Προεπισκόπηση

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Μη Βλασφημείς τα Θεία

Βλασφημία είναι οι ασεβείς λέξεις και φράσεις με τις οποίες ο άνθρωπος προσβάλλει το Θεό, τα Άγια και ιερά πρόσωπα και πράγματα.

Η βλασφημία γίνεται άλλοτε από επιπολαιότητα, χωρίς να έχει συναίσθηση αυτός που βλασφημεί, τι κάνει. Άλλοτε πάνω στο θυμό και στην οργή του, άλλοτε από κακή συνήθεια και προχειρότητα, γιατί έτσι
έμαθε, είδε και άκουσε στο περιβάλλον του, άλλοτε χάριν αστειότητας ή κακώς εννοούμενης εξυπνάδας κλπ. Είναι δε ευρύτατα διαδεδομένη η βλασφημία σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, σε πτωχούς και
πλουσίους, σε μορφωμένους και αγράμματους, σε άνδρες αλλά ακόμη δυστυχώς και σε γυναίκες.

Η Τρίτη εντολή του Δεκαλόγου απαγορεύει ρητά και κατηγορηματικά την χρησιμοποίηση του ονόματος του Θεού για περιττά και μάταια πράγματα. «Ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επι ματαίω ου
γαρ μη καθαρίση Κύριος τον λαμβάνοντα το όνομα αυτού επι ματαίω» (Εξοδ. Κ’ 7) δηλαδή δεν θα πάρεις στο στόμα σου το όνομα Κυρίου του Θεού, για υποθέσεις μάταιες και τιποτένιες ή για να καλύπτεις
τις αμαρτωλές σου ενέργειες, γιατί ο Θεός θα θεωρεί ακάθαρτο και μολυσμένο εκείνον, που θα χρησιμοποιεί χωρίς σεβασμό το Άγιο Όνομα Του.



Για αυτό οι Ισραηλίτες απέφευγαν συστηματικά να αναφέρουν και μόνο το όνομα του Θεού, μήπως έτσι, παραβούν την Τρίτη εντολή, που επέβαλε τον ολοκληρωτικό και απόλυτο σεβασμό του θείου
Ονόματος. Είναι δε πολύ χαρακτηριστικό το παράδειγμα της τιμωρίας του βλάσφημου που περιγράφεται στη Παλαιά Διαθήκη. (Λευτ. κδ’ 10-16).

Μεταξύ αυτών που ακολούθησαν τους Ισραηλίτες κατά την έξοδον τους από την Αίγυπτο ήταν και ένας μιγάς, που είχε μητέρα Ισραηλίτισσα και πατέρα Αιγύπτιο. Κάποια μέρα μάλωσε ο μιγάς με κάποιον
Ισραηλίτη και ο μιγάς βλασφήμησε το πανάγιο Όνομα του Θεού. Τον άκουσαν οι άλλοι Ισραηλίτες και αμέσως τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν μπροστά στον Μωυσή. Επειδή όμως ακόμη δεν είχε δοθεί
σχετική εντολή από τον θεό, τι πρέπει να κάνουν, όσους βλασφημούν, για αυτό τον έβαλαν στη φυλακή και περίμεναν να δώσει ο θεός οδηγίες στο Μωυσή.

«Και ελάλησε Κύριος προς Μωυσήν λέγων». Ο Θεός κριτής δίκαιος και αληθινός ομιλεί απευθείας στον Μωυσή και του λέγει: «βγάλε έξω από τον καταυλισμό του Ισραήλ τον βλάσφημο και κάλεσε να
βάλουν τα χέρια τους πάνω στο κεφάλι του, όσοι τον άκουσαν να βλασφημεί, για να επιβεβαιώσουν έτσι το γεγονός». Και έπειτα «λιθοβολήσουσιν αυτόν πασα η συναγωγή» όλος ο λαός θα τον θανατώσει
με λιθοβολισμό. Και θα πεις, συνεχίζει ο Θεός στο Μωυσή, ότι κάθε άνθρωπος που θα καταραστεί και θα βλασφημήσει τον Θεό, θα είναι ένοχος μεγάλης αμαρτίας και για την ασέβειά του αυτή «θανάτω
θανατούσθω λίθοις λιθοβολείτω αυτόν πάσα η συναγωγή».

πηγή από: http://xristianos.gr/