Ὁ Ἱερεύς: Εὐλογητός ὁ Θεός ἠμῶν πάντοτε, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν.
Δόξα σοί, ὁ Θεός ἠμῶν, δόξα σοί.
Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καί ζωῆς χορηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἠμίν καί
καθάρισον ἠμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος καί σῶσον, Ἀγαθέ τάς ψυχᾶς ἠμῶν.
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον δός
ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τή ἀληθεία σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τή δικαιοσύνη σού• καί μή εἰσέλθης εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι
οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν
ἔπ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πάσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. διεπέτασα
πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἄπ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι
τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοῖ ἤλπισα• γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μού•
ἐξελού μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μού• τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθεία.
Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τή δικαιοσύνη σου ἑξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας
τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλός σου εἰμι.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος ἅ΄. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίω, καί ἐπικαλεῖσθε τό ὄνομα τό ἅγιον αὐτοῦ.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν μέ, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὔτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἠμῶν.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Εἴτα τά παρόντα Τροπάρια.
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῶ.
Τῶν οὐρανίων πεπλησμένος χαρίτων, θαυματουργέ Ἰωακείμ, ἐν ἐσχάτοις τοῖς ἔτεσι κατηύφρανας χορούς εὐσεβῶν, ὦνσπερ καί ἀπήλασας ἀγνωσίας τά νέφη καί δεινά
νοσήματα· διο πάντες τιμῶντες σέ, τόν Ἰθάκης γόνος ἱερόν, ταῖς σαῖς ἀπαύστοις λιταῖς καταφεύγομεν.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσομεν πότε, Θεοτόκε, τά, δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀναξιοι• εἰ μή γάρ σύ προίστασο πρεσβεύουσα, τίς ἠμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν ἕως
νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκ σού• σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ψαλμός ν΄ (50)
Ἐλέησον μέ, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημα μου•επί πλεῖον πλῦνον μέ ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας
μοῦ καθάρισον μέ. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω, καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διαπαντός. Σοί μόνω ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἄν
δικαιωθῆς ἐν τοῖς λόγοις σου, καί νικήσης ἐν τῷ κρίνεσθαι σέ. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησε μέ ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας,
τά ἄδηλα καί τά κρύφια της σοφίας σου ἐδήλωσας μοί. Ραντιεῖς μέ ὑσσώπω, καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς μέ, καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοί ἀγαλλίασιν καί
εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀποστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἑξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον
ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψης μέ ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό πνεῦμά σου τό ἅγιον μή ἀντανέλης ἄπ ἐμοῦ. Ἀπόδος
μοί τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καί πνεύματι ἠγεμονικῶ στήριξον μέ. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου, καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσι. Ρύσαι μέ ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός,
ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου•αγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις, καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν,
ἔδωκα ἀν•ολοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῶ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε,
ἐν τή εὐδοκία σου τήν Σιῶν, καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλήμ• τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα• τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριον
σού μόσχους.
Εἴτα ψάλλομεν τάς Ὠδᾶς τοῦ Κανόνος.
Ὠδή ἅ΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγρᾶν διοδεύσας.
Ἰδού, νῦν προσφεύγω, Ἰωακείμ, τή σή προστασία ἀνακράζων γενού ταχύς καμού ἀντιλήπτωρ, θεοφόρε, Ἰθακήσιων περίβλεπτον καύχημα.
Ὠράϊσμα πάνσεπτόν της μονῆς τοῦ Βατοπεδίου καί Ἰθάκης τερπνέ λειμών ἀγάπης, σωφρόνω πολιτεία ὡρά»ἴσον μέ, τόν πόθω τιμώντα σέ.
Ἀγγέλων μιμούμενος βιοτήν θαυμάτων ποικίλων ἠξιώθης παρά Θεοῦ· διό σέ βιῶναι, δυσωποῦμεν, σεμνοπρεπῶς σούς ἰκέτας ἀξίωσον. χριστιανος.gr
Κυρίω πρεσβεύειν ὑπέρ ἠμῶν μή παύση, θαυμάτων ξένων πάγχρυσε ποταμέ, ὁ λόγοις ἀρδεύσας τάς καρδίας τῶν ὑποδούλων Ἑλλήνων τιμίοις σου.
Θεοτοκίον
Ἐπώφθης λοχεία σου τή σεπτή Θεοῦ θεῖον σκῆνος, θεοχώρητος τέ σκηνή καί σκεῦος ἁγνότητος εὐῶδες· διό σέ πάντες ἀεί μακαρίζομεν.
Ὠδή γ΄. Οὐρανίας ἁψίδος
Ἰαμάτων χειμάρρουν παντοδαπῶν ἔγνωμεν σέ, Ἰωακείμ θεοφόρε, καί πολυχεύμονα κρουνόν Θεοῦ δωρεῶν διό προστρέχοντες πόθω πάντες τή σή χάριτι ρῶσιν λαμβάνομεν.
Μολυνθεῖς, οἶμοι, ρύπου χαμαιτυπῶν πράξεων καί πολυειδῶν ἁμαρτάδων σπεύδω ταῖς θείαις σου, Ἰωακείμ ἀσκητά, πρός τόν Σωτήρα πρεσβείαις, ὅπως καθαρθήσομαι ὁ
πολυδύστηνος.
Ἀγρυπνῶν, γυμνητεύων, Ἰωακείμ πάνσοφε, καί νηστεύων πᾶν τοῦ σαρκίου ἔπαυσας φρόνημα καί τοῦ ἀστέκτου φωτός ναός γεγένησαι, οὗπερ, πάτερ ἐμφορούμενος
ἅπαντας λάμπρυνον.
Θεοτοκίον
Νικητήν τόν σόν δοῦλον κατά παθῶν, Δέσποινα, ἐν τοῖς καθ’ ἡμέραν ἀγῶσι δεῖξον ἀήττητον, ἴνα ὑμνῶ σέ ἀεί καί μεγαλύνω τό κράτος, Στρατηγέ ὑπέρμαχε, τόκου τοῦ θείου σου.
Διασωσον, Ἰωακείμ, ταῖς λιταίς σου πρός τόν Δεσπότην τούς ἐν πίστει τή ἀρωγή τή θεία σου σπεύδοντας ἐκ πάσης ἀνάγκης καί δυσχερείας.
Ἐπιβλεψον ἐν εὐμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.
Αἴτησις καί τό Κάθισμα.
Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή
Κηρύξας Χριστοῦ τό θεῖον Εὐαγγέλιον ἐν χρόνοις πίκρας δουλείας καί τήν ἔνδειαν θεραπεύσας, ὅσιε, τῶν καμνόντων χάριν ἀπείληφας ἀποσοβεῖν ἐχθροῦ, Ἰωακείμ,
τά βέλη ἐκ πάντων τῶν τιμώντων σέ.
Ὠδή δ΄. Εἰσακήκοα, Κύριε
Τῆς ἀγάπης ἀπάνθισμα γεγονός πρός Κύριον καί τόν ἔγγιστα ἀγαπήσεως ἀναδεῖξον καί τούς σέ ὑμνοῦντας σκεύη, πάνσοφε.
Ἰαμάτων ἀκένωτα ρεῖθρα ἐκπηγάζεις τοῖς προσιούσι σέ καί αἰτούσι τήν πρεσβείαν σου, ὤ Ἰωακείμ, πιστῶν κραταίωμα.
Λόγοις θείοις σου ἔθρεψας τούς Ἰθακήσιους, αὐτῶν τό φρόνημα ἐνισχύσας, ἱερώτατε, τούς σέ ὡς προστάτην μακαρίζοντας.
Θεοτοκίον
Ἡλιοφωτε Δέσποινα, σκότος ἁμαρτίας μου ζοφερώτατον φωταγώγισον ἀκτίσί σου καί πρός φῶς μέ ἴθυνον τό ἄδυτον.
Ὠδή ζ΄. Φώτισον ἠμᾶς
Ποίησον ταῖς σαῖς ἐνεργείαις τήν καρδίαν μου εὐσεβείας κιβωτόν, Ἰωακείμ, ἀρετῶν θεοειδῶν σεπτόν ἐκσφράγισμα.
Τεῖχος ἀρραγές Ὀρθοδόξων καί διόρθωσες πλανωμένων ἐποφθεῖς, Ἰωακείμ, καθοδηγεῖ νῦν ἠμᾶς πρός τήν ἀλήθειαν.
Ὥσπερ μιμητής ἀποστόλων καί ὁμότροπος διδασκάλων εὐδιάλλακτον ἠμίν τόν Χριστόν, Ἰωακείμ τρισμάκαρ, ποίησον.
Θεοτοκίον
Ρύσαι λογισμῶν ἁμαρτίας τούς οἰκέτας σου εἰρηναίαν χορηγοῦσα βιοτήν, Μητροπάρθενε, αὐτοῖς ταῖς ἰκεσίαις σου. χριστιανος.gr
Ὠδή στ΄. Τήν δέησιν
Γαλήνιον πρός λιμένα ἴθυνον βιοτής συμπνιγομένους τῷ σάλω καί καταφεύγοντας σαῖς ἰκεσίαις ὡς κιβωτόν ἄλλην Νῶε σωτήριον, θεοσεβές Ἰωακείμ, Ὅρους Ἄθω λαμπρόν
σεμνολόγημα. χριστιανος.gr
Ἐκάθηρας τήν ψυχήν σου χεύμασι τῶν δακρύων καί κλαυθμοῖς ἀλαλήτοις, Ἰθακήσιων περίβλεπτον εὖχος, Ἰωακείμ· διό πάντες γεραίροντες τούς σούς καμάτους πρός Θεόν
τάς λιτᾶς σου ἀεί ἑξαιτούμεθα.
Νεοφωτε Ἐκκλησίας ἥλιε, κατεφώτισας ρημάτων βολαίς σου καί θαυμασίων ἀκτίσί σου πάντας, Ἰωακείμ, τούς ἐν σκότει διάγοντας· καί νῦν πυρσεύμασι τοῖς σοῖς καταυγάζεις
τόν νοῦν τῶν τιμώντων σέ.
Θεοτοκίον
Ὀρόσημον σωτηρίας γέγονας τῶν μερόπων, Παναγία Παρθένε· σύ γάρ ἀρρεύστως τεκοῦσα τόν Κτίστην καί Πλαστουργόν ἐκ θανάτου ἐλύτρωσας αὐτούς ἀθάνατον ζωήν
δωρουμένη παντί τῷ τιμώντι σέ.
Διασωσον, Ἰωακείμ, ταῖς λιταίς σου πρός τόν Δεσπότην τούς ἐν πίστει τή ἀρωγή τή θεία σου σπεύδοντας ἐκ πάσης ἀνάγκης καί δυσχερείας.
Ἄχραντε, ἡ διά λόγου τόν Λόγον ἀνερμηνεύτως ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον ὡς ἔχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Αἴτησις καί τό Κοντάκιον
Ἦχος β΄. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου
Φιλαλληλίας καί πίστεως ἔκτυπον, Ἰωακείμ, τῆς Ἰθάκης ἐκβλάστημα, μή παύση φρουρῶν τή δυνάμει σου τούς προσιόντας τή θεία σου χάριτι καί πόθω τιμώντας τήν μνήμην σου.
Προκείμενον
Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ.
Στίχος: Τοῖς Ἁγίοις τοῖς ἐν τή γῆ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος.
Εὐαγγέλιον: Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον. (Κέφ. Ἐ΄ 14-19)
Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς· Ὑμεῖς ἔστε τό φῶς τοῦ κόσμου· οὐ δύναται πύλις κρυβῆναι ἐπάνω ὅρους κειμένη· οὐδέ καίουσι λύχνον καί τιθέασιν αὐτόν ὑπό τόν
μόδιον, ἀλλ' ἐπί τήν λυχνίαν καί λάμπει πάσι τοῖς ἐν τή οἰκία. Οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσι τόν
Πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Μή νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλύσαι τόν νόμον ἤ τούς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλύσαι, ἀλλά πληρῶσαι. Ἀμήν γάρ λέγω ὑμίν, ἕως ἄν
παρέλθη ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ, ἰῶτα ἐν ἡ μία κεραία οὐ μή παρέλθη ἀπό τοῦ νόμου, ἕως ἄν πάντα γένηται. Ὅς ἐάν οὔν λύση μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καί
διδάξη οὗτος τούς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν ὅς δ’ ἄν ποίηση καί διδάξη, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Ταῖς τού σου Ὁσίου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Προσόμοιον.
Στίχος: Ἐλεῆμον, ἐλέησον μέ ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημά μου.
Ἦχος πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι
Ὅρος ἐκ νεότητος ἐπιποθήσας τοῦ Ἄθω καί τό Βατοπέδιον ὡς τῆς μετανοίας σου καταγώγιον, ἀσκητά ἔνθεε, τῆς Ἰθάκης γόνε, ἐπιλέξας εὐηρέστησας τῷ σέ κρατύναντι,
θαύματα τελεῖν ἀξιώσαντι καί κήρυκα ποιήσαντι ἀληθείας σέ διαπρύσιον πάτερ θεοφόρε, κανών, Ἰωακείμ, τῶν ἀρετῶν μή μοῦ παρίδης τήν δέησιν, τοῦ παρακαλοῦντος σέ.
Ὁ Ἱερεύς:
Σῶσον ὁ Θεός τόν λαόν σου καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σού• ἐπισκεψαι τόν κόσμον σου ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς. Ὑψωσον κέρας Χριστιανῶν ὀρθοδόξων καί καταπεμψον
ἐφ’ ἠμᾶς τά ἐλέη σου τά πλούσια• πρεσβείαις τῆς παναχράντου Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας• δυνάμει τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυρού• προστασίαις
τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων• ἰκεσίαις τοῦ Τιμίου καί Ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου• τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί πανευφήμων Ἀποστόλων•
ὧν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἠμῶν, μεγάλων ἱεραρχῶν καί οἰκουμενικῶν διδασκάλων Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀθανασίου καί
Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας. Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, τῶν Θαυματουργών• τῶν ἁγίων ἐνδόξων
μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος καί Στρατηλάτου, τῶν ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καί Ἐλευθερίου, τῶν ἁγίων
ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων. Τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἠμῶν. Τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί ’Ἄννης. Τοῦ ὁσίου Ἰωακείμ τοῦ Βατοπαιδινοῦ του
Παπουλάκη ἐξ Ἰθάκης, καί πάντων σου τῶν Ἁγίων. Ἰκετεύομεν σέ, μόνε πολυέλεε Κύριε. Ἐπάκουσον ἠμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου καί ἐλέησον ἠμᾶς. χριστιανος.gr
Ὤδη ζ΄. Παῖδες Ἑβραίων
Ὕψωσον χείρας σου τιμίας πρός Θεόν, Ἰωακείμ, αὐτῶ πρεσβεύων ὑπέρ πάντων ἠμῶν, τῶν σέ ὁμολογούντων ὡς ἀποστόλων σύσκηνον καί ὁμότροπον ὁσίων.
Χάριν καταπεμψον ὑψόθεν ἐφ’ ἠμᾶς, Ἰωακείμ, τούς σέ τιμώντας ὡς ἀζύγων πυρσόν καί φάρον σωφροσύνης, τόν ἐν ἐσχάτοις λάμψαντα τοῖς καιροῖς ἐν τή Ἰθάκη.
Ἄδοντες ὕμνους σοί ἐκθύμως τάς λιτᾶς σου πρός Θεόν ἐκλιπαροῦμεν, ὁ ψυχᾶς εὐσεβῶν ἐκ τῆς ἀπίστων σπάθης, Ἰωακείμ, φρονήματι σῶ λυτρώσας στερροτάτω.
Θεοτοκίον
Ρῶσιν μοί πάρεχε κατ’ ἄμφω τῆς ψυχῆς καί τοῦ σαρκίου μου, Παρθένε, χαρμονή εὐσεβῶν, Ἰωακείμ τοῦ θείου ἀγλάισμα καί καύχημα ἱερώτατον μερόπων.
Ὠδή ἡ΄. Τόν Βασιλέα
Ἀζύγων κλέος Βατοπεδίου τῆς μάνδρας, ταπεινόφρονα δίδου μου γνώμην τοῦ εὐαρεστῆσαι, Ἰωακείμ, τῷ Κτίστη.
Λαμπτήρ σοφίας καί εὐποιΐας λυχνία, σωτηρίας μοί ἀναψον πόθον, ἴνα εἰς αἰώνα, Ἰωακείμ, ὑμνῶ σέ. χριστιανος.gr
Ἀνάγαγε μέ, τόν ἐν ἰλύϊ παθῶν μου ἐμπαγέντα λιταίς σου πρός ὕψος μετανοίας θεῖον, Ἰωακείμ θεοφρον.
Θεοτοκίον
Μή μοῦ παρίδης τάς ἐκτενεῖς ἱκεσίας, Μαριάμ ἀγλαῆ, ἄλλα ταύτας, δέομαί σου, τάχος προσάγαγε τῷ Κτίστη.
Ὠδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον
Προστάτης πενομένων καί τῶν ἀσθενούντων, Ἰωακείμ, ἡ ταχεία ἀνάρρωσις ἐπώφθης ἄρτι· διό σέ ἀεί γεραίρομεν.
Οὐ παύω ἀνυμνείν σου τάς εὐεργεσίας, Ἰωακείμ, πρός ἐμέ τάς ἀπείρους σου καί ἀρωγήν σου τήν θείαν, θεοφορούμενε.
Ὑφάπλωσον τῶν θείων οἰκτιρμῶν σου νέφη, Ἰωακείμ, ἐφ’ ἠμᾶς τούς τιμώντας σέ καί σωτηρίας πρός τρίβους εὐθείας ἴθυνον.
Θεοτοκίον
Σύ πέλεις βοηθός μου, ρύστις ἐν κινδύνοις καί τῶν βελῶν τοῦ ἐχθροῦ. Παμμακάριστε, ἀλεξιτήριον ὅθεν ἐν ὕμνοις μέλπω σέ.
Ἄξιον ἐστίν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σέ τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἠμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ καί ἐνδοξοτέραν
ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν τήν ὄντως Θεοτόκον σέ μεγαλύνομεν.
Καί τά παρόντα Μεγαλυνάρια.
Χαίροις, ἐγκαλλώπισμα μοναχῶν του Βατοπεδίου καί Ἰθάκης βλαστέ σεπτέ, χαίροις, τῆς ἀγάπης πρός πέλας μυροθήκη, Ἰωακείμ θεοφρον, ἱεραπόστολε.
Ἐν καιροῖς ἐσχάτοις, Ἰωακείμ, ἤσκησας ἐνθέως καί ἀπείληφας δαψιλή χάριν ἰαμάτων παρά τοῦ Ζωοδότου, Ἰθάκης θεῖε γόνε, περικλεέστατε.
Ἠτῶν σῶν λειψάνων σεπτή σορός ρεῖθρα ἀναβλύζει ἰαμάτων παντοδαπῶν τοῖς προσερχομένοις αὐτή μετ’ εὐλαβείας, Ἰωακείμ, Ἰθάκης νέον ἀγλϊισμα.
Πελοποννησίων, Ἠπειρωτῶν, νῦν Ἰθακήσιων καί ἀζύγων Ἀθωνιτῶν στέφουσι σέ δῆμοι, Ἰωακείμ, ταῖς δάφναις τῶν ὕμνων ὡς τοῦ Κτιστοῦ ἱεροκήρυκα.
Χαίροις, τῆς Ἰθάκης γόνος λαμπρός, τοῦ Βατοπεδίου ἄνθος ὄντως μυρεψικόν, χαίροις, ὑποδούλου λαοῦ χριστεπωνύμου, Ἰωακείμ τρισμάκαρ, θεῖος διδάσκαλος.
Πρόβολε τοῦ Ἄθωνος ἀσκητῶν, ὁ ἐν τοῖς ἐσχάτοις διαπρέψας Ἰωακείμ, χρόνοις καί Ἰθάκης καθαγιάσας χθόνα, τῆς σέ ἐκβλαστησάσης ὡς ρόδον ἤδιστον.
Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων αἵ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Πάντες μετά τῆς Θεοτόκου ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τό σωθῆναι ἠμᾶς.
Τό Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον
δός ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Καί τό Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως
Θεία χάριτι λελαμπρυσμένος κατεφώτισας τούς ἐν σκοτεία ἀγνωσίας καί δουλώσεως πέλοντας ταῖς διδαχῶν καί θαυμάτων ἀκτίσί σου, Ἰωακείμ, ἀσκητά ἐνθεώτατε·
γόνε παντιμε Ἰθάκης, Χριστόν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἠμίν τό μέγα ἔλεος.
Ἐκτενής καί Ἀπόλυσις, μεθ’ ἤν ψάλλομεν τό ἑξῆς
Ἦχος β΄. Ὄτε ἐκ τοῦ Ξύλου
Πάντας τούς προστρέχοντας πιστῶς τή σεπτή λειψάνων σου θήκη, Ἰωακείμ, καί φαιδρῶς ἀνυμνολογοῦντας σέ δεινῶν ἁπάλλαξον καί χαράν ἐπιβράβευσον αὐτοῖς,
τῆς Ἰθάκης γόνε, ὅνπερ ἔθρεψε τό Βατοπέδιον καί τοῖς ἐν σκιά καθημένοις ὡς καθηγητήν εὐσεβείας καί ἱεραπόστολον ἐδώρησε.
Ἦχος πλ. δ΄.
Δέσποινα προσδεξαι, τάς δεήσεις τῶν δούλων σου, καί λύτρωσαι ἠμᾶς, ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.
Ἦχος β΄.
Τήν πάσαν ἐλπίδα μου, εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξον μέ ὑπό τήν σκέπην σου.
Ὁ Ἱερεύς: Δί’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἠμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς. Ἀμήν.
Δίστιχον
Ἰωακείμ, σκέπασον ταῖς πρεσβειῶν σου
Πτέρυξι Χαραλάμπη προσπίπτοντα σοί.
πηγή από: http://xristianos.gr/
