Ο Θείος Χρυσόστομος, ο μέγας αυτός παιδαγωγός , λέγει διά τους οικογενειάρχας, όταν μεταβαίνωσιν εις την εκκλησίαν να συμπαραλαμβάνωσι και τα μωρά τους. Να μη τα λυπούνται και τα αφήνωσι να κοιμώνται , είτε διότι είναι λίαν πρωί , είτε διότι είναι χειμών ή βροχερός ο καιρός ή είναι θέρος και ο ύπνος των είναι γλυκύς.Αλλά να ξυπνώσιν και να συμπαραλαμβάνωσι εις την Εκκλησίαν , ίνα βλέπουσι και αυτά και ασπάζονται τας Αγίας Εικόνας , του Κυρίου μας , της Υπεραγίας Θεοτόκου και των Αγίων και ίνα ακούωσιν τους θείους λόγους και εθίζονται , από της παιδικής ηλικίας τους , να προσέρχωνται εις την Εκκλησίαν του Χριστού.
Διότι εις την ηλικίαν αυτήν η ψυχή των παιδιών είναι εύπλαστος , ως εκ σφραγίδος , εις τον νουν των .Εθίζονται δε απ´αρχής εις την αρετήν , η δε συνήθεια , συν τω χρόνω , καθίσταται έξις και έξις , δευτέρα φύσις , η οποία μέχρι και του βαθεός γάρατος ακόμη , θα τα οδηγή τακτικώς εις την Εκκλησίαν του Χριστού , δια να εργάζονται εις την αρετήν, και διά να προκόπτουν εις παν αγαθόν.
Από το βιβλίο: « Εν Εκκλησίαις ευλογείτε τον Θεόν » του Δ. Παναγόπουλου
