Εξέταζε με προσοχή την περίπτωση τους, προσπαθούσε να προχωρήσει σε δρόμους
διαγνωστικούς, και μελετούσε γενικά τη φοβερή αυτή νόσο της εποχής μας. Είχε ο
ίδιος προσβληθεί από τον καρκίνο. Μέσα του ήταν διάσπαρτη η νόσος, και όμως,
όπως ο ίδιος έλεγε, είχε κατορθώσει να αποκοιμίσει τη φοβερή νόσο για
δεκαετίες, χρησιμοποιώντας ως φάρμακο μοναδικό την αδιάλειπτη προσευχή και τη
μελέτη της Αγίας Γραφής.
Σε μία συζήτηση, πού έκανε ο πατήρ Πορφύριος στο Νοσοκομείο Συγγρού με μία
Πανεπιστημιακή γιατρό για θέματα καρκίνου και AIDS, διατύπωσε σημαντικές
απόψεις, τις οποίες θυμάται αργότερα και επαναλαμβάνει:
Έχω κάνει κι εγώ έρευνα για τον καρκίνο και έχω βρει αρκετά στοιχεία. Ο
καρκίνος κυρίως βγαίνει σε μπερδεμένες ψυχές, σε αγχώδεις ανθρώπους, σε
βασανισμένους από διάφορα γεγονότα, σε καταπιεσμένους. Όταν πάθεις κάτι και σου
πουν ότι είναι καρκίνος, πρέπει να δοθείς πολύ στην αγάπη του Θεού. Να
ηρεμήσεις, να ησυχάσεις, ν' αγαπήσεις τον κόσμο, να τ' αγαπήσεις όλα. Να είσαι
όλο αγάπη και δοξολογία στο Θεό και να αγιάσει η ψυχή σου. Κι όταν αγιάσει η
ψυχή σου, όταν προσκολληθείς στο Θεό και γίνει ηρεμία, το συμπαθητικό και το
παρασυμπαθητικό και όλα τα συστήματα του οργανισμού θα ηρεμήσουν, και τότε ο
καρκίνος, αν δεν θεραπευθεί, τουλάχιστον θα μείνει εκεί πού βρίσκεται...
Σού είπαν ότι έχεις AIDS. Αλλά, όταν λένε έτσι, πρέπει να είσαι γεμάτος
χαρά. Όχι, έχω αυτή την αρρώστια, συνεπώς θα πεθάνω... Τίποτα! Θα μελετήσεις τη
Γραφή. Θα δεις ότι δεν υπάρχει θάνατος και ότι όποιος πιστεύει στα λόγια του
Θεού δεν πεθαίνει ποτέ!
Όχι δεν παίρνω φάρμακα. Προσπαθώ με την προσευχή μου, με το δόσιμο στο Θεό.
Παλιά ξέρεις τι δυνατός πού ήμουνα; Εγχείρηση να μου κάνης μπορούσες χωρίς
νάρκωση, με τη Χάρη του Θεού. Τώρα τα έχασα όλα αυτά. Πράγματι, αυτό πού έχω
είναι πειρασμικό. (Από τις σελ. 108,109).
Ο ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ, Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΚΡΟΥΣΤΑΛΑΚΗ
Καθηγητού της Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών -
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΙΧΝΗΛΑΣΙΑ», 1997
