Έχουμε στην Εκκλησία μας πολλούς
και ποικίλους τύπους εικόνων του Αγίου Γεωργίου του Μεγαλομάρτυρα, που
άλλες εικόνες είναι ευρέως διαδομένες και άλλες σπάνιες.
Στην πλειοψηφία τους ο Άγιος παρουσιάζεται (πεζός ή έφιππος) με στρατιωτική στολή και πανοπλία. Κάνοντας μια μικρή αναφορά σε κάθε εικονογραφικό τύπο του Αγίου ας
τους χωρίσουμε στην κατηγορία των πεζών και των εφίππων παραστάσεων.
Ως πεζός ο Άγιος Γεώργιος εικονίζεται με στρατιωτική στολή, όρθιος, κατά μέτωπον, κρατώντας με το δεξί του χέρι δόρυ και με το αριστερό ασπίδα και ξίφος. Έχει σγουρά
μαλλιά, στοχαστικό βλέμμα, λεπτή μύτη και μικρό στόμα, που όλα μαζί δείχνουν μια ήρεμη και ευγενική μορφή.
Πολλές φορές εικονίζεται μαζί με άλλους στρατιωτικούς Αγίους, όπως είναι ο Άγιος Δημήτριος, ο Άγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης κ.ά.
Υπάρχει και ο τύπος που παρουσιάζει τον Άγιο με στολή μάρτυρα (χιτώνα ποδήρη και χειριδωτό), που κρατά, στο δεξί χέρι του, Σταυρό.
Ένας σπάνιος τύπος είναι του δεομένου Αγίου Γεωργίου. Παριστάνεται στραμμένος λίγο πλάγια και με υψωμένα σε δέηση χέρια προς τον Χριστό ή την Παναγία.
Υπάρχει κι άλλος σπάνιος τύπος εικόνας, που παρουσιάζει τον Άγιο καθιστό να τραβά το σπαθί από τη θήκη του.
Στους τύπους του πεζού Αγίου Γεωργίου πρέπει να αναφερθεί και εκείνος, που τον παρουσιάζει να κρατά στα χέρια του κομμένο του κεφάλι και να το προσφέρει στον Χριστό.
Μια παραλλαγή αυτής της εικόνας είναι να παρουσιάζεται έφιππος στα χέρια του το κομμένο κεφάλι του.
Στις παραστάσεις του Αγίου Γεωργίου ως έφιππος έχουμε την περισσότερη διαδεδομένη, όπου ο Άγιος παρουσιάζεται να φονεύει έναν δράκοντα. Αναφέρεται σε μια παράδοση
του ια΄ αιώνα, κατά την οποία ο Άγιος φόνευσε έναν δράκοντα γλυτώντας έτσι από τον θάνατο μια βασιλοπούλα. Η εικόνα βέβαια έχει και τον συμβολικό χαρακτήρα της νίκης κατά του
κακού, των δαιμόνων και της ειδωλολατρίας.
Μια μικρή παραλλαγή της εικόνας τον παρουσιάζει να φονεύει όχι δράκοντα αλλά έναν βάρβαρο.
Τέλος, σε μερικές εικόνες του εφίππου και δρακοκτόνου Αγίου βλέπουμε στο πίσω μέρος του αλόγου του να κάθεται ένα μικρό παιδί. Αναφέρεται ο τύπος στην θαυματουργική του
επέμβαση και απελευθέρωση ενός αιχμαλώτου παιδιού από τους Σαρακηνούς, ενός άλλου από τους Αγαρηνούς και ενός τρίτου από τους Βουλγάρους. Για αυτό και ο Μεγαλομάρτυρας
χαρακτηρίζεται «αιχμαλώτων ελευθερωτής».
Στην πλειοψηφία τους ο Άγιος παρουσιάζεται (πεζός ή έφιππος) με στρατιωτική στολή και πανοπλία. Κάνοντας μια μικρή αναφορά σε κάθε εικονογραφικό τύπο του Αγίου ας
τους χωρίσουμε στην κατηγορία των πεζών και των εφίππων παραστάσεων.
Ως πεζός ο Άγιος Γεώργιος εικονίζεται με στρατιωτική στολή, όρθιος, κατά μέτωπον, κρατώντας με το δεξί του χέρι δόρυ και με το αριστερό ασπίδα και ξίφος. Έχει σγουρά
μαλλιά, στοχαστικό βλέμμα, λεπτή μύτη και μικρό στόμα, που όλα μαζί δείχνουν μια ήρεμη και ευγενική μορφή.
Πολλές φορές εικονίζεται μαζί με άλλους στρατιωτικούς Αγίους, όπως είναι ο Άγιος Δημήτριος, ο Άγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης κ.ά.
Υπάρχει και ο τύπος που παρουσιάζει τον Άγιο με στολή μάρτυρα (χιτώνα ποδήρη και χειριδωτό), που κρατά, στο δεξί χέρι του, Σταυρό.
Ένας σπάνιος τύπος είναι του δεομένου Αγίου Γεωργίου. Παριστάνεται στραμμένος λίγο πλάγια και με υψωμένα σε δέηση χέρια προς τον Χριστό ή την Παναγία.
Υπάρχει κι άλλος σπάνιος τύπος εικόνας, που παρουσιάζει τον Άγιο καθιστό να τραβά το σπαθί από τη θήκη του.
Στους τύπους του πεζού Αγίου Γεωργίου πρέπει να αναφερθεί και εκείνος, που τον παρουσιάζει να κρατά στα χέρια του κομμένο του κεφάλι και να το προσφέρει στον Χριστό.
Μια παραλλαγή αυτής της εικόνας είναι να παρουσιάζεται έφιππος στα χέρια του το κομμένο κεφάλι του.
Στις παραστάσεις του Αγίου Γεωργίου ως έφιππος έχουμε την περισσότερη διαδεδομένη, όπου ο Άγιος παρουσιάζεται να φονεύει έναν δράκοντα. Αναφέρεται σε μια παράδοση
του ια΄ αιώνα, κατά την οποία ο Άγιος φόνευσε έναν δράκοντα γλυτώντας έτσι από τον θάνατο μια βασιλοπούλα. Η εικόνα βέβαια έχει και τον συμβολικό χαρακτήρα της νίκης κατά του
κακού, των δαιμόνων και της ειδωλολατρίας.
Μια μικρή παραλλαγή της εικόνας τον παρουσιάζει να φονεύει όχι δράκοντα αλλά έναν βάρβαρο.
Τέλος, σε μερικές εικόνες του εφίππου και δρακοκτόνου Αγίου βλέπουμε στο πίσω μέρος του αλόγου του να κάθεται ένα μικρό παιδί. Αναφέρεται ο τύπος στην θαυματουργική του
επέμβαση και απελευθέρωση ενός αιχμαλώτου παιδιού από τους Σαρακηνούς, ενός άλλου από τους Αγαρηνούς και ενός τρίτου από τους Βουλγάρους. Για αυτό και ο Μεγαλομάρτυρας
χαρακτηρίζεται «αιχμαλώτων ελευθερωτής».
πηγή από: http://xristianos.gr/
