Ο Άγιος Θεόδοτος ο Ιερομάρτυρας Επίσκοπος Κυρήνειας Κύπρου εορτάζει στις 2 Μαρτίου
Ο Άγιος Θεόδοτος έζησε στις αρχές του 4ου μ.Χ. αιώνα, όταν η ειδωλολατρία κινδύνευε να εκπνεύσει. Και ζητούσε, όπως τα θανάσιμα πληγωμένα θηρία, να πέσει με όσες
δυνάμεις της απέμειναν, να εξοντώσει την Εκκλησία.
Ο Άγιος Θεόδοτος, επίσκοπος στην Κυρήνεια της Κύπρου, με το μεγάλο ζήλο του υπέρ της χριστιανικής πίστης και για τις κατακτήσεις που επιτύγχανε μέσα στον ειδωλολατρικό
κόσμο, προκάλεσε την οργή του ηγεμόνα Σαβίνου. Αφού τον συνέλαβε, προσπάθησε να τον πείσει ν' αρνηθεί την πίστη του στο Χριστό. Ο Θεόδοτος όχι μόνο δεν αρνήθηκε την
πίστη του, αλλά και μίλησε θαρραλέα στον ηγεμόνα κατά της ειδωλολατρικής πλάνης και τον εξόρκισε ν' αρνηθεί τους ψεύτικους θεούς. Όπου και του απάντησε: «Ἄρχοντα, τὴν
πίστη μου πρὸς τὸν Χριστὸ δὲν τὴν ἀρνοῦμαι. Τὸ χρυσάφι ποτὲ δὲν τὸ ἀνταλλάσουμε μὲ τὸ χῶμα. Χῶμα ἄχρηστο εἶναι καὶ τὰ εἴδωλα ποὺ λατρεύετε ἐσεῖς. Σὲ λίγο καιρὸ ἡ
βασιλεία τῶν θεῶν σου θὰ ἐκλείψει. Ἡ Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ εἶναι αἰώνια καὶ ἄφθαρτη καὶ θὰ ἐξαπλωθεῖ σὲ ὅλο τὸν κόσμο. Σ’ αὐτὴ τὴ Βασιλεία ὑπάρχει θέση καὶ γιὰ σένα καὶ
γιὰ ὅλους».
Εξοργισμένος ο έπαρχος διατάσσει να αρχίσουν τα βασανιστήρια. Οι στρατιώτες απεκδύουν τον Άγιο και τον κτυπούν με τα μαστίγια από νεύρα βοδιού. Η σιωπή και η καρτερία
του Ιερομάρτυρος εξοργίζει περισσότερο τον ανάλγητο ηγεμόνα, ο οποίος δίδει εντολή για δεύτερο βασανιστήριο. Οι δήμιοι βυθίζουν στο σώμα του Αγίου σιδερένια νύχια και το
ξεσκίζουν. Και ο Άγιος ανοίγει το στόμα του, για να ψελλίσει: «Κύριέ μου, συγχώρησέ τους...». Τα λόγια του συγκλονίζουν τις καρδιές των δημίων, που ομολογούν: «Εἴμαστε καὶ
ἐμεῖς Χριστιανοί». Ο ηγεμόνας έντρομος καί βλέποντας το λαό αγανακτισμένο δίδει εντολή να κλείσουν τον Άγιο στη φυλακή, που σε λίγες ημέρες μεταποιείται σε οίκο Θεού. Η
αρετή του Αγίου δάμασε την κακία. Νίκησε την αμαρτία. Οι φυλακισμένοι έχουν τώρα δεχθεί στην καρδιά τους την επίσκεψη της Χάριτος του Θεού.
Με την ανάρρηση του Αγίου Κωνσταντίνου στο θρόνο της αυτοκρατορίας και το διάταγμα περί ανεξιθρησκείας (Μεδιόλανα, 313 μ.Χ.) ο Άγιος Θεόδοτος ελευθερώνεται και
επιστρέφει στο ποίμνιό του. Μετά από δύο χρόνια θεοφιλούς αρχιερατίας ο Άγιος εκοιμήθηκε με ειρήνη και Άγγελοι παρέλαβαν την ψυχή του, για να την οδηγήσουν μπροστά
στο θρόνο του Θεού.
Στίχος
Ἄθλου πέπλησαι, Θεόδοτε, στιγμάτων, Εἰ καὶ μὲτ εἰρήνης σε Χριστὸς λαμβάνει.
Ο Άγιος Θεόδοτος έζησε στις αρχές του 4ου μ.Χ. αιώνα, όταν η ειδωλολατρία κινδύνευε να εκπνεύσει. Και ζητούσε, όπως τα θανάσιμα πληγωμένα θηρία, να πέσει με όσες
δυνάμεις της απέμειναν, να εξοντώσει την Εκκλησία.
Ο Άγιος Θεόδοτος, επίσκοπος στην Κυρήνεια της Κύπρου, με το μεγάλο ζήλο του υπέρ της χριστιανικής πίστης και για τις κατακτήσεις που επιτύγχανε μέσα στον ειδωλολατρικό
κόσμο, προκάλεσε την οργή του ηγεμόνα Σαβίνου. Αφού τον συνέλαβε, προσπάθησε να τον πείσει ν' αρνηθεί την πίστη του στο Χριστό. Ο Θεόδοτος όχι μόνο δεν αρνήθηκε την
πίστη του, αλλά και μίλησε θαρραλέα στον ηγεμόνα κατά της ειδωλολατρικής πλάνης και τον εξόρκισε ν' αρνηθεί τους ψεύτικους θεούς. Όπου και του απάντησε: «Ἄρχοντα, τὴν
πίστη μου πρὸς τὸν Χριστὸ δὲν τὴν ἀρνοῦμαι. Τὸ χρυσάφι ποτὲ δὲν τὸ ἀνταλλάσουμε μὲ τὸ χῶμα. Χῶμα ἄχρηστο εἶναι καὶ τὰ εἴδωλα ποὺ λατρεύετε ἐσεῖς. Σὲ λίγο καιρὸ ἡ
βασιλεία τῶν θεῶν σου θὰ ἐκλείψει. Ἡ Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ εἶναι αἰώνια καὶ ἄφθαρτη καὶ θὰ ἐξαπλωθεῖ σὲ ὅλο τὸν κόσμο. Σ’ αὐτὴ τὴ Βασιλεία ὑπάρχει θέση καὶ γιὰ σένα καὶ
γιὰ ὅλους».
Εξοργισμένος ο έπαρχος διατάσσει να αρχίσουν τα βασανιστήρια. Οι στρατιώτες απεκδύουν τον Άγιο και τον κτυπούν με τα μαστίγια από νεύρα βοδιού. Η σιωπή και η καρτερία
του Ιερομάρτυρος εξοργίζει περισσότερο τον ανάλγητο ηγεμόνα, ο οποίος δίδει εντολή για δεύτερο βασανιστήριο. Οι δήμιοι βυθίζουν στο σώμα του Αγίου σιδερένια νύχια και το
ξεσκίζουν. Και ο Άγιος ανοίγει το στόμα του, για να ψελλίσει: «Κύριέ μου, συγχώρησέ τους...». Τα λόγια του συγκλονίζουν τις καρδιές των δημίων, που ομολογούν: «Εἴμαστε καὶ
ἐμεῖς Χριστιανοί». Ο ηγεμόνας έντρομος καί βλέποντας το λαό αγανακτισμένο δίδει εντολή να κλείσουν τον Άγιο στη φυλακή, που σε λίγες ημέρες μεταποιείται σε οίκο Θεού. Η
αρετή του Αγίου δάμασε την κακία. Νίκησε την αμαρτία. Οι φυλακισμένοι έχουν τώρα δεχθεί στην καρδιά τους την επίσκεψη της Χάριτος του Θεού.
Με την ανάρρηση του Αγίου Κωνσταντίνου στο θρόνο της αυτοκρατορίας και το διάταγμα περί ανεξιθρησκείας (Μεδιόλανα, 313 μ.Χ.) ο Άγιος Θεόδοτος ελευθερώνεται και
επιστρέφει στο ποίμνιό του. Μετά από δύο χρόνια θεοφιλούς αρχιερατίας ο Άγιος εκοιμήθηκε με ειρήνη και Άγγελοι παρέλαβαν την ψυχή του, για να την οδηγήσουν μπροστά
στο θρόνο του Θεού.
Στίχος
Ἄθλου πέπλησαι, Θεόδοτε, στιγμάτων, Εἰ καὶ μὲτ εἰρήνης σε Χριστὸς λαμβάνει.
πηγή από: http://xristianos.gr/
