Ο Άγιος Νικόλαος ο Νεομάρτυρας εκ Μετσόβου τιμάται στις 17 Μαΐου.Ο άγιος Νικόλαος ο νέος μάρτυς του Χριστού, πατρίδα είχε το Μέτσοβο. Γεννήθηκε από ευσεβείς γονείς. Μικρός αναγκάσθηκε να φύγει από το χωριό του για να εργασθεί. Έτσι
πήγε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας και συμφώνησε με κάποιον αρτοπώλη να εργάζεται στο κατάστημά του.
Μετά από λίγο καιρό μερικοί Μουσουλμάνοι με διάφορα μέσα, απάτες, υποσχέσεις, απειλές, συκοφαντίες ανάγκασαν το Νικόλαο να αρνηθεί την πίστη προς τον Σωτήρα Χριστό
και να γίνει Μωαμεθανός. Γρήγορα όμως μετανόησε ειλικρινά και γύρισε στην πατρίδα του, όπου ζούσε ζωή χριστιανική, πουλώντας δαδί στο Μέτσοβο και στα Τρίκαλα. Μία μέρα
πήγε στα Τρίκαλα με άλλους συγχωριανούς του για να πουλήσει το εμπόρευμά του. Εκεί τον ανεγνώρισε κάποιος Τούρκος κουρέας, γείτονας του αρτοπώλη, που εργαζόταν
πρώτα ο Νικόλαος, ο οποίος μόλις τον είδε τον συνέλαβε, επειδή αρνήθηκε το Μωαμεθανισμό και έγινε πάλι Χριστιανός. Ο Νικόλαος φοβήθηκε και έδωσε σ’ αυτόν το φορτίο με
το δαδί και τον παρακάλεσε να μην το φανερώσει. Εκείνος του είπε ότι, εάν του υποσχεθεί ότι θα του φέρνει κάθε χρόνο ένα φορτίο με δαδί, δεν θα τον φανερώσει. Ο Νικόλαος
υποσχέθηκε τούτο και κάθε χρόνο έφερνε σ’ αυτόν ένα φόρτωμα με δαδί. Αργότερα όμως μετάνιωσε ο Νικόλαος για την υπόσχεση αυτή και αποφάσισε να μην ξαναφέρει στον
Τούρκο δαδί και να πεθάνει για την αγάπη του Χριστού, τον οποίο αρνήθηκε. Αμέσως πήγε στον πνευματικό του και εξομολογήθηκε το σκοπό του. Εκείνος τον εμπόδισε και τον
συμβούλεψε να εγκαταλείπει την επιθυμία του μήπως δεν μπορέσει να υποφέρει τα βάσανα και αρνηθεί τον Κύριο για δεύτερη φορά.
Αλλά ο μακάριος έμεινε σταθερός στη γνώμη του και έλεγε ότι έχει βέβαιες ελπίδες στον Κύριο, ο οποίος θα τον ενισχύσει να υποφέρει γενναία τις τιμωρίες και να μείνει ακλόνητος
στην πίστη νικώντας τον εχθρό. Μόλις είδε ο πνευματικός του τη ζέση και την προθυμία του Μάρτυρα, τον στήριξε με πολλές νουθεσίες και ευχές.
Αποφασισμένος ο Άγιος πήγε στα Τρίκαλα, όπου τον συνέλαβε ο κουρέας και του είπε: «Που είναι, άπιστε, το δαδί που μου υποσχέθηκες;». Ο Νικόλαος απάντησε: «Δεν σου
χρωστώ τίποτε». Τότε θύμωσε εκείνος και φώναξε δυνατά ότι αυτός ήταν Τούρκος και έγινε πάλι Χριστιανός. Μόλις τον άκουσαν, πολλοί Τούρκοι πήγαν και συνέλαβαν τον
Νικόλαο και με κτυπήματα τον οδήγησαν στο δικαστήριο με την κατηγορία ότι αρνήθηκε την πίστη του Μωάμεθ και έγινε Χριστιανός.
Στο δικαστήριο, όταν ο δικαστής του ανακοίνωσε την κατηγορία, ο Μάρτυς απήντησε: «Χριστιανός γεννήθηκα, χριστιανός είμαι και χριστιανός θέλω να πεθάνω. Δεν αρνούμαι
ποτέ την πίστη μου όσα μαρτύρια και αν πάθω». Ούτε με τις κολακείες ούτε με τις απειλές μπόρεσαν να αλλάξουν τη γνώμη του. Και αφού τον ράβδισαν πολλή ώρα, στη
συνέχεια τον έριξαν σε μια σκοτεινή φυλακή.
Εκεί ο Μάρτυρας τυραννιόταν με πολλά βασανιστήρια, πείνα, δίψα κ.λπ. Τα υπέφερε όλα με πολλή γενναιότητα και με μεγάλη χαρά. Βλέποντας οι Τούρκοι τη σταθερότητα της
γνώμης του τον οδήγησαν για δεύτερη φορά στο δικαστήριο. Εκεί μπροστά στον δικαστή κήρυξε πάλι τον Χριστό ως Θεό αληθινό: «Αυτόν πιστεύω και δεν Τον αρνούμαι»,
βροντοφώναζε. Τότε ο δικαστής διέταξε να ανάψουν μεγάλη φωτιά στη μέση της αγοράς και να ρίξουν μέσα το Μάρτυρα. Τον οδήγησαν στον τόπο της καταδίκης και τον έριξαν
στη φωτιά. Εκείνος χαιρόταν και δοξολογούσε τον Θεό.
Η φωτιά αυτή έγινε πεδίο μάχης του Μάρτυρος με τους δαίμονες. Ο πόθος του όμως για τον Χριστό του είχε ανάψει μια πολύ μεγαλύτερη φωτιά, που τίποτε δεν ήταν δυνατόν να
του την σβήσει, γιατί μέσα στην ψυχή του ζούσε ο Χριστός, ο νικητής του θανάτου, ο οποίος δυνάμωσε το Μάρτυρα στον αγώνα του. Έτσι η μάχη τελείωσε με περιφανή νίκη του
Αγίου, ο οποίος έλαβε το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου στις 17 Μαΐου του 1617.
Ένας ευλαβής κεραμοποιός πήγε τη νύχτα στον τόπο του μαρτυρίου για να βρει κάτι από το άγιο λείψανο, αλλά είδε ότι το φύλαγαν. Έδωσε σ’ αυτούς χρήματα και πήρε την αγία
κάρα του Μάρτυρος. Επιστρέφοντας στο σπίτι του έκρυψε την αγία Κάρα μέσα στον τοίχο, διότι φοβόταν από τους Τούρκους. Μετά από καιρό ο κεραμοποιός πέθανε και η κάρα
του Αγίου έμεινε κρυμμένη. Το σπίτι του αγόρασε ένας Χριστιανός που λεγόταν Μέλανδρος. Ο Μέλανδρος το απόγευμα της ημερομηνίας κατά την οποία ο Μάρτυς ετελείωσε το
μαρτύριο, είδε ένα φως να λάμπει στο μέρος εκείνο του τοίχου, όπου ήταν η αγία Κάρα του Αγίου. Το βράδυ είδε στον ύπνο του ότι εκεί όπου φανερώθηκε το φως ήταν κρυμμένη
η αγία Κάρα του Νεομάρτυρος. Το πρωί έσκαψε τον τοίχο και την βρήκε. Έκρινε όμως ανάξιο τον εαυτό του να έχει στο σπίτι του τέτοιο θησαυρό και την πήγε στο Μοναστήρι του
Βαρλαάμ στα Μετέωρα όπου είχε και αδελφό μοναχό και την αφιέρωσε. Εκεί βρίσκεται μέχρι σήμερα και κάνει πολλά θαύματα.
Άλλα τεμάχια του μαρτυρικού λειψάνου του Αγίου βρίσκονται σε διάφορες μονές της πατρίδος μας: Μετέωρα, Άγιον Όρος, Μέτσοβο και τεμάχια της δεξιάς χειρός στα Γιάννενα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η Κάρα του Νεομάρτυρος Νικολάου γεμίζει τον τόπο με μια ξεχωριστή ευωδία.
Για τον νεομάρτυρα Νικόλαο έχουν γράψει υπέροχες ασματικές ακολουθίες ο Μετσοβίτης διδάσκαλος του Γένους Νικόλαος Τζαρτζούλης (διδάσκαλος του Αγίου Κοσμά του
Αιτωλού) και ο σύγχρονος υμνογράφος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας οσιολογιώτατος μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης. Πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι ο Άγιος
πήρε μέρος στο άτυχο επαναστατικό κίνημα του Διονυσίου του λεγομένου Σκυλοσόφου (1611).
Στίχος
Ίν’ εκφύγης πυρ της γεέννης παμμάκαρ, το πυρ υπέστης Nικόλαε ευθύφρον.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α'. Τῆς ἐρήμου πολίτης
Τοῦ Μετσόβου τὸν γόνον καὶ Τρικκάλων τὸ καύχημα, καὶ τῶν πάλαι Μαρτύρων, μιμητὴν καὶ ὁμότροπον, Νικόλαον τιμήσωμεν πιστοί, τὸν νέον τοῦ Σωτῆρος Ἀθλητήν,
ὡς λυτρούμενον κινδύνων πολυειδῶν, τοὺς πίστει ἀνακράζοντας· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ'. Θείας πίστεως
Πατρὶς χόρευε λαμπροφοροῦσα, νεομάρτυρος τοῦ Νικολάου, καὶ γὰρ οἰκεῖον αὐτόν, ἔχεις νῦν προστάτην σου, τὴν Οὐρανῶν γὰρ βασιλείαν τὴν ἄληκτον, τῶν οἰκείων
ἄθλων ἐξωνησάμενος, δυσωπεῖ ἀεὶ Χριστὸν τὸν Θεὸν δωρήσασθαι, τὴν εἰρήνην σοι καὶ τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον. Ἦχος δ'. Ἐπεφάνης σήμερον
Ὡς ἀστὴρ νεόφωτος, λαμπρῶς ἀθλήσας, ἐν ὑστέροις ἔτεσι, τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Χριστοῦ, ἐδείχθης Μάρτυς Νικόλαε· διὸ γεραίρει τὴν θείαν σου ἄθλησιν.
Μεγαλυνάριον
Χαίροις τοῦ Μετσόβου θεῖος βλαστός· χαίροις ὁ Τρικκάλων, ἀντιλήπτωρ καὶ ἀρωγός· χαίροις ὁ παρέχων, ἰάσεων τὴν χάριν, Νικόλαε τρισμάκαρ τοῖς σοὶ προστρέχουσι.
πηγή από: http://xristianos.gr/
