουλείας τῆς πλάνης ἀπαλλαγείς, ἀπελεύθερος ὤφθης ἐν τῷ Θεῷ, αὐτοῦ δοῦλος γνήσιος, χρηματίσας ἐν χάριτι, κοινωνὸς δεσμῶν δέ, τοῦ Παύλου
γενόμενος, διὰ Χριστὸν ἐκτάνθης, ἀδίκως Ἀπόστολε· ὅθεν ἠξιώθης, μαρτυρήσας νομίμως, τῆς ἄνω λαμπρότητος, Ἱεράρχα Ὀνήσιμε· διὰ τοῦτο βοῶμέν σοι·
Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος
Σὲ ὑπὸ Παύλου τοῦ σοφοῦ, τῆς σάλπιγγος τῆς θείας, τῇ πίστει προσαχθέντα, καὶ λόγῳ φωτισθέντα τῆς ἀληθείας μυστικῶς, καὶ μαρτυρηθέντα ἐπ' ἐργασίᾳ
ἀρετῆς, καὶ πίστεως στερρότητι, τὶς ἐγκωμιάσαι ἰσχύσει, ὡς ὄντως κατ' ἀξίαν, ἢ τοὺς πόνους εὐφημῆσαι, ἐν οἷς στερρῶς ἔπαυσας τὴν πλάνην; Χρισθεὶς
γὰρ Ἱερεὺς ἐν Πνεύματι θείῳ, ἐκ δουλείας κοσμικῆς, καὶ Ἀποστόλων κήρυγμα λαβών, μετέσχες καὶ τῶν στεφάνων· διὸ σε πάντες τιμῶμεν Ὀνήσιμε.

Μεγαλυνάριον
Παύλῳ τῷ θεόπτῃ μαθητευθείς, ὤφθης ἀληθείας, θεηγόρος μυσταγωγός· ὑπὲρ ἧς προθύμως, Ὀνήσιμε ἀθλήσας, ὀνήσιμον πηγάζεις, χάριν τοῖς χρήζουσι.

πηγή από: http://xristianos.gr/