Χθες το βράδυ αναγνώστα, ίσως είδες κάποιο όνειρο στον ύπνο σου. Αν σκεφθής τώρα και προσπαθήσης να μετρήσης όσα όνειρα είδες κατά την διάρκεια του βίου σου, ασφαλώς δεν θα το κατορθώσης, γιατί ο αριθμός τους δεν έχει τελειωμό. Και δεν βλέπεις μόνο εσύ όνειρα, αλλά και όλοι οι συνανθρώποι σου.Δεν υπήρξε άτομο, που να μην είδε όνειρα. Πολλοί μάλιστα βλέπουν συνέχεια δύο και τρία όνειρα την νύκτα. Αφήνω δε, ότι οι περισσότεροι "ζουν με όνειρα".
Μερικοί συνήθως, δίνουν σ' αυτά μεγάλη σημασία και αναστατώνουν πολύ τη ζωή τους. Γι' αυτό ανησυχούν και αγωνιούν, όταν ξυπνήσουν.
Την μεν νύκτα ονειρεύονται, την δε ημέρα την διαθέτουν για να τα εξηγήσουν. Το πρωί τα ανακοινώνουν σε όποιον βρουν μπροστά τους. Τρέχουν σε μάντισσες και συμβουλεύονται ονειροκρίτες. Αν πη κάποιος το όνειρο του, αμέσως μερικοί από τους παριστάμενους θα προσπαθήσουν να του το εξηγήσουν. Άλλοι όμως θ' αντιδράσουν, γιατί δεν παραδέχονται τα όνειρα και τις διδόμενες σ' αυτά ερμηνείες.
Είναι πολλοί οι άνδρες και προ παντός οι γυναίκες, που δίνουν μεγάλη πίστη στα όνειρα. Εξ' αντιθέτου άλλοι δεν δίνουν καμιά σημασία στα όνειρα και χαρακτηρίζουν ως προληπτικούς εκείνους, που τα παραδέχονται. Το θέμα των ονείρων είναι σκοτεινό. Γι' αυτό, γύρω από αυτό υπάρχει μεγάλη σύγχυσις, άγνοια και διχογνωμία. Δεν γνωρίζει κανείς τι να πράξη σχετικώς:Να τα παραδέχεται ή να τα απορρίπτη;Να τα προσέχη ή να αδιαφορεί;Να πιστεύει σ' αυτά ή όχι; Τι συμβαίνει άραγε και πώς εξηγείται το όντως περίεργο φαινόμενο των ονείρων;
Καταλαβαίνεις επομένως, αναγνώστα, ότι αυτό το ζήτημα μας ενδιαφέρει όλους. Γι' αυτό, όσα γράφουμε στο παρόν βιβλιαράκι έχουν σκοπό να αποκτήσωμε πραγματική γνώση και να μάθομε την αλήθεια, όσον αφορά τα όνειρα. Θα σε παρακαλέσω, λοιπόν, να δώσης την δέουσα προσοχή. Άλλωστε το πραγματευόμενον σ' αυτό το θέμα των ονείρων είναι τόσο ζωηρό, ώστε προκαλεί πάντοτε ενδιαφέρον.
Στις μέρες μας μάλιστα, είναι ανάγκη να διαβαστή το βιβλίο αυτό από όλους, διότι ο Σατανάς κάνει μεγάλη θραύση με τις λεγόμενες "φωτισμένες". Τι είναι αυτές; Οι γυναίκες αυτές, από τις οποίες γέμισαν οι πόλεις και ιδίως η Αθήνα, νομίζουν, ότι η Παναγία επικοινωνεί με αυτές δια μέσω ονείρων. Γι' αυτό ξυπνούν κάθε βράδυ και γράφουν τα όνειρα που είδαν. Ολόκληρα τετράδια και βιβλία γεμίζουν. Αυτές δεν είναι φωτισμένες, αλλά σκοτισμένες. Τις σκοτίζει και τις πλανά ο σατανάς. Αυτές έχουν ένα εωσφορικό εγωισμό και δεν ακούνε συμβουλή Πνευματικού και Εκκλησίας. Προχωρούν στην απώλεια. Κρίμα!
ΜΕΡΟΣ Α': ΠΟΘΕΝ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ;
Η επιστήμη δεν μπόρεσε να λύση ικανοποιητικός το πρόβλημα των ονείρων. Η ψυχολογία και η παραψυχολογία δεν κατόρθωσαν να εισδύσουν και να ερμηνεύσουν πλήρως το θέμα των ονείρων. Το φαινόμενο των ονείρων παραμένει μυστήριο. Η περιοχή του είναι μέχρι σήμερα ανεξερεύνητη. Η
ψυχολογία προσπάθησε, βεβαίως, να δώση διάφορες ερμηνείες κατ' εικασία ή να κάνη περιγραφές, αλλά θετική εξήγηση δεν μας προσέφερε. Και τούτο, διότι δεν θέλει να παραδεχθεί τον υπερφυσικό παράγοντα. Είναι δηλαδή, ψυχολογία χωρίς ψυχή.
Αλλά στο θέμα των ονείρων δεν μπορούν να εξηγηθούν όλα φυσικώς, διότι εκτός του φυσικού παράγοντος, του υλικού δηλαδή σώματος και του εγκεφάλου, υπάρχει και ο πνευματικός παράγων η ψυχή, η οποία, καθώς είναι πνεύμα, έρχεται σ' επαφή και επικοινωνία με τον υπερφυσικό κόσμο, με τον Θεό, και με τον κόσμο των πνευμάτων, δηλαδή των Αγγέλων και των πονηρών δαιμόνων.
Η ψυχολογία, που προσπαθεί να ερμηνεύση υλιστικά και ορθολογιστικά την προέλευση και την αιτία των ονείρων, περιορίζει την έρευνα της στον υλικό παράγοντα, στο σώμα και στο νου. Δηλαδή στο εξωτερικό περίβλημα, στο σπίτι της ψυχής και όχι στη ψυχή, που είναι συνήθως η κύρια αιτία.
Είναι σαv να παρατηρούμε όσα συμβαίνουν στη συνηθισμένη καθημερινή κίνηση ενός σπιτιού, του οποίου ακούμε διάφορους θορύβους που προέρχονται από τα τηλεφωνήματα, τις συζητήσεις κ.λ.π. αλλά δεν παραδεχόμαστε την πηγή της προέλευσής τους, την οικοδέσποινα του σπιτιού, η οποία βασικά προκαλεί όλη αυτή τη κίνηση.
Για να εξηγήσουμε, λοιπόν, τα όνειρα θα λάβουμε υπ' όψιν και τους δύο παράγοντες, τον φυσικό και τον υπερφυσικό, τον υλικό και τον ψυχικό. Έχουμε επομένως όνειρα που προέρχονται: 1) Από φυσικές αιτίες. 2) Από τον Θεό. 3) Από τον σατανά.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ : ΑΠΟ ΦΥΣΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ
1ον. Από εξωτερικούς ερεθισμούς.
Όταν κοιμάται ο άνθρωπος, στο σώμα του αδρανούν οι αισθήσεις, με τις οποίες έρχεται σ΄ επαφή η ψυχή με τον έξω κόσμο. Αδρανούν η όραση, η γεύση, η όσφρηση, η αφή και τέλος η ακοή. Λειτουργούν όμως η αναπνοή, η κυκλοφορία του αίματος και η χώνευση.
Από την ψυχή, όταν κοιμόμαστε αδρανεί η βούληση, η θέληση, δηλαδή ο θυρωρός αυτός και χωροφύλακας της ψυχής. Παραμένουν όμως και αγρυπνούν τα συναισθήματα, η φαντασία και η κρίση. Επειδή αδρανεί ο φύλακας αυτός η βούληση, γι' αυτό στον ύπνο μας τα συναισθήματα μας αφηνιάζουν και η φαντασία οργιάζει, σαν παιδιά κλεισμένα στην αίθουσα σχολείου όταν λείπη ο δάσκαλος. Γι' αυτό τα όνειρα μας είναι ασυνάρτητα και βλέπει κανείς πράγματα και συναισθάνεται συναισθήματα, που ουδέποτε σκέφθηκε ή έζησε.
Επομένως τα φυσικά όνειρα προκαλούνται πολλές φορές από εξωτερικούς ερεθισμούς, τους οποίους παραποιεί και παραμορφώνει η ψυχή. Εκείνος δηλαδή που εύκολα αναπνέει, βλέπει ότι πετά στα ύψη. Αντίθετα δε, εκείνος που δύσκολα αναπνέει, βλέπη εφιάλτες, σαν ένα βάρος να τον πιέζη. Αισθάνεται δηλαδή να τον κυνηγούν και αυτός να μη μπορή να φύγη. Νομίζει, ότι τον πνίγουν από το λαιμό. Επίσης εκείνος, που του έπεσαν τα κλινοσκεπάσματα ονειρεύεται ότι είναι γυμνός. Ο βαρυστομαχιασμένος βλέπει εφιάλτες και ο νηστικός ονειρεύεται ψωμιά, ενώ ο διψασμένος, που έφαγε αλμυρά, ονειρεύεται βρύσες και ποτάμια για να ξεδιψάση· η βροντή άμα βρέχει του φαίνεται πυροβολισμός και το τρίξιμο της πόρτας το ονειρεύεται σαν διάρρηξη του σπιτιού. Ο Καρτέσιος, που τον τσίμπησε στον ύπνο ένας ψύλλος, ονειρεύθηκε, ότι τον δάγκασε ένα φίδι.
2ον. Από εικόνες και εντυπώσεις του παρελθόντος.
Τα φυσικά όνειρα προκαλούνται όχι μόνο από εξωτερικά αίτια της στιγμής, που παράγουν τις παραισθήσεις, αλλά και από εικόνες και εντυπώσεις διαφόρων συμβάντων του παρελθόντος, καθώς και από ερεθισμούς του μυαλού.
Οι εικόνες και εντυπώσεις, λέγουν, ότι τοποθετούνται στο υποσυνείδητο της ψυχής. Σκέψεις, επιθυμίες, παραστάσεις, πηγαίνουν εκεί και τη νύκτα ανασύρονται και αναπλάσσονται. Εκείνος π.χ. που πήγε στον κινηματογράφο το βράδυ, βλέπει σκηνές του έργου στον ύπνο του. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στα παιδιά, που ταράσσονται από τα όνειρα στον ύπνο τους. Όταν έχης καλές σκέψεις την ημέρα, το βράδυ θα δεις καλά όνειρα. Όταν πριν τον ύπνο διαβάσης ένα καλό βιβλίο, κατόπιν θα ονειρευθής τις παραστάσεις του. Εντυπώθηκαν στο μυαλό σου. Κακώς, λοιπόν, κάνουν όσοι πηγαίνουν στον κινηματογράφο ή παρακολουθούν τηλεόραση με άσεμνο περιεχόμενο.
Επίσης εκείνος, που σκέπτεται πριν κοιμηθή στρατούς, ονειρεύεται μάχες, ο φιλάργυρος χρήματα, ο μαθητής τους δασκάλους του και ο μοναχός της ευχής συνεχίζει την ευχή του στον ύπνο του.
Το νευρικό σύστημα ξεκουράζεται με τον ύπνο και η κρίσις βρίσκει ευχερέστερα την λύση των ζητημάτων, που μας απασχολούν. Γι' αυτό εκείνος, που τον βασανίζει ένα πρόβλημα, όταν είναι ξύπνιος, βρίσκει τη λύση του προβλήματος στο όνειρο του...
Όπως λοιπόν, από αυτά φαίνεται: α) Έχουμε όνειρα που προέρχονται από σωματικούς και υλικούς λόγους, β) έχουμε όνειρα πνευματικά, που έχουν αφετηρία τη ψυχή στο υποσυνείδητο μας.
Σε όλα αυτά τα όνειρα, τα φυσικά, κοιμούνται και παύουν οι εξωτερικές αισθήσεις της οράσεως, της γεύσεως, της οσφρήσεως και της ακοής δια των οποίων επικοινωνεί η ψυχή με τον έξω κόσμο. Και ενώ αυτός που κοιμάται βλέπει με τα αισθητά μάτια του, δεν ακούει τίποτε από τον εξωτερικό κόσμο, ούτε γεύεται, ούτε οσφραίνεται, εν τούτοις εσωτερικώς μπορεί ν' ακούει μουσικές χορωδίες, συναυλίες, παραδεισιακά πτηνά να κελαηδούν, να βλέπη πανύψηλα βουνά και βαθειά λαγκάδια, γάργαρα νερά και στρατούς ετοιμοπόλεμους, Εκκλησίες με ψαλμωδίες, Αγρυπνίες κ.τ.λ. Και όλα αυτά, καθώς τα μάτια του είναι κλειστά, το στόμα του και η όσφρηση του εξωτερικά να σταματούν να λειτουργούν. Αυτός όμως μέσα του, στον κόσμο των ονείρων του, με ευχαρίστηση οσφραίνεται και απολαμβάνει θυμιάματα και άνθη ευωδέστατα.
Και αυτά μεν τα όνειρα είναι αδιάφορα. Δεν έχουν καμία σημασία για τη ζωή μας. Μόνο μία ωφέλεια μας δίνουν· το ότι είναι μια ισχυρή απόδειξη της υπάρξεως της ψυχής. Διότι τα όνειρα είναι, ως γνωστό, ψεύτικα. Όσα ακούμε, βλέπουμε, οσφραινόμαστε, γευόμαστε στον ύπνο μας δεν ανταποκρίνονται στον εξωτερικό κόσμο. Είναι φανταστικά. Αλλά εκείνος, που τα γεύεται, που τα ακούει ή τα αγγίζει δεν είναι ψεύτικος, διότι ξυπνά πολλές φορές έντρομος και λέγει " Ευτυχώς ήταν όνειρο!".
Αλλά το όνειρο πώς το βλέπει; Μήπως μόνο με κάποιο υλικό μέρος του εγκεφάλου; Αλλά πού είναι το υλικό τούτο μέρος, που μπορεί να αναπληρώνη τις αισθήσεις μας, ώστε να βλέπη, ν' ακούη και να οσφραίνεται; Η φυσιολογία σ' αυτό σιωπά. Η ψυχολογία και ειδικότερα η παραψυχολογία είναι αδύνατο ν' αρνηθούν, ότι εκείνη που βλέπει και ακούει, που γεύεται την ώρα του ύπνου, είναι η ψυχή του ανθρώπου!! Δεν είναι κάτι το υλικό, αλλά άϋλη ψυχή. Και έτσι το όνειρο, όπως φαίνεται, είναι μια ισχυρή απόδειξη της ύπαρξης της ψυχής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ : ΟΝΕΙΡΑ ΕΚ ΘΕΟΥ
Οι αρχαίοι λαοί: Χαλδαίοι, Βαβυλώνιοι, Ασύριοι και Αιγύπτιοι, με τις ειδωλολατρικές τους θρησκείες, έδιναν μεγάλη σημασία στα όνειρα. Σε όλη την Ανατολή πίστευαν, ότι τα όνειρα ήταν μυνήματα των υπερφυσικών δυνάμεων ή των διαφόρων θεοτήτων προς τους ανθρώπους. Μεγαλύτερη σπουδαιότητα έδιναν στα όνειρα των βασιλέων, των ιερέων και άλλων εξεχόντων προσώπων. Επίστευαν, ότι δια μέσου αυτών, οι θεοί γνωστοποιούσαν στους ανθρώπους τις προθέσεις και τα σχέδιά τους.
Μερικές μάλιστα φορές, για να τους πη ο Θεός τους στο όνειρο κάτι που επιζητούσαν, εκοιμόνταν μέσα στον ναό. Αυτό γινόταν ιδίως στη Βαβυλώνα ... Γενικά στην αρχαιότητα επικρατούσε η αντίληψη, ότι τα όνειρα ήταν ένα μέσο, με το οποίο επικοινωνούσαν οι θεοί με τους ανθρώπους. " Και γαρ τ' όναρ εκ Διός εστίν..." δηλαδή το όνειρο προέρχεται από τον Δία, λέγει ο Όμηρος (Ιλιάδα α,63).
Αλλά και ο αληθινός Θεός χρησιμοποίησε στην Παλαιά Διαθήκη το όνειρο, για να επικοινωνίση με τους ανθρώπους. Ο Θεός στις αδυναμίες τους φάνηκε συγκαταβατικός, χρησιμοποίησε το όνειρο που χρησιμοποιούσαν (πίστευαν) και αυτοί.
Μήπως δεν επέτρεψε να Τον δοξάζουν με το ίδιο τελετουργικό τυπικό, που χρησιμοποιούσαν εώς τότε; Μήπως δεν δέχθηκε και τις θυσίες; Ο ειδωλολατρικός κόσμος τις είχε ευρύτατα εν χρήσει. Και ο Θεός τις επέβαλε στον περιούσιο λαό Του, εώς ότου ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και τις κατάργησε με τη Μία Θυσία, τη Θυσία του Χριστού.
Αυτά τα προερχόμενα από τον Θεό όνειρα αναφέρει η Αγία Γραφή τα εξής:
Τα όνειρα της Παλαιάς Διαθήκης
1ον. Ο Αβραάμ μετέβη με την σύζυγο του Σάρρα, στην περιοχή, όπου βασίλευε ο Αβιμέλεχ. Επειδή εκεί τα ήθη και οι κάτοικοι ήσαν άγριοι, φοβήθηκαν μήπως τον φονεύσουν, για να του πάρουν την σύζυγο. Γι' αυτό συμφώνησαν να πουν, ότι η Σάρρα ήταν αδελφή και όχι σύζυγος του Αβραάμ. Πράγματι, όταν την είδε ο βασιλεύς Αβιμέλεχ· την πήρε στο μέγαρο του. Αλλά "ήλθεν ο Θεός προς Αβιμέλεχ εν ύπνο την νύκτα και του είπεν, ιδού εσύ αποθνήσκεις περί της γυναικός". Εκείνος τότε είπεν στο Θεόν: "Δεν ήξερα, ότι ήταν παντρεμένη. Μου είπαν, ότι ήταν αδελφή του Αβραάμ.". Και προσθέτει η Γραφή: "Είπε δε σ' αυτόν ο Θεός στον ύπνο ... Και Εγώ γνωρίζω, ότι με καθαρή καρδιά εποίησες αυτό, και σου αφήνω , το αμάρτημα σου σ' εμένα, γι' αυτό δεν σε άφησα να την αγγίξεις. Τώρα δώσε την γυναίκα στον άνθρωπο, αλλίως αν δεν τη δώσης, γνώριζε ότι θα πεθάνης εσύ και όλα τα υπάρχοντα σου" (Γεν. κ,3).
2ον. Ο Λαβάν αδικούσε στη μοιρασιά των αιγοπροβάτων τον Ιακώβ, τον γαμπρό του. Ο Ιακώβ υποχώρησε και του ζήτησε να παίρνη αυτός όσα αρνιά ή κατσίκια θα γεννιώντουσαν με παρδαλό τρίχωμα, που είναι συνήθως τα λιγότερα. Αλλά η σύζυγος του, του είπε ότι έτσι αδικείται διότι τα παρδαλά θα ήταν ελάχιστα. Ο Ιακώβ όμως της απάντησε: Όχι θα γεννώνται πολλά παρδαλά, διότι "Είπεν Άγγελος του Θεού στον ύπνο ... Ιακώβ, δες τους τράγους και τα κριάρια που ανεβαίνουν ..." κ.λ.π. (Γεν. λα, 12).
3ον. Και όταν ο Ιακώβ, επί τέλους, πήρε τα δικά του και την οικογένεια του και έφυγε κρυφά από τον Λαβάν, αυτός σκεφτόταν να τον καταδιώξη, σαν κλέφτη. Αλλά λέγει η Γραφή: "Ήλθε δε ο Θεός προς Λαβάν τον Σύρον στον ύπνο, την νύκτα και είπεν σ' αυτόν ... Φύλαξε τον εαυτό σου να μην λαλήσει ποτέ πονηρά πράγματα για τον Ιακώβ ..." (Γεν. λα, 24).
4ον. Τα όνειρα του Παγκάλου Ιωσήφ. Πασίγνωστα είναι και τα όνειρα του Ιωσήφ του Παγκάλου, που αναφέρει η Παλαιά Διαθήκη. Ο μικρός Ιωσήφ είδε το εξής όνειρο: "Είδα, είπε στους αδελφούς του, πως είχε ο καθένας μας από ένα δεμάτι σιτάρι στο χωράφι. Στάθηκε όμως το δικό μου δεμάτι όρθιο. Γύρισαν τότε τα δικά σας δεμάτια και προσκύνησαν το δικό μου. Είδα, τους είπε, και άλλο όνειρο· τον ήλιο και τη σελήνη και έντεκα αστέρια, που έπεφταν και με προσκυνούσαν... ".
Τότε τον επέπληξαν τα αδέλφια του: "Μήπως θα γίνεις βασιλιάς μας και θα μας κυριέψης;" του είπαν.
Και ο πατέρας του ο Ιακώβ επίσης του είπε:" Τι είναι αυτά που ονειρεύτηκες; Μήπως εγώ, η μητέρα σου και τα αδέλφια σου θα έλθουμε να σε προσκυνήσουμε, σαν βασιλιά;".
Και όμως όπως γνωρίζουμε από την ιστορία, ο Ιωσήφ έγινε αντιβασιλέας της Αιγύπτου και τον προσκύνησαν. Τα όνειρα εκείνα ασφαλώς ήταν εκ Θεού.
Ας προσέξουμε τι εξήγηση έδωσε ο Ιωσήφ στα όνειρα των συμφυλακισμένων του στην Αίγυπτο. Εκεί, στην φυλακή που είχαν ριχτεί, ο αρχιοινοχόος και ο αρχισιτοποιός του Φαραώ, είδαν ο καθένας τους από ένα όνειρο. Ο αρχιοινοχόος είδε τρία σταφύλια κατακόκκινα. Τα έστιψε στο ποτήρι του Φαραώ και του το έδωσε στο χέρι, για να πιή.
Ο δε Ιωσήφ του εξήγησε το όνειρο λέγοντας:" Σε τρεις μέρες θα σε καλέση ο Φαραώ και θα σε διορίση στη θέση που είχες προτήτερα. Τότε θυμήσου να πης κανένα καλό λόγο στο βασιλιά και για μένα...".
Ο αρχισιτοποιός, είδε στο όνειρο του, ότι είχε στο κεφάλι του τρία κοφίνια γεμάτα ψωμιά, από εκείνα, που συνήθιζε να τρώει ο Φαραώ. Αλλά στο επάνω το κοφίνι έρχονταν τα πετεινά του ουρανού και του τα έτρωγαν. Και ο Ιωσήφ με τη δύναμη του Θεού εξήγησε και αυτό το όνειρο: "Σε τρεις μέρες, του είπε, θα σου πάρη το κεφάλι ο Φαραώ. Θα σε κρεμάση επάνω σε ξύλο και θα έρχονται τα όρνεα του ουρανού να τρώγουν τις σάρκες σου..." Έτσι ακριβώς και έγινε. Ασφαλώς και αυτά τα όνειρα ήσαν εκ του Θεού.
Ποιός όμως δεν γνωρίζη το όνειρο του Φαραώ με τις ισχνές και παχιές αγελάδες; Ο Φαραώ, είδε στον ύπνο του, πως βγήκαν από το Νείλο ποταμό επτά παχιές αγελάδες κι έβοσκαν. Κατόπιν είδε, πως βγήκαν και άλλες επτά ισχνές και αδύνατες. Οι ισχνές όμως έφαγαν τις παχιές, αλλά έμειναν και πάλι ισχνές, αδύνατες και κοκκαλιάρικες.
Επίσης είδε και δεύτερο όνειρο ο Φαραώ. Είδε επτά στάχυα, που ανέβηκαν καλά και γεμάτα καρπό. Εφύτρωσαν όμως και άλλα επτά στάχυα ισχνά και αδύνατα. Τα ισχνά στάχυα κατέπιαν τα παχιά και πάλι ισχνά έμειναν. Ο Ιωσήφ, όταν τον κάλεσε ο Φαραώ, με τη δύναμη του Θεού εξήγησε τα όνειρα του λέγοντας: "Και τα δύο όνειρα σημαίνουν το ίδιο. Εννοούν, ότι θα έλθουν πρώτα επτά χρόνια μεγάλης ευφορίας της γης. Θα επακολουθήσουν όμως και άλλα επτά χρόνια πείνας. Ο λιμός θα είναι βαρύς και η δυστυχία μεγάλη".
Και αυτό το όνειρο είχε θεία προέλευση. Ήταν εκ του Θεού. Διότι η ερμηνεία επαληθεύτικαν κατά γράμμα. Ήλθαν τα επτά χρόνια της ευφορίας και επακολούθησαν άλλα επτά χρόνια πείνας και δυστυχίας.
5ον. Το όνειρο του Ναβουχοδονόσορος.
Εκ Θεού ήταν επίσης και το περίφημο όνειρο του Ναβουχοδονόσορος, του βασιλιά των Βαβυλωνίων. Το είδε τη νύκτα και τρόμαξε. Αλλά την άλλη ημέρα το ξέχασε. Εκάλεσε, λοιπόν, το πρωί τους μάγους, τους επαοιδούς, και τους σοφούς Χαλδαίους, να του πουν τι όνειρο είδε και να του το εξηγήσουν. Τους τόνισε μάλιστα, ότι εάν δεν του το πουν θα τους αποκεφαλίση.
Ο Προφήτης Δανιήλ παρουσιάσθηκε στο βασιλιά και του είπε: "Το όνειρο σου Βασιλιά, δεν μπορούν να σου το πουν και να σου το εξηγήσουν οι μάγοι, οι σοφοί και οι επαοιδοί. Μόνο ο Θεός του ουρανού μπορεί. Αυτός σου το παρουσίασε, για να γνωρίσης τι θα συμβεί αργότερα.
Εσύ βασιλιά, του είπε, είδες μια εικόνα μεγάλη μπροστά σου. Ήταν φοβερή.
Η κεφαλή της ήταν από χρυσάφι καλό. Τα χέρια και το στήθος της αργυρά. Η κοιλιά και οι μηροί της ήσαν χάλκινοι. Οι κνήμες της από σίδηρο. Τα πόδια της ήσαν ένα μέρος από σίδηρο και ένα μέρος από όστρακο. Είδες, επίσης του είπε, ψηλά στο βουνό, ότι κόπηκε μόνος του και χωρίς χέρια κανενός μια πέτρα μικρή. Αυτή κύλισε και κτύπησε την εικόνα στα πόδια τα αργυρά και τα οστράκινα και τα έκανε συντρίμματα.
Συνέτριψε τελείως όλα και έγιναν σκόνη. Την σκόνη την πήρε ο αέρας αι εξαφανίσθηκε πιά. Η πέτρα αυτή όμως αυτή που κτύπησε την εικόνα, έγινε κατόπιν ένα όρος μεγάλο και γέμισε όλη η γη. Αυτό ήταν το όνειρο σου. Άκουσε τώρα την εξήγησή του".
"Η εξήγηση του ονείρου", είπε ο Προφήτης Δανιήλ, "είναι η εξής: Εσύ είσαι η κεφαλή η χρυσή, διότι η βασιλεία σου είναι ισχυρή και πλουσιωτάτη. Μετά από εσένα θα έλθη μια βασιλεία κατώτερη σου. Κι έπειτα θα έλθη τρίτη βασιλεία, που θα είναι χαλκός. Αυτή θα κυριεύση όλη τη γη. Θα επακολουθήση τέταρτη βασιλεία, που θα είναι ισχυρή σαν το σίδηρο. Όπως ο σίδηρος λυγίζει και δαμάζει τα πάντα, έτσι κι αυτή θα δαμάση τα πάντα. Το ότι όμως είδες τα πόδια και τα δάκτυλα να είναι ένα μέρος σιδερένιο και οστράκινο αυτό σημαίνει, ότι η βασιλεία αυτή θα είναι διηρημένη. Κι όπως ο σίδηρος και το όστρακο δεν μπορούν να κολλήσουν καλά και να αποτελέσουν ένα ισχυρό σώμα, έτσι και οι ανθρώποι εκείνοι δεν θα έχουν πραγματική ενότητα. Τον καιρό της βασιλείας εκείνης θα αναστήση ο Θεός μια άλλη Βασιλεία. Στην αρχή θα είναι μικρή, αλλά θα αποβή αιώνια. Δεν θα την διαδεχθή πλέον καμιά άλλη. Αυτή θα μεταβάλλη σε σκόνη και θα εξαφανίση όλες τις προηγούμενες βασιλείες."
Κι αυτό το όνειρο, όπως γνωρίζουμε από την ιστορία, είχε από πάνω από τον Θεόν την προέλευση του, διότι επαληθεύτηκε πλήρως. Η εικόνα του ονείρου παρουσίαζε τις βασιλείες του κόσμου:
α) Η χρυσή κεφαλή, σήμαινε την Βαβυλώνα, που έπλεε στο χρυσάφι.
β) Το αργυρό στήθος, την βασιλεία των Περσών, που στηριζόταν στον άργυρον.
γ) Η χάλκινη κοιλιά, την Μακεδονική δυναστεία. Τότε ήταν η εποχή του χαλκού.
δ) Τα οστράκινα και σιδερένια πόδια, σήμαιναν τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, την διηρημένην, με τους πολλούς υπηκόους, οι οποίοι ποτέ δεν μπορούσαν να έχουν ενότητα.
Η πέτρα η αχειρότμητος εξ όρους, που έπεσε και συνέτριψε και εξαφάνισε την εικόνα και όλες τις βασιλείες, είναι ο Χριστός. Ο Χριστός ήλθε από τον Ουρανό, και εξαφάνισε όλες εκείνες τις βασιλείες και ίδρυσε Μίαν, χωρίς διάδοχον, Βασιλεία. "Η Βασιλεία Σου Χριστέ, Βασιλεία πάντων των αιώνων και η Δεσποτεία Σου εν πάση γενεά και γενεά" ψάλλουμε σήμερα. "Και της Βασιλείας Αυτού ουκ έσται τέλος", λέγει το Σύμβολο της Πίστεως. Και να βλέπουμε ότι η πέτρα εκείνη αυξήθηκε και έγινε όρος μεγάλο και κάλυψε όλη τη γη...
Ε, λοιπόν, αυτό το όνειρο δεν ήταν εκ Θεού;
Τα όνειρα της Καινής Διαθήκης
Στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν μερικά όνειρα, που και αυτά προέρχονται από τον Θεό. Αυτά είναι τα όνειρα του δίκαιου Ιωσήφ.
1ον. Στον δίκαιον Ιωσήφ, όταν ήθελε λαθραία να απολύση την Παρθένον Μαρίαν δια την εγκυμοσύνη, ο Άγγελος στο όνειρο του είπε: "Ιωσήφ, μη φοβηθής να παραλάβεις για σύζυγο την Μαριάμ ...".
2ον. "Άγγελος επίσης Κυρίου φαίνεται στο όνειρο του Ιωσήφ λέγωντας: "Να σηκωθείς να παραλάβεις το παιδί και την Μητέρα Αυτού και φύγε στην Αίγυπτο".
3ον. Το ίδιο και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος λέγει περί των Μάγων: "Και συμβουλευόμενοι στο όνειρο να μην ανακάμψουν προς τον Ηρώδη, δια άλλης οδού αναχώρησαν στην χώρα τους" (Ματθ. β,12).
4ον. Ο Απόστολος Παύλος, όταν ήταν στην Τρωάδα της Μικράς Ασίας, είδε στον ύπνο του ένα Μακεδόνα, που τον παρακαλούσε να έλθη στην Ευρώπη. "Όραμα την νύκτα είδε ο Παύλος· άνδρας Μακεδόνας στάθηκε παρακαλώντας τον λέγοντας: Διάβου στην Μακεδονία να μας βοηθείσης" (Πραξ. ιστ,9).
5ον. Επίσης την ώρα που ο Πιλάτος βασάνιζε με συνεχείς ανακρίσεις τον Ιησού, η γυναίκα του Πιλάτου είπεν στον άνδρα της: "Μην πράξεις εσύ τίποτα σ' Αυτόν το δίκαιον, γιατί πολλά έμαθα σήμερα στο όνειρο μου γι' Αυτόν." (Ματθ. κζ,19).
Ποιός λοιπόν έπειτα από αυτά, που αναφέρουν η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη, μπορεί να αμφισβητήση, ότι έχουμε όνειρα, τα οποία προέρχονται από τον Θεό;
Όνειρα στην ζωή των Χριστιανών
Αυτό άλλωστε, το ότι υπάρχουν και Θεϊκά όνειρα, αποδεικνύεται και από την ιστορία της Εκκλησίας. Κατά το χρονικό διάστημα των δύο χιλιάδων ετών, που πέρασαν μέχρι σήμερα, έχουμε πολλά όνειρα, που είδαν Άγιοι ανθρώποι, και τα οποία ήσαν όντως εκ Θεού. Αναφέρουμε μόνο μερικά ενδεικτικώς!
Ο Επαρχος του Ιλλυρικού
Το 412 μ.Χ. ο Έπαρχος του Ιλλυρικού Λεόντιος, θεραπεύθη από θαύμα του Αγίου Δημητρίου. Απο ευγνωμοσύνη έκτισε πάνω στον τάφο του Μεγαλομάρτυρος μεγαλοπρεπή ναό του Αγίου. Όταν κατόπιν ξεκίνησε να πάη στη Νέα Βλαχιά, όπου διορίστηκε, θέλησε να πάρη και ένα μέρος από το λείψανο του Αγίου. Λογάριαζε να κτίση και εκεί εκκλησία του Αγίου.
Ο Άγιος Δημήτριος όμως του φανερώθηκε στον ύπνο του και του είπε: "Να μη με χωρίσης, αλλά να μ' αφήσης ακέραιο στην πατρίδα μου!".
Τελικά δεν τόλμησε να πειράξη το Άγιο Λείψανο. Πήρε μόνο χώμα από τον τάφο του Αγίου. Βρήκε επίσης το δακτυλίδι του και το μαντήλι, που τα είχε πάρει ο χριστιανός Λούπος, την ώρα που μαρτύρησε ο Άγιος. Τα έβαλε όλα μέσα σ' ένα κιβώτιο κι έφυγε.
Όταν έφθασε στον ποταμό Δούναβη, τον βρήκε πλημμυρισμένο και δεν μπορούσε με κανένα τρόπο να τον περάση. Την νύκτα του παρουσιάστηκε ο Άγιος Δημήτριος και του είπε: "Μη στεναχωρείσαι, Λεόντιε! Αύριο να πάρης το κουτί με το δακτυλίδι και το μαντήλι μου και να περάσης άφοβα τον ποταμό. Μαζί με σένα να προχωρήσουν και όλοι οι άλλοι ανθρώποι, που είναι κοντά σου. Έτσι θα περάσετε τον ποταμό, με τη βοήθεια του Θεού, αβλαβείς".
Το πρωί, πράγματι, ο Λεόντιος έπραξε όπως του υπέδειξε στον ύπνο του ο Άγιος Δημήτριος. Πέρασαν όλοι τον ποταμό σώοι και αβλαβείς και πήγε στην επαρχία του. Εκεί όταν έφθασε, έκτισε κι άλλο ναό του Αγίου Δημητρίου.
Ντιμίτρι Σαλούνσκι
Αναφέρουμε τον Άγιο Δημήτριο, που παρουσιάστηκε σε όνειρο στο Πσκώφ της Ρωσίας, τον Οκτώβριο του 1965. Το Θαύμα αυτό δεν μπόρεσε να το σκεπάση εντελώς ούτε ο αθεΐστικος τύπος της Ρωσίας. Αναγκάσθηκε να γράψη γι' αυτό, έστω στεγνά και παραμορφωμένα. Το παραθέτουμε εδώ, όπως ακριβώς είναι γραμμένο στο βιβλίο μας " ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ", που είναι μετάφραση επιστολής σταλμένης μέσα από τη Σοβιετική Ένωση...
"Αγαπητοί μας,
Διαβάσαμε με συγκίνηση όλες τις λεπτομέρειες, πως βρέθηκαν στη νήσο του Αιγαίου Λέσβο τα λείψανα των Ελλήνων που μαρτύρησαν για το Χριστό. Εάν είναι δυνατόν στείλε μας την εικόνα (μικρή) του Αγίου και θαυματουργού Έλληνα μάρτυρος Ραφαήλ. Αυτά τα οποία μας γράφεις, ότι σχεδόν ολόκληρο το ελληνικό χωριό έβλεπε συχνά να τους παρουσιάζεται στον ύπνο τους ο ίδιος ο Άγιος και να τους προστάζη να σκάψουν, για να βρουν τα λείψανα τα δικά του και των μαρτυρησάντων μαζί του, μας προξένησαν μεγάλη εντύπωση. Λέγαμε: "Μα είναι δυνατόν να παρουσιάζεται ο ίδιος ο Άγιος και μάλιστα σε αμαρτωλούς;". Μα πίστεψέ με, προτού περάσουν καν 7 ημέρες, τιμωρηθήκαμε για την ολιγοπιστία μας! Από αδελφή μας, που μένει πλησίον του Πσκώφ, λάβαμε ένα γράμμα μαζί με αποκόμματα από τοπικές εφημερίδες. Και τώρα σας αντιγράφω από το γράμμα κατά λέξη:
"Στις 26 του Οκτωβρίου αρχίσαμε προετοιμασίες για τους εορτασμούς της Οκτωβριανής Επαναστάσεως, γιατί θα έρχονταν πολλοί επίσημοι από διάφορα μέρη εδώ, για να επισκεφθούν τα μνημεία πεσόντων στον πόλεμο. Δουλέψαμε όλοι εθελοντικά και καθαρίσαμε τα ξηρά χόρτα και στρώσαμε τα δρομάκια με ψιλές πέτρες. Το βράδυ κοιμηθήκαμε στη λέσχη του χωριού, κάπου 45 γυναίκες, από τα γύρω χωριά. Πέσαμε σαν σκοτωμένες από την κούραση.
Την νύκτα ξυπνά μια από μας και φωνάζει:- Βοήθεια συντρόφισσες! Βλέπω εφιάλτες.
- Τι είδες: ρωτήσαμε όλες.
- Είδα ένα αστραφτερό νέο επάνω σε άλογο, που βάσταγε στα χέρια του ένα χρυσό ποτήρι. Ο καβαλάρης μου είπε:- Κοίταξε αυτό το άγιο ποτήρι, που είναι γεμάτο με το Αίμα του Χριστού, που θα σας φωτίση όλους και θα φέρει την αγάπη και ειρήνη.
Θέλησα να τον ρωτήσω: " Ποιός είσαι;" , μα δεν μπόρεσα. Αλλά αυτός μου είπε: " Να σκάψετε στο τάδε σημείο και θα μάθης ποιός είμαι"!
Το όνειρο ήταν ολοφάνερο. Ύστερα ξαναπέσαμε να κοιμηθούμε. Αυτή τη φορά το ίδιο όνειρο είδαν 17 γυναίκες και κορίτσια (από αυτές 11 είναι κομματικά μέλη). Πάλι ο καβαλάρης! Πάλι το χρυσό ποτήρι, που έλαμπε στα χέρια του! Και πάλι πρόσταξε:" Να σκάψετε εκεί, να μάθετε ποιός είμαι εγώ"!!
Κάναμε συμβούλιο. Στην περιοχή μας δεν υπάρχει ούτε ένας παπάς. Σκεφθήκαμε να πάμε στο Λένινγκραντ. Πήγαμε. Αλλά παντού μας έκλεισαν τις πόρτες και μας κοροΐδεψαν, για τρελές και υστερικές. Τελικά κάποιος είπε να πάμε σε αρχαιολόγους. Πήγαμε. Αυτοί μας είπαν, πως μέχρι τώρα κανείς δεν έκαμε ανασκαφές βάσει ονείρων, και πως τα χρήματα του δημοσίου δεν είναι για πέταμα. Γυρίσαμε απελπισμένες στο ξενοδοχείο μας. Στις 4 το πρωί, κτυπά το τηλέφωνο. Οι αρχαιολόγοι μας ζητούν! Με φωνές που τρέμουν, μας λέγουν να πάμε να τους ξαναβρούμε, με το πρώτο λεωφορείο. Ξαναπήγαμε. Αυτοί ήταν άνω κάτω. Είδαν το ίδιο όνειρο! Επάνω στο χρυσό ποτήρι ήταν η μορφή του Χριστού. Το πράγμα διαδόθηκε, πλατιά σχόλια στο τύπο, χλευασμοί, κοροϊδίες. Τα καταφέραμε όμως.
Έφυγε αποστολή από εργάτες και εθελοντές μαζί με αρχαιολόγους. Ύστερα από τρεις ημέρες βρέθηκαν τα πρώτα ερείπια. Ένα ολόκληρο συγκρότημα κάπου σαράντα Εκκλησίες. Κάθε μέρα στον ύπνο τους όλοι έβλεπαν τον Άγιο καβαλάρη, που πρόσταζε:- Σκάψτε! Σκάψτε! Σκάψτε!
Την τέταρτη νύκτα, όλοι κατόπιν συνεννοήσεως τον ρώτησαν:
- Ποίος είσαι;
Αγρίεψε ο Άγιος και φώναξε δυνατά:
- Μα δεν με ξέρετε; Είμαι ο ΝΤΙΜΙΤΡΙ ΣΑΛΟΥΝΣΚΙ (ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ) και με έστειλε ο Χριστός κοντά σας, να σας φέρω και πάλι αγάπη και ειρήνη! Την 13η ημέρα, σκάβοντας, βρήκαμε επί τέλους τον μεγαλοπρεπή Ναό του, την εικόνα του, καθώς και το Άγιο ποτήρι που βαστούσε στο χέρι ... Σάλος! Μεγάλος Σάλος! Ως και ο τύπος έγραψε περί αυτού. Στεγανά όμως. Παραμορφωμένα. Αλλά όλοι μας τώρα ξέρουμε την αλήθεια ...".
ΣΣ. : Λυπόμαστε, διότι δεν μπορούμε να γράψουμε περισσότερες λεπτομέρειες, για ευνόητους λόγους. Αλλά το κενό, ας συμπληρώση η μετάφραση αποκόμματος από σοβιετική εφημερίδα της 15/1/66, την οποία παραθέτουμε:
"Μοναδική αποκάλυψη
Σύμφωνα με αρχαία χειρόγραφα, ήταν γνωστό, ότι στην περιοχή της πόλης Δοβμόντοβο, κάπου πλησίον του Πσκώφ, υπήρχαν περισσότερες από 20 πέτρινες Εκκλησίες, μια ολόκληρη Πομπηία. Πριν λίγο η αρχαιολογική αποστολή κατόρθωσε να ανακαλύψη ένα από τους Ναούς- τον Ναό του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονικέως, ο οποίος ανεγέρθη σύμφωνα με αρχαία χειρόγραφα το 1144.
Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών αρχαιολόγοι, ανεκάλυψαν ένα πήλινο δοχείο μοναδικής αξίας. Επάνω του διατηρήθηκε η μορφή ανδρός, η οποία δεν έχει όμως σχέση με την αφηρημένη μάσκα του Αγίου.
Αυτό το μοναδικό ανάγλυφο μας δίνει την πρώτη γνωριμία με την τέχνη της περιοχής του Πσκώφ, αφιερωμένη σε θρησκεία".
Η Μεγαλόχαρη Της Τήνου
Εκ Θεού ήταν το όνειρο, που συνδέεται με την ανεύρεση της Εικόνας της Παναγίας της Τήνου.
Στη Τήνο κοιμότανε στο κελλί της μια ευλαβής Μοναχή, η Πελαγία. Βλέπει στον ύπνο της μια γυναίκα με χρυσή στολή, που άστραφτε από θείο κάλλος κι έμοιαζε σαν Βασίλισσα. Αυτή η γυναίκα είπε στην Πελαγία: "Πήγαινε στον επίτροπο της Μονής, τον Καγκάδη και να του πής να σκάψουν τον οίκον Μου στα κτήματα του Αντωνίου Δοξαρά και να επιστατήση να κτιστή μεγαλοπρεπής Ναός."
Η Πελαγία ξύπνησε τρομαγμένη και προσευχόταν. Βρέθηκε σε αμφιβολία. Ήταν από τον Θεό το όνειρο ή γέννημα της φαντασίας της; Δεν είπε σε κανένα τίποτα.
Την άλλη Κυριακή, την ίδια ώρα, είδε το ίδιο όνειρο. Τότε η Βασίλισσα την διέταξε να πάη στον Καγκάδη ξανά. Πέρασε όμως μιά εβδομάδα και δεν το αποφάσισε.
Την τρίτη Κυριακή 23 Ιουλίου 1821 η Πελαγία είδε πάλι μ' έκπληξη το ίδιο όνειρο. Αλλά τώρα η γυναίκα με οργή και αυστηρή φωνή της είπε: - Πελαγία, γιατί δεν εξετέλεσες την διαταγή μου;
Η Πελαγία ξύπνησε τρομαγμένη. Και τότε βλέπει την γυναίκα μπροστά της να σηκώνη το χέρι και να της λέγει:- Να υπακούσης. Για τελευταία φορά ...
- Ποιά είσαι Κυρία; είπε με τρομαγμένη φωνή η γερόντισσα, που οργίζεσαι τόσο πολύ μαζί μου και διατάζεις αυτά;
Τότε Εκείνη της είπε:- Ευαγγελίζου γη χαράν μεγάλη.
- Αινείται ουρανοί Θεού την δόξαν, απάντησε γονατισμένη η Πελαγία.
Αμέσως έπειτα η Παναγία έγινε άφαντη, η δε Πελαγία διηγήθηκε το όνειρο της στην Ηγουμένη, κι εκείνη την έστειλε στον Καγκάδη, αυτός δε στον Επίσκοπο Γαβριήλ.
- Πελαγία, ησύχασε, της είπε ο Δεσπότης. Το όνειρο σου είναι σοβαρό. Την Θείαν σου αποστολή καλώς εξετέλεσες.
Πράγματι έσκαψαν και βρήκαν τη Θαυματουργό Εικόνα της Ευαγγελίστριας, στα κτήματα του Δοξαρά.
Το όνειρο αυτό ήταν εκ Θεού. Διότι με την ανεύρεση της Εικόνος, ήθελε ο Θεός να τονώση τον υπέρ Πίστης και Πατρίδας αγώνα, που διεξήγαγαν οι Έλληνες εκείνη την εποχή. Επίσης με την ανεύρεση της Εικόνας ήθελε να κρατήση στην Ορθοδοξία τους κατοίκους των Κυκλάδων νησιών, διότι οι παπικοί διενεργούσαν μεγάλη προπαγάνδα. Έπερναν τα ορφανά Ελληνόπουλα, που σκοτώθηκαν οι γονείς τους στην επανάσταση, δήθεν να τα προστατέψουν, αλλά είχαν σκοπό να τα κάνουν παπικούς.
Τόση ήταν η προπαγάνδα των αιρετικών παπικών, ώστε δεν θα έμενε κανείς Ορθόδοξος εκεί. Με την ανεύρεση όμως της εικόνος και τα θαύματα της Μεγαλόχαρης, που επακολούθησαν και συνεχίζονται, οι νησιώτες έμειναν πιστοί στην Ορθοδοξία.
Και αυτά, βεβαίως, τα εκ Θεού όνειρα που αναφέραμε, είναι ελάχιστα μπροστά στα πολλά που έχουν γίνει.
Επομένως, έχουμε εκ Θεού όνειρα, τόσο στην Αγία Γραφή, όσο και στην ιστορία της Εκκλησίας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ : ΟΝΕΙΡΑ ΕΚ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ
Έχουμε όμως και όνειρα που προέρχονται από τον σατανά. Αυτό δεν είναι δύσκολο στον σατανά, διότι και αυτός είναι πνεύμα. Και σαν πνεύμα, εύκολα επικοινωνεί με το πνεύμα μας. Εάν ο σατανάς μπορεί και βάζει την ημέρα στο μυαλό του ανθρώπου κακές σκέψεις, πονηρές και βέβηλες, πολύ περισσότερο μπορεί να κάμη το ίδιο και τη νύκτα στον ύπνο μας.
" Ου θαυμαστόν", λέγει ο απόστολος Παύλος, "αυτός γαρ ο σατανάς μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός" (Κορ. ια,14). Δεν πρέπει, επομένως, να μας εκπλήσση αυτό, αφού ο σατανάς, προκειμένου να εξαπατήση τον άνθρωπο, παίρνει και μορφή αγγέλου ακόμη!!
Ούτε πάλι να εξαπατώμαστε διότι μερικά όνειρα βγαίνουν καμιά φορά αληθινά. Αυτό εξηγείται, επειδή, όπως λέγουν οι Πατέρες, ο σατανάς είναι ο ταχύτερος ταχυδρόμος. Γνωρίζει, σαν πνεύμα που είναι, ότι ο συγγενής σου π.χ. στην Αμερική κοιμήθηκε στο μνήμα. Σπεύδει και σου το λέγει στο όνειρό σου. Ή, όπως λέγει ο Μέγας Αντώνιος, βλέπει ότι βρέχει επάνω στην Αβησσανία, στις πηγές του Νείλου. Τρέχει κάτω στην Αλεξάνδρεια και σου βάζει στο όνειρο, ότι πλημμύρισε ο Νείλος. Και πράγματι μετά δύο ή τρεις ημέρες έρχεται η κατεβασιά. "Οι δαίμονες" , λέγει ο Ευεργετίνος, "όσα δούνε, σαν κλέφτες, προτρέχουν και αναγγέλλουν". Γι' αυτό ουδέποτε να δίνουμε προσοχή στα όνειρα.
Ο ευσεβέστατος και λόγιος Αρχιμανδρίτης Ευσέβιος Ματθόπουλος, είδε στον ύπνο του, ότι ήλθε στο δωμάτιο του στην Αθήνα ένας γνωστός του από το Αιτωλικό και του έφερε μια αρμάθα, ωραία ψάρια και το κονιάκ. Πράγματι. Την επομένη, όπως το είδε κι' έγινε. Ήλθε ο επισκέπτης με τα ψάρια και το κονιάκ. Αλλά μόλις τα πρόσφερε , ο άγιος εκείνος Κληρικός τα πήρε και τα πέταξε στο απέναντι οικόπεδο, από το παράθυρό του.
- Γιατί Πάτερ, τα πετάξατε; του λέγει έκπληκτος και σαστισμένος ο χωρικός. Εγώ σας τα έφερα από αγάπη.
- Εσύ παιδί μου, του είπε, καλά έκαμες και μου τα έφερες, σ' ευχαριστώ. Δεν ήθελα να τρέξη εκείνος ο άλλος, ο σατανάς, και να μου το πη στον ύπνο μου χθες το βράδυ!! Έτσι κάνουν όσοι δεν θέλουν να πέσουν στις παγίδες του σατανά.
Τα εκ του σατανά όνειρα είναι αναρίθμητα. Σκοπός του είναι πως να εξαπατήση και να βλάψη τον άνθρωπο.Γι΄ αυτό δεν πρέπει να δίνουμε σημασία στα όνειρα, διότι τότε, και μόνο τότε, θα είμαστε ασφαλείς. Ουδέποτε δεν πρέπει να δίνουμε σημασία για τους εξής λόγους:
1ον) Το απαγορεύη η Αγία Γραφή
Στην Αγία Γραφή μιλάει ο Θεός. Λοιπόν, στην Παλαιά Διαθήκη μας λέει να προσέχουμε, για να μην απατούμαστε από τα όνειρα στα οποία ανακατεύεται ο σατανάς: "Κενές ελπίδες και ψευδείς ασύνετων ανδρών και όνειρα αναπτερώνουν τους ανόητους" (Σοφία Σειράχ λδ, 1-7). Στον ανόητο λέγει άνδρα, οι κούφιες, οι άδειες, οι ψεύτικες ελπίδες, όπως και τα όνειρα, αναπτερώνουν και δίνουν ψεύτικα φτερά και εντυπωσιάζουν τους άφρονες και ανόητους.
Και πάλιν συνεχίζει η Σοφία Σειράχ: "Όπως ματαιοπονεί αυτός που θέλει να πιάση τις σκιές ή τρέχει να κυνηγήση τον άνεμο, έτσι ματαιοπονεί και εκείνος που προσέχει στα όνειρα"
Γι' αυτό λέγει, στη συνέχεια, επιγραμματικά: "Οι μαντείες και οι οιωνισμοί, τα μαντολογήματα και τα όνειρα είναι ψεύτικα. Και υποφέρη η καρδιά του ανθρώπου από αυτά, όπως η γυναίκα από τους πόνους της γέννας".
"Πρόσεξε", λέγει, "να μη δώσης την καρδία σου και την προσοχή σου στα όνειρα. Διότι, τα όνειρα επλάνησαν πολλούς και έπεσαν έξω, όσοι ήλπιζαν σ' αυτά."
2ον) Το απαγορεύη η Εκκλησία
Ο σατανάς έχει πλανίσει με τα όνειρα πολλούς ακόμη και Αγίους. Είναι τεχνίτης στο σημείο αυτό. Ξέρει καλά τη δουλειά του και τα παρουσιάζει σαν θεϊκά. Γι' αυτό οι ασκητές, οι Πατέρες της ερήμου, μπροστά στην αδυναμία να διακρίνουν την πηγή των ονείρων, εάν είναι φυσική, θεία ή δαιμονική μας συνιστούν να τα αντιπαρεχόμαστε χωρίς να δίνουμε προσοχή και να τα απορρίπτουμε τελείως.
Ο Άγιος Νικόδημος στο "εξομολογητήριό" του συνιστά στον πνευματικό να ρωτάει τον εξομολογούμενο, μαζί με τα άλλα αμαρτήματα, και εάν προσέχη στα όνειρα.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος στον Ευεργετινό γράφει: "Είναι, μεγάλη αρετή, να μην πιστεύη κανείς στα όνειρα. Διότι τα όνειρα δεν είναι τίποτα άλλο, ως επί το πλείστον, είδωλα και εικόνες διαφόρων σκέψεων, που στριφογυρίζουν στο μυαλό μας ή προέρχονται από τον διάβολο που μας εμπέζει και μας εξαπατά".
Ο Μέγας Βασίλειος αποδίδοντας τη σημασία των ονείρων, αποκαλεί ειδωλολάτρες και λέγει ειρωνικά: "Μόλις σε πειράξη κανένα όνειρο τρέχεις στον ονειροσκόπο".
Ο Άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης, Πατριάρχης Αντιοχείας λέγει: "Είναι γραμμένο από τον Σολομώντα, ότι τα όνειρα δίνουν ενθουσιασμούς και ψεύτικα φτερά στους ανόητους. Και γι' αυτό έχουμε παραγγελία να μη τα πιστεύουμε, αλλά να τα περιφρονούμε".
Και όμως νομίζουν πολλοί, ότι είναι μεγάλη ευσέβεια και αρετή να βλέπουν όνειρα. Μερικοί, μάλιστα, επαίρονται και διηγούνται με υπερηφάνεια τα όνειρα που βλέπουν. Λέγουν επιγραμματικά, όταν τους συμβεί κάτι: "Το ήξερα εγώ, ότι θα γινόταν αυτό. Το είχα δει στο όνειρο μου!".
Ακόμη και από τον Θεό, εάν προέρχεται το όνειρο, εμείς για να είμαστε ασφαλής, μήπως και μας πλανεί ο Σατανάς, να μην το δεχόμαστε.
Ο Άγιος Γρηγόριος που αναφέραμε προηγουμένως λέγει τα εξής: "Εάν, εμφανισθή ο Ίδιος ο Κύριος και από το φόβον, μήπως είναι ο σατανάς - αφού μετασχηματίζεται σε Άγγελον φωτός - να του πούμε: "Ύπαγε οπίσω μου σατανά", ο Κύριος τότε δεν θα οργισθή αλλά τουναντίον θα ευχαριστηθή, διότι ξέρει ότι αυτό το κάνουμε, για να προφυλαχθούμε από τις πλεκτάνες του διαβόλου".
Φέρνει μάλιστα ο Άγιος Γρηγόριος και ένα παράδειγμα: "Ένα αφεντικό, λέγει, αναχωρεί και αφήνει στο σπίτι του τον δούλο του, τον υπηρέτη, να του φυλάξη τους θησαυρούς του. Έπειτα όμως από καιρό επιστρέφει κατά τη νύκτα και κτυπά την πόρτα του σπιτιού του. Ο υπηρέτης ακούει μεν τη φωνή και το κτύπημα του κυρίου του, αλλά επειδή φοβάται, μη τυχόν αυτός που κτυπά την πόρτα είναι κανένας κλέφτης και απατεώνας και μιμείται την φωνή του κυρίου του, δεν του ανοίγει την πόρτα. Το πρωί όμως, που θα δη τη μορφή του κυρίου του, ανοίγει την πόρτα... Ε! Λοιπόν, θα οργησθή ο Κύριος για τη νυκτερινή διαγωγή του υπηρέτη, όταν μάθη τα ελατήριά του; Ασφαλώς όχι. Τουναντίον θα τον επαινέση. Έτσι", λέγει ο Άγιος Γρηγόριος, "και ο Κύριος θα αμείψη τους Χριστιανούς, οι οποίοι από φόβο, μη τυχόν στα όνειρα ανακατεύεται ο σατανάς , δεν τα πιστεύουν."
3ον) Τα εκ Θεού είναι ελάχιστα
Άλλωστε τα εκ Θεού όνειρα, είναι όχι ελάχιστα, αλλά ελαχιστότατα. Σε διάστημα τεσσάρων χιλιάδων χρόνων τα όνειρα, που μας αναφέρει η Αγία Γραφή, μετρούνται μόλις στα δάκτυλα των δύο χεριών. Επίσης και τα όνειρα που βρίσκονται στη ζωή των Αγίων, είναι περιορισμένα.
Τι είναι όμως αυτά τα ελαχιστότατα μπροστά στα δισεκατομμύρια.
