Προεπισκόπηση

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Βίος Αγίας Αργυρής της Νεομάρτυρος

Η Αγία Αργυρή η Νεομάρτυς τιμάται στις 5 Απριλίου και η Ανακομιδή των λειψάνων Της στις 30 Απριλίου

Γέννηση και καταγωγή
Η Άγια Αργυρή καταγόταν από την Προύσα της Μικράς Ασίας και γεννήθηκε το 1688 από ευσεβείς γονείς, τον Γεώργιο και τη Σωσάννη. Ήταν μια σεμνή παρθένα, προικισμένη
με εξαίρετες χάρες, την πίστη, τη φρόνηση και την ταπεινοφροσύνη. Δεν αρκούσαν όμως όλες αυτές οι αρετές της για να τελειωθεί, γι’ αυτό με την καθημερινή άσκηση που
υπέμενε, απόκτησε ακόμη μια άλλη σημαντική αρετή, την υπομονή.

Ο παράφορος έρωτας κάποιου νέου
Η εξαιρετική αυτή παρθένα, που έλαμπε από μορφιά και χάρες, δεν ήταν δυνατό να μη εντυπωσιάζει τον κόσμο και ιδιαίτερα το ανδρικό φύλο. Έτσι κάποιος πλούσιος, και
αλλόθρησκος νέος, που κατοικούσε εκεί κοντά στο σπίτι της, πληγώθηκε θανάσιμα απ’ τη λάμψη της ομορφιάς της, γι αυτό την πλησίασε και της πρότεινε ν’ αρνηθεί τον Χριστό,
να γίνει Μουσουλμάνα και τότε της ορκιζότανε πως θα την έκανε αιώνιο σύντροφο της ζωής του.
Η πρόταση του πλούσιου νέου ήταν φυσικά εξωφρενική για μια σεμνή και πιστή κόρη όπως την Αργυρή. Έτσι η τελευταία με τις χριστιανικές αρχές που είχε, απέρριψε αμέσως
τις άστοχες προτάσεις του με ψυχρότητα. Τότε το νεαρό αρχοντόπουλο σκοτισμένο ολότελα απ’ το ερωτικό πάθος του για το ίνδαλμα των ονείρων του, απειλούσε θεούς και
δαίμονες, πως δεν θα υποχωρούσε με κανέναν τρόπο.
Το μέγεθος της απελπισίας του νέου τον ανάγκασε να πάρει σταθερή απόφαση για ν’ αλλαξοπιστήσει την κόρη. Άρχισε να ενοχλεί τους δυστυχείς γονείς της Αργυρής και ν’
απειλεί τη ζωή της ίδιας, η οποία όμως με Ιώβειον υπομονή υπόμενε με θάρρος όλα τα κακά που της προκαλούσε το ανικανοποίητο του νεαρού. Η Αργυρή έδειξε μέχρι το τέλος
ψυχρή και αξιοπρεπή στάση, χωρίς να υποκύψει στο παράφορο αίσθημα εκείνου, που δεν εννοούσε να δώσει τέλος στα αποτρόπαια σχέδια του. Η Αργυρή δεν αρνείται τη
θρησκεία της, αλλά στέκει ακλόνητη σα βράχος. Αναγκάζεται τελικά να τα πει όλα στους γονείς της και να ζητήσει απ’ ευθείας τη βοήθειά τους.

Ο γάμος της Αργυρής και οι συνέπειές του
Οι γονείς τότε της Αργυρής έφθασαν σε πραγματικό αδιέξοδο και για να ξεφύγουν απ’ αυτό αρραβώνιασαν την κόρη τους, που ήταν μόλις δεκαεπτάχρονη, μ’ ένα νέο ομοχώριο
της. Η απόφαση των γονιών της Αργυρής, η τόσο συνετή, δεν στάθηκε εμπόδιο στο σφοδρό πάθος που φλόγιζε τον νεαρό. Έτσι σαν η Αργυρή, ύστερα από δεκαπέντε μέρες,
στάθηκε ολόχαρη σαν νυφούλα στην εκκλησιά, για να πανδρευτεί, ξαφνικά κάτι αποτρόπαιο συνέβηκε. Είκοσι αλλόθρησκοι νέοι, που ήταν φίλοι του πλουσιόπαιδου που με
πείσμα κατεδίωκε την Αργυρή, εισβάλανε ξαφνικά στην εκκλησιά, και μπροστά στα έκπληκτα βλέμματα του γαμπρού και των γονιών της την απαγάγανε.


Η λειψανοθήκη της Αγίας Αργυρής της Νεομάρτυρος στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής στο Χασκιοϊ

Μια παράξενη δίκη
Η Αργυρή ντυμένη σαν νύμφη, όπως ήτανε, οδηγήθηκε αμέσως μπροστά σε δικαστήριο. Η κατηγορία ήταν γι’ αυτήν συντριπτική, αφού έξι άτομα την κατηγορούσαν, πως
παρέβηκε την υπόσχεση, που έδωσε στον πλούσιο νέο, πως θα αρνιότανε την πίστη της για να τον πανδρευτεί. Ο δικαστής που δεν ήταν κανένας άλλος, παρά ο πατέρας του
μηνυτή, της έθεσε το τρομερό δίλημμα: ή ν’ αλλαξοπιστήσει και να πανδρευτεί τον γιο του ή να φυλακισθεί για την αθέτηση της υπόσχεση της. Η νεαρά κόρη όμως δεν κάμφθηκε
μπροστά στην απελπιστική θέση που βρέθηκε, αλλά πάλαισε με απαράμιλλο σθένος. Δεν υποχώρησε στην ανορθόδοξη πρόταση του δικαστή, γι’ αυτό κλείσθηκε στη φυλακή.
Τότε οι γονείς της τρελοί από απελπισία αντέδρασαν και ζήτησαν επέμβαση του Πατριάρχη και της επίσημης τουρκικής κυβέρνησης. Τα διαβήματά τους όμως αυτά δεν άλλαξαν
την κατάσταση, παρά να γίνει προσωρινό δεσμωτήριό της, ένα δωμάτιο της οικίας του δικαστή. Την επαύριον η Αργυρή χλωμή και καταβεβλημένη οδηγήθηκε στην
Κωνσταντινούπολη, όπου κλείσθηκε σε φυλακές, μέχρις ότου παρουσιασθεί για νέα δίκη. Περίμενε με αγωνία μια απόφαση δίκαιη για την αθώωση της για να επιστρέψει κοντά
στους προσφιλείς γονείς και τον σύζυγο της. Η απόφαση όμως του δικαστηρίου που βγήκε ύστερα από δύο χρόνια ήταν κι αυτή τη φορά καταδικαστική κι επικύρωνε την παλιά,
που έλεγε, πως η έπρεπε ν’ αλλαξοπιστήσει και να πανδρευτεί τον νεαρό Τούρκο, που την ήθελε, ή θα μαραίνονταν τα κάλλη της στις υγρές φυλακές του Χάσκιοϊ, κοντά σ’
αισχρές κι ανήθικες γυναίκες, που την πρότρεπαν ν’ αρνηθεί την πίστη της για να σωθεί.

Τρομερές στιγμές της ζωής της
Έτσι και πάλι η μαρτυρική νέα, οδηγείται αλυσοδεμένη στο άθλιο και πνιχτικό κελί της, για να περάσει την υπόλοιπη ζωή της, περήφανη όμως γιατί βρισκόταν τώρα κοντά στον
Σωτήρα της ψυχής της. Η μητέρα της πέθανε σε λίγο, γιατί δεν άντεξε το τρομερό νέο κτύπημα που την βρήκε κι έτσι έμεινε πια μόνη κι έρημη, έχοντας για συντροφιά την τακτική
προσευχή, τη νηστεία και αγρυπνία.
Άγριοι τότε ξυλοδαρμοί επακολουθούν, βαρειές δουλειές, εξευτελισμοί και βρισιές για να γονατίσουν την αγνή ψυχή της, αλλ’ οι τρομερές αυτές κακουχίες ατσαλώνουν τη θέλησή
της και την κρατούν όσο πιο κοντά στον Εσταυρωμένο. Όλα τα βάσανα που καθημερινά υπόφερε σύντριψαν κυριολεκτικά το σώμα της, υποσκάψανε την υγεία της, μα το μυαλό
της λειτουργούσε θαυμάσια. Τη σκέψη της απασχολούσε τώρα το πως ,θα εκτελούσε τον τελευταίο πόθο που επεδίωκε. Αντιλαμβανόταν πως το τέλος της πλησίαζε με γοργό
ρυθμό και ήθελε να κοινωνήσει. Η θεία μετάληψη θα της έδινε ενίσχυση πραγματική και τέλειο εξαγνισμό της ψυχής της, για ν’ αντικρύσει σε λίγο τον αυστηρό κριτή των πράξεών
της.


Ο τάφος και η μαρμάρινη πλάκα του τάφου της Αγίας Αργυρής της Νεομάρτυρος

Η θεία μετάληψη και το τέλος της
Ο πόθος της για μετάληψη στέφθηκε από επιτυχία, γιατί βρήκε το κατάλληλο πρόσωπο, που θα την βοηθούσε. Αυτό ήτανε ένας σεβαστός γέροντας, φυλακισμένος κι αυτός,
που μπορούσε όμως να κυκλοφορεί ελεύθερα, γιατί του είχαν εμπιστοσύνη. Έτσι σαν η νεαρά Αργυρή του εκμυστηρεύτηκε το μυστικό της, δεν έμεινε απαθής, αλλά ενέργησε
σαν πραγματικός πατέρας και προσπάθησε και βρήκε τον προϊστάμενο της εκκλησίας και του ανέφερε παραστατικά την τραγική περίπτωση της σεμνής κι ενάρετης παρθένας.
Ο ιερέας τότε συγκλονίστηκε κυριολεκτικά, έχυσε πικρά δάκρυα και με το εφευρετικό μυαλό του, βρήκε τη λύση. Έκλεισε μέσα σε μια σταφίδα ένα μέρος απ’ τα Άχραντα
μυστήρια και τα έδωσε στον γέροντα.
Ο θαυμάσιος γέροντας, με τη ψυχή στο στόμα, πέρασε το λυτρωτικό αυτό δώρο, μπροστά στα μάτια των φυλάκων και το πήρε στον προορισμό του. Η καταβεβλημένη Αργυρή,
είδε με συγκίνηση το όνειρο της να πραγματοποιείται, που η θεία επέμβαση θέλησε. Πήρε με χέρια που έτρεμαν τη σταφίδα, και δέχτηκε για τελευταίο εφόδιο, το τίμιο δώρο που
ποθούσε. Ύστερα από μια μέρα τη βρήκε η λύτρωση κι υπέκυψε στο μοιραίο εξαγνισμένη ολότελα και λυτρωμένη απ’ τους εξευτελισμούς και τις διώξεις. Ο Σωτήρας ήταν πια ο
μόνος σύντροφος της, ο μόνος υπερασπιστής της και κανένα σύννεφο λύπης, δεν θα διετάρασσε την πικραμένη και κουρασμένη ψυχή της.

Η δικαίωσή της
Η Αργυρή πια πέρασε στο κατώφλι των μαρτύρων και κηδεύτηκε στις 5 Απριλίου 1721, στον περίβολο της εκκλησίας της οσιομάρτυρας Παρασκευής στο Χάσκιοϊ. Ο γέροντας
φίλος της, της απονέμει τις τελευταίες τιμές, θέτοντας πάνω στον τάφο της ένα πέτρινο σταυρό, το έπαθλο της νίκης της, που σωζότανε ως την εποχή του Πατριάρχη
Κωνσταντίνου. Έτσι πήγαν χαμένοι οι κόποι και οι προσπάθειες των διωκτών της, που θέλανε ν’ αλλαξοπιστήσουν την Αργυρή. Η Αγία όλα τ’ αρνήθηκε χάριν του Χριστού και
αφού διέκοψε κάθε δεσμό με τον φθαρτό και μάταιο κόσμο, ζητούσε με πόθο την αληθινή βασιλεία του Θεού. Γιατί η Αγία είχε ακλόνητη πεποίθηση πως ο θάνατος θα την
οδηγούσε στην πραγματική και αληθινή ζωή.
Οι κάτοικοι της περιοχής στις 30 Απριλίου 1725 ήθελαν να κάμουν ανακομιδή λειψάνων της Αγίας, που υπόφερε 16 ολόκληρα χρόνια, τόσους φοβερούς εξευτελισμούς για την
πίστη μας. Κάλεσαν λοιπόν τον Πατριάρχη Παΐσιο μαζί με την Ιερά Σύνοδο του να παρευρεθεί στην ιερά τελετή. Σαν άνοιξαν τον τάφο, έμειναν όλοι έκθαμβοι, γιατί το σώμα της
διατηρόταν ακέριο και σκόρπιζε γύρω τους ευχάριστη ευωδιά.
Αυτά όλα τα επιβεβαίωσε ο Πατριάρχης Παΐσιος, που αποφάσισε να ταφεί το λείψανο της σε νέα πολυτελή λάρνακα, που βρίσκεται μέχρι σήμερα στον Πατριαρχικό ναό του Αγίου
Γεωργίου στην Κωνσταντινούπολη να γίνεται για τιμή της αρχιερατική λειτουργία και να γιορτάζεται επίσημα πια σαν Αγία στις 30 Απριλίου ημέρα Ανακομιδής των λειψάνων της
καθώς και στις 5 Απριλίου κάθε χρόνο και μετά να επακολουθεί λιτανεία.

Η Αγία Αργυρή επετέλεσε πολλά θαύματα. Το κεφάλι της Αγίας Αργυρής βρίσκεται κάπου στη Ρωσία, γιατί το έκλεψε κάποιος Ρώσος μοναχός τη μέρα της ανακομιδής των
λειψάνων της. Γιορτάζεται δε εκεί η μνήμη της στις 30 Απριλίου ημέρα Ανακομιδής των λειψάνων Της.

Η λάρνακα με το άγιο λείψανο που διετηρείτο ακέραιο, επί αιώνες βρισκόταν στο Πικρίδιον (Χάσκιοϊ) στο ναό της Αγίας Παρασκευής, στο περίβολο της, που κάποτε
χρησιμοποείτο ως κοιμητήριο και που εκεί είχε ταφεί και η Αγία, και σήμερα βρίσκεται ο ταος της κι ένα μικρό ναΐδριο στη χαρη της. Επί τρεις αιώνες και πλέον, στις 30 Απριλίου
γινόταν πανηγυρική λειτουργία και περιφορά της λάρνακας με το άγιο λείψανο της. Και σήμερα πάντα γίνεται επί τόπου στην Αγία Παρασκευή η λειτουργία, αλλά η λάρνακα με το
άγιο λείψανο δεν υπάρχει πλέον. Το 1955, με τα θλιβερά γεγονότα του Σεπτεμβρίου εκείνου, όπου ο τουρκικός όχλος έκανε φοβερές καταστροφές εναντίον των χριστιανών της
Πόλης, ιδιαίτερα στις εκκλησίες, αφού λεηλάτησαν και το ναό της Αγίας Παρασκευής, πέταξαν έξω την αγία λάρνακα και την έκαψαν. Από το άγιο λείψανο της Αγίας ευρέθηκαν
ελάχιστα μέσα στα αποκαΐδια, που τώρα φυλάσσονται σε μια μικρή λειψανοθήκη και με αυτήν και πολύ πόνο και ευλάβεια γίνεται κάθε χρόνο η πανηγυρική λειτουργία στο ναό
της Αγίας Παρασκευής και η λιτάνευσις των αγίων της λειψάνων στα χέρια ευλαβούς ιερέως.



Ἀπολυτίκιον Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Τυράννους κατήσχυνας εν τοις βασάνοις σεμνή, δειχθείσα πολύαθλε, ώσπερ αδάμας στερρός, Χριστού μάρτυς ένδοξε, έδειξας εναθλούσα προς Χριστόν τον Σωτήρα,
έρωτά τε και ζήλον και ακόρεστον πόθον, δι' ο σε Αργυρή, αυτός αξίως εδόξασε.

Ερμηνεία:
Σεβαστή μάρτυρα του Χριστού, ντρόπιασες τους τυράννους με τα βάσανα που υπέφερες, αφού αναδείχτηκες αξιοσέβαστη, ακαταπόνητη, σαν ένα σκληρό διαμάντι,
έδειξες δε ακόμη όχι μόνο αγάπη και ζήλο, αλλά άσβεστο πόθο στον Σωτήρα Χριστό, γι’ αυτό, ω Αργυρή, ο Κύριος επάξια σε εξύψωσε.
 
πηγή από: http://xristianos.gr/