Παρακλητικός Κανών εις τον Όσιον κ Θεοφόρον Πατέρα ημών Γερμανον τον εν Αλάσκα.
Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως εἰς τὸ Κύριε εἰσάκουσον μεθ' ὃ τό, Θεὸς Κύριος, ὡς συνήθως, καὶ τὸ ἑξῆς:
Ἦχος δ '. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἱεραπόστολον σεπτὸν τῆς Ἀλάσκας καρδιακῆς ὡς προσευχῆς καὶ ἀγάπης πρὸς πάντας ἐνδιαίτημα ψαλμοῖς ἱεροῖς, Γερμανὸν τὸν Ὅσιον, εὐφημήσωμεν πόθῳ, εὐσεβῶν συστήματα ἐκ μυχίων καρδίας, καὶ τὰς αὐτοῦ πρὸς Κύριον εὐχὰς τάς διαθέρμους πιστῶς αἰτησώμεθα.
Δόξα. Τὸ αὐτό. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσομέν ποτε, Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι. Εἰ μὴ γὰρ σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα τίς ἡμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δὲ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκ σοῦ· Σοὺς γὰρ δούλους σῴζεις ἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν.
Εἶτα ὁ Ν' Ψαλμὸς καὶ ὁ Κανών, οὗ ἡ Ἀκροστιχίς·
" Γερμανέ, νήφειν καὶ ἀγαπᾶν ἀξίωσόν με. Χ.'
Ωδὴ α.' Ἦχος πλ. δ.' Ὑγρὰν διοδεύσας.
Γεράσμιε πάτερ, ὁ θεαυγῶς ἐκλάμψας συνέσει, ἐνασκήσει καὶ προσφορᾷ πρὸς πάντας καθεύδοντας ἐν σκότει τῆς ἀγνωσίας, κἀμοῦ ζόφον σκέδασον.
Ἐκβλάστημα τίμιον, Γερμανέ, Ῥωσίας, ὁ ῥόδα ἐξανθήσας ἡδυτερπῆ Χριστοῦ ἀγαπήσεως, παθῶν μου τὴν δυσωδίαν λιταῖς σου διάλυσον.
Ῥανίσιν ἱδρώτων σου, Γερμανέ, Ἀλάσκας τὴν χθόνα ὁ ἀρδεύσας, σῶν ἱκετῶν κατάρδευσον χεύμασι καρδίας ἁμαρτιῶν τὰς αὐχμώσας ἐκ καύματος.
Θεοτοκίον.
Μυράλειπτρον εὔοσμον, Μαριάμ, ἁγνείας, σοὺς δούλους, τοὺς ἀσώτους καὶ μυσαρούς, ὑπάλειψον μύρῳ σῆς ἀγάπης τοῦ Γερμανοῦ τοῦ σεπτοῦ παρακλήσεσι.
Ωδὴ γ.' Οὐρανίας ἁψῖδος.
Ἀπαθείας πυξίον, τοῦ Βαλαὰμ καύχημα της Μονῆς καὶ νήψεως στῦλε, ῥάβδῳ δεήσεων θεοπειθῶν, Γερμανέ, τῶν σῶν χοροὺς ἱκετῶν σου στήριζε ἀείποτε, πάτερ παγκόσμιε.
Νήσων Ἀλεουτίων θεοειδὲς ἔνοικε, Γερμανέ, πτωχῶν αὐτοχθόνων ἄγρυπνε πρόμαχε, ὑπερμαχεῖν εὐσεβῶν μὴ διαλίπῃς στενόντων ἐν τοῦ βίου κλύδωσι καὶ περιστάσεσι.
Ἑτοιμότατε ῥῦστα ἐξ ἐχθρικῆς μήνιος, Γερμανέ, τῶν σοὶ προστρεχόντων, σκέπε ἀείποτε τοὺς μελῳδοῦντας φαιδρῶς σοὺς ἐν 'Ἀλάσκᾳ καμάτους πρὸς Χριστοῦ τῆς πίστεως, πάτερ, διάδοσιν.
Θεοτοκίον.
Νεκρωθέντα με, Μῆτερ, ταῖς ἠδοναῖς ζώωσον, Κεχαριτωμένη Παρθένε, αὔρᾳ δεήσεων σῶν μητρικῶν πρὸς Χριστόν, τὸν τοῦ Θεοῦ Θεὸν Λόγον, ὃν ἀφράστως ἔτεκες, Θεογεννήτρια.
Ἀνάτειλον τοῖς ἐν τῷ σκότει καθεύδουσιν ἁμαρτίας, φωτοπάροχε Γερμανέ, τὸ φῶς ἐπιγνώσεως, εἰρήνης, συνέσεως καὶ ἀγάπης.
Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ, πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος.
Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα. ,
Ἦχος β.' Πρεσβεία θερμή.
Σεργίου Μονῆς Ἁγίου, Σάρωφ, Ὄπτινα καὶ τοῦ Βαλαὰμ πατέρων ἰσοστάσιε, Γερμανὲ ἱερωτατε, Ἀποστόλων τῶν θείων ἑπόμενε, ἀκολουθῆσαι τρίβοις σου σεπτοῖς ἡμᾶς πρὸς τελείωσιν ἀξίωσον.
Ωδὴ δ.' Εἰσακήκοα, Κύριε.
Ἡ Ῥωσία σεμνύνεται, Γερμανὲ θεόσοφε, τοῖς σπαργάνοις σου, ἡ Ἀλάσκα τοῖς ἀγῶσί σου καὶ ἡμεῖς τῇ θείᾳ ἀντιλήψει σου.
Φυτοκόμε χρηστότητος, Γερμανέ, δρεπάνῃ σῆς θείας χάριτος ἁμαρτάδων τὰ ζιζάνια σύγκοψον ἡμῶν, μακαριζόντων σε.
Εὐσεβῶν καταφύγιον, Γερμανέ, ἀκέστορ καὶ παραμύθιον ὀρφανῶν, ἐκδυσωποῦμέν σε· φύλαξ ἴσθι πάντων τῶν τιμώντων σε.
Θεοτοκίον.
Ἴθυνόν με, Μητρόθεε, πρὸς ὁδὸν ἀπάγουσαν εἰς τὴν ἄληκτον σὺν Χριστῷ μακαριότητα, τῷ μονογενεῖ, Παρθένε, Τόκῳ σου.
Ωδὴ ε.΄Φώτισον ἡμᾶς
Νίκας κατ΄ ἐχθρῶν, Γερμανὲ πνευματοφόρητε, νοητῶν τῶν πτερνιζόντων εὐσεβεῖς δίδου πᾶσιν ἀκλινῶς σε μεγαλύνουσι.
Κόπασον παθῶν τρικυμίας τῶν προσφύγων σου, Γερμανὲ ἱεραπόστολε, σεμνὲ τῆς Ἀλάσκας καὶ διάκοσμε τῆς πίστεως.
Αἴρων τοῦ Χριστοῦ, Γερμανὲ, Σταυρὸν κατήντησας, εἰς ἐπάλξεις θεϊκάς, ἔνθα Αὐτὸν δυσωπεῖς ὑπὲρ ἡμῶν ἀνευφημούντων σε.
Θεοτοκίον.
Ἵλεων ἡμῖν σὸν μονογενῆ ἀπέργασαι Τόκον, ἄχραντε Παρθένε, τοῖς λαμπρῶς μεγαλύνουσι πληθὺν τῶν θαυμασίων σου.
Ωδὴ στ΄ Τὴν δέησιν.
Ἀσθένειαν τὴν ἡμῶν ἐπίσκεψαι, Γερμανέ, καὶ πρεσβειῶν σου φαρμάκῳ κούφισον ἄλγη δυσίατα πάντων τῶν μελῳδούντων ἀόκνους καμάτους σου πρὸς φωτισμὸν τῶν ἐν σκιᾷ ἀγνωσίας κειμένων, θειότατε.
Γηθόμενοι καθ' ἑκάστην μέλποντες, Γερμανὲ ἱεραπόστολε, πόνους τοὺς νυχθημέρους σου πρὸς ἀπαθείας καὶ τελειώσεως κτῆσιν κραυγάζομεν· Νήψεως δεῖξον σωστικὴν ἀτραπὸν τοῖς ζητοῦσι σὴν εὔνοιαν.
Αἰτούμενοι, Γερμανέ, πρεσβείας σου, ἵνα κλίμακα καλῶς ἀναβῶμεν τῶν ἀρετῶν, ἀσκητὰ θεοφόρε, ἀνευφημοῦμεν ᾠδαῖς πανευσχήμοσι τὴν ἀκραιφνῆ σου βιοτὴν καὶ ἀγάπην πρὸς πάντας τοὺς στένοντας.
Θεοτοκίον.
Πανύμνητε, Θεοτόκε Δέσποινα, γλυκασμὲ τῶν φωτομόρφων Ἀγγέλων καὶ χαρμονὴ μεροπείου τοῦ γένους, τοῦ Γερμανοῦ τοῦ σεπτοῦ παρακλήσεσιν, ἡμῶν ζωῆς τῶν λυπηρῶν τὴν πικρίαν σῇ χάριτι γλύκανον.
Ἀνάτειλον τοῖς ἐν τῷ σκότει καθεύδουσιν ἁμαρτίας, φωτοπάροχε Γερμανέ, τὸ φῶς ἐπιγνώσεως, εἰρήνης, συνέσεως καὶ ἀγάπης.
Ἄχραντε, ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως ἐπ' ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα, δυσώπησον ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν.
Κοντάκιον. Ἦχος β.' Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.
Τῶν Ἀποστόλων βαδίζων τὰ βήματα εἰς τὴν Ἀλάσκαν Χριστοῦ πίστιν σῴζουσαν ἐκ τῆς φθορᾶς, Γερμανέ, διεκήρυξας, ὁ νῦν Αὐτὸν δυσωπῶν δοῦναι ἅπασιν ἰσχὺν σοῖς ἱκέταις καὶ δύναμιν.
Προκείμενον. Ἦχος δ.'
Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου Αὐτοῦ.
Στίχος. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ.
Εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν Κεφ. στ' 17 - 33. Ζήτει τῇ Παρασκευῇ τῆς Β ' Ἑβδομάδος.
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ.... αὶ ὄχλος μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ πλῆθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς ᾿Ιουδαίας καὶ ῾Ιερουσαλὴμ καὶ τῆς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος, οἳ ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθῆναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν, καὶ οἱ ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, καὶ ἐθεραπεύοντο· καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ, ὅτι δύναμις παρ᾿ αὐτοῦ ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας. Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε· μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι χορτασθήσεσθε. μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε. μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. χάρητε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε· ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ· κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς προφήταις οἱ πατέρες αὐτῶν. πλὴν οὐαὶ ὑμῖν τοῖς πλουσίοις, ὅτι ἀπέχετε τὴν παράκλησιν ὑμῶν. οὐαὶ ὑμῖν οἱ ἐμπεπλησμένοι, ὅτι πεινάσετε. οὐαὶ ὑμῖν οἱ γελῶντες νῦν, ὅτι πενθήσετε καὶ κλαύσετε. οὐαὶ ὅταν καλῶς ὑμᾶς εἴπωσι πάντες οἱ ἄνθρωποι· κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς ψευδοπροφήταις οἱ πατέρες αὐτῶν.᾿Αλλὰ ὑμῖν λέγω τοῖς ἀκούουσιν· ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμῖν, προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς. τῷ τύπτοντί σε ἐπὶ τὴν σιαγόνα πάρεχε καὶ τὴν ἄλλην, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντός σου τὸ ἱμάτιον καὶ τὸν χιτῶνα μὴ κωλύσῃς. παντὶ δὲ τῷ αἰτοῦντί σε δίδου, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντος τὰ σὰ μὴ ἀπαίτει. καὶ καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως. καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσι. καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσι.
Δόξα. Ταῖς τοῦ Σοῦ Ὁσίου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον,...
Καὶ νῦν. Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον,...
Στίχος. Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.
Ἰδιόμελον. Ἦχος πλ. β.' Ὅλην ἀποθέμενοι.
Μάκαρ ἰσαπόστολε, ὁ φωτιστὴς Ἀλεούτων, Γερμανὲ ἀοίδιμε, γῆς Ῥωσίδος βλάστημα εὐκλεέστατον, σθένει δεήσεως σῆς ὁ καταπαύσας τρικυμίαν τὴν πανώλεθρον καὶ τὴν ἀγέλην σου σώσας, θεοφόρε, τὴν ἔλλογον, ἡμῶν παθῶν κατάστειλον δίνην χαμαιζήλων σῇ χάριτι καὶ τὴν σὴν εἰρήνην κατάπεμψον ἡμῖν τοῖς εὐλαβῶς ἐπιτελοῦσι τὴν μνήμην σου, πάτερ, τὴν πανσέβαστον.
Ωδὴ ζ.' Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.
Ἀλεούτων τοὺς δήμους, Γερμανέ, ὁ φωτίσας αὐγαῖς ῥημάτων σου, τῶν Ὀρθοδόξων, σκότη ἑξάλειψόν μου τάχος ἐγκλημάτων καὶ θλίψεων καὶ πρὸς ὁδὸν ἀρετῆς εὐθεῖαν ἴθυνόν με.
Ναζαρίου Ὁσίου, Βαλαὰμ προεστῶτος Μονῆς τοῦ ἔμφρονος ὁ μαθητὴς ὁ σώφρων, τοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας, Γερμανὲ θεῖε, δίδαξον τηρεῖν πιστῶν ἐντολὰς τάς σωστικὰς Κυρίου.
Ἀσκητῶν φιλοκάλων, Γερμανέ, Παϊσίου σοφοῦ ἀκόλουθε τοῖς τρόποις, σοῖς ἱκέταις ἀπάθειαν καὶ νῆψιν ἐπιβράβευσον ᾄσμασι καὶ μελιρρύτοις ᾠδαῖς νῦν μακαρίζουσί σε.
Θεοτοκίον.
Ξύλου ἐπαπολαύειν τῆς ζωῆς, Θεοτόκε, ἡμᾶς ἀξίωσον ἐν κήπῳ οὐρανίῳ τοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας ὥσπερ ξύλον ἀθάνατον, φέρων τῷ κόσμῳ καρπόν, τὸν Κύριον τῆς δόξης.
Ωδὴ η.' Τὸν Βασιλέα.
Ἱδρώτων ῥείθροις ὁ καταρδεύσας τάς νήσους, Γερμανέ, Ἀλεούτων, ψυχῆς μου βόρβορον ὑσσώπῳ τῶν πρεσβειῶν σου πλῦνον.
Ὡς Παρακλήτου τοῦ πανσθενοῦς σκεῦος, πάτερ Γερμανέ, χαρμονῆς τὰς καρδίας πλῆσον ἱκετῶν σου, τάς δυσθυμίας πλήρεις.
Σοῦ τοὺς καμάτους, ὑπομονὴν ἐν τῷ ψύχει, Γερμανέ, καὶ τῇ πείνῃ τιμῶντες πίστει ἐκζητοῦμεν τὰς πρὸς Θεὸν λιτάς σου.
Θεοτοκίον.
Οἱ νῦν τιμῶντες τοῦ Γερμανοῦ θείους ἄθλους δυσωποῦμέν σε· Θεογεννῆτορ, πλῆσον εὐλογίας ἡμᾶς τῆς τοῦ Υἱοῦ σου.
Ωδὴ θ.' Κυρίως Θεοτόκον.
Νῦν δῆμοι χριστωνύμων, Γερμανέ, σὴν μνήμην ἐπιτελοῦντες πιστῶς ἐκδεχόμεθα τὰς πρὸς Θεὸν ἱκεσίας τάς ἀσιγήτους σου.
Μετὰ τοῦ Ναζαρίου, Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ, Σεργίου νῦν, Γερμανέ, καὶ τῆς Ὄπτινα Ὁσίων σὲ ἀνυμνοῦμεν ἡμῶν ὡς ἔφορον.
Εὐλόγει οὐρανόθεν σὲ τοὺς ἀνυμνοῦντας νῦν, Γερμανέ, καὶ τὰ ἔργα ἁγίαζε τῶν προστρεχόντων ἐν πίστει τῇ προστασίᾳ σου.
Θεοτοκίον.
Χριστοῦ τοῦ Ζωοδότου πέμψον οὐρανόθεν καὶ σοῦ Υἱοῦ ἐφ' ἡμᾶς, Μητροπάρθενε, τῶν οἰκτιρμῶν καὶ ἐλέους πλοῦτον τὸν ἄμετρον.
Ἄξιόν ἐστι....καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια.
Χαίροις, ἄνθος Μάνδρας τοῦ Βαλαάμ, τὸ ἐν τῇ Ἀλάσκᾳ ἐξανθῆσαν ἀσκητικῶς, Γερμανέ, καὶ πᾶσαν μυρίσαν οἰκουμένην ὀδμαῖς σεπτῶν καμάτων καὶ θείων λόγων σου.
Χαίροις, τῶν πενήτων καὶ ὀρφανῶν ταχινὸς προστάτης καὶ ἁπάντων ὁ ἀρωγὸς τῶν δεινῶς στενόντων ὑπὸ ζυγὸν δουλείας, ὦ Γερμανέ, πατέρων θείων καλλώπισμα.
Χαίροις, θεοφώτιστε Γερμανέ, τῆς φιλοκαλίας και τῆς νήψεως ζηλωτά, χαίροις, ἀκτησίας, λιτότητος, ἁγνείας καὶ ταπεινοφροσύνης εὖχος ἀτίμητον.
Σκέπε καὶ ἁγιάζε, Γερμανέ, δήμους Ἀλεούτων καὶ χορείας τῶν εὐσεβῶν πάσης οἰκουμένης τῇ σῇ ἐπιστασίᾳ Σταυροῦ σεπτοῦ δυνάμει, ἱεραπόστολε.
Γόνε τῆς Ῥωσίας περιφανές, ὁ Χριστὸν φιλήσας ἡλικίας ἐξ ἁπαλῆς καὶ Αὐτοῦ κηρύξας, ὦ Γερμανέ, τὴν κλῆσιν τὴν θείαν ἐν Ἀλάσκᾳ, ὄντως δεδόξασαι.
Παῦσον τρικυμίας ἡμῶν παθῶν σαῖς θερμαῖς πρεσβείαις πρὸς τὸν Ὕψιστον, Γερμανέ, ὁ τὴν τρικυμίαν μετὰ σεισμὸν θαλάσσης εὐχαῖς σου καταστείλας, πάτερ ἰσάγγελε.
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι πάντες, μετὰ τῆς Θεοτόκου ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τὸ σωθῆναι ἡμάς.
Τὸ Τρισάγιον καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος πλ. α.' Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἀνατείλας ὡς ἄστρον εὐχῆς καὶ νήψεως ἐν Βαλαὰμ τῷ Σεμνείῳ Εὐαγγελίου τὸ φῶς εἰς Ἀλάσκας τοὺς αὐτόχθονας διέσπειρας ἀκολουθήσας ταῖς ὁδοῖς Ἀποστόλων, Γερμανέ, ἐν χρόνοις ὑστέροις, μάκαρ· καὶ νῦν Κυρὶῳ πρεσβεύεις παθῶν ἡμῶν σκεδάσαι ζόφωσιν.
Ἐκτενὴς καὶ Ἀπόλυσις, μεθ' ἢν ψάλλομεν τὸ ἑξῆς·
Ἦχος β.' Ὅτε ἐκ τοῦ Ξύλου.
Ῥῦσαι τρικυμίας τῶν παθῶν καὶ τῆς δίνης ἀμπλακημάτων, θεοειδὲς Γερμανέ, τὸν θερμῶς προσφεύγοντα τῇ ἀντιλήψει σου καὶ βοῶντα ἐκ πίστεως· Ἱεραποστόλων τῆς Ἀλάσκας κλέϊσμα, ὁ λυτρωσάμενος νῆσον Ἀλεούτων ἐκ δίνης παλλιροϊκῆς, οὐρανόθεν σπεῦσον βοηθῆσαι τοῖς τιμῶσι σέ.
Δέσποινα, πρόσδεξαι τάς δεήσεις τῶν δούλων σου καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως.
Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σὲ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου.
Δίστιχον.
Γερμανέ, ῥῦσαι θανατηφόρου δίνης τὸν σοὶ προσπίπτοντα θερμῶς Χαραλάμπη.
ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΔΟΞΑ Τῼ ΜΟΝῼ ΛΛΗΘ1Νῼ ΘΕῼ ΗΜΩΝ
ΧΑΙΡΕΤΗΣΤΗΡΙΟΙ ΟΙΚΟΙ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΣΙΟΝ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΗΜΩΝ
ΓΕΡΜΑΝΟΝ ΤΟΝ ΕΝ ΑΛΑΣΚᾼ
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ.' Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Τἢν φλόγα ἔχων ἀνημμένην θείας πίστεως καὶ θερμαινόμενος πυρὶ τῆς τοῦ Παντάνακτος κοινωνίας ἐν Ἀλάσκᾳ ψυχῶν τοὺς πάγους, Γερμανέ, τῶν νηπτικῶν πατέρων ἔκτυπον καὶ κλεινὲ ἱεραπόστολε, διέλυσας• ὅθεν κράζομεν Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Οἱ Οἶκοι.
Ἄγγελε σαρκοφόρε, Γερμανέ, τῆς Ἀλάσκας λαὸν Ὀρθοδοξίας φωτίσας (ἐκ γ') ἀστραπαῖς ἐν ἐσχάτοις καιροῖς, τῆς καρδίας ζόφωσιν ἡμῶν σκέδασον πιστῶς μεγαλυνόντων σε καὶ ᾄσμασι τερπνοῖς βοώντων·
Χαῖρε, ὁ θεῖος Ῥωσίας γόνος· χαῖρε, ὁ νέος Ὁσίων λύχνος.
Χαῖρε, φωτιστὴς τῆς Ἀλάσκας φαιδρότατος· χαῖρε, πολιστὴς τοῦ Βορρᾶ ἐνθεώτατος.
Χαῖρε, ἔμψυχον ἀνάκτορον προσευχῆς καρδιακῆς· χαῖρε, μέλαθρον χρυσότευκτον ἀγωγῆς μοναδικῆς.
Χαῖρε, τοῦ Ναζαρίου μαθητὴς τοῦ Ὁσίου· χαῖρε, τοῦ γλυκυτάτου ἀσκητὴς Ναζωραίου.
Χαῖρε, λαμπὰς φαιδρὰ ταπεινώσεως· χαῖρε, ψεκὰς λαῶν ἀναψύξεως·
Χαῖρε, ἀκρότης ἱεραποστόλων· χαῖρε, φαιδρότης κηρύκων ἐνθέων.
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Βλάστημα τοῦ Σερπούκωφ, Μόσχας περιοικίδος, ἐξήνθησας ἡδύπνευστα κρίνα φιλοκάλου ζωῆς, Γερμανέ, καὶ Ὁσίων νέων τοῦ βορρᾶ εὔοσμε ἡδύοσμε καὶ ηὔφρανας τοὺς πίστει τῷ Θεῷ βοώντας.
Ἀλληλούϊα.
Γνῶσιν Θεοῦ σοφίας εἰληφὼς παιδιόθεν προσύλων ὑπερόπτης ἐδείχθης καὶ ἀρρεύστων θερμὸς ζηλωτής, Γερμανέ, πατέρων νεαυγῶν καύχημα· διό σε μακαρίζοντες κραυγάζομεν ἀξιοχρέως·
Χαῖρε, σοφίας Θεοῦ ταμεῖον χαῖρε, ἁγνείας λαμπρὸν δοχεῖον.
Χαῖρε, τοῦ Ὁσίου Σεργίου ὁμοζηλος· χαῖρε, τοῦ σεπτοῦ Ναζαρίου ὁμότροπος.
Χαῖρε, εὔοσμον λευκάνθεμον φιλοκάλου βιοτῆς· χαῖρε, πάγκαλον ἀνάκτορον ἀκραιφνοῦς διαγωγῆς.
Χαῖρε, ὅτι τῶν Ῥώσων γῆν ἡγίασας πόνοις· χαῖρε, ὅτι Ὁσίων συναγάλλῃ νῦν δήμοις.
Χαῖρε, στρουθὸς ἀγάπης φιλέρημος· χαῖρε, σκηπτὸς τοῦ πλάνου ἀλάστορος.
Χαῖρε, ῥεόντων σαφὴς οἰκονόμος· χαῖρε, ἀρρεύστων σεπτὸς κληρονόμος.
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Δύναμιν οὐρανόθεν εἰληφὼς παιδιόθεν κατέστειλας σαρκὸς τὰς ὀρέξεις καὶ ἐλθὼν εἰς Σεργίου Μονὴν τοῦ Ὁσίου πᾶσαν κοσμικὴν μέριμναν ἀπεξεδύσω, πάνσοφε, καὶ πίστει, Γερμανέ, ἐλάλεις·
Ἀλληλούϊα.
Ἔμπροσθεν τῆς εἰκόνος τῆς ἁγνῆς Θεοτόκου εὐχόμενος ἐδέξω τὴν χάριν τῆς ἰάσεως ἐκ ζοφεροῦ, Γερμανέ, καρκίνου καὶ χαρᾶς ἔμπλεως ἀνύμνεις σὴν ἰάτειραν καὶ ἔπειθες πιστοὺς βοᾶν σοι·
Χαῖρε, Ὁσίων ὁ μαργαρίτης· χαῖρε, ἀγώνων ἀρίστων μύστης.
Χαῖρε, παμφαῶν ἀσκητῶν ὑποτύπωσις· χαῖρε, ἱερῶν Ἀποστόλων ἐγκαύχησις.
Χαῖρε, ὅτι ἔσχες πρέσβειραν Θεοτόκον τὴν ἁγνὴν χαῖρε, ὅτι πᾶσιν ἔδειξας σὴν ὁσίαν ἀγωγήν.
Χαῖρε, ὁ τῆς Ῥωσίας εὐθαλεστατος γόνος· χαῖρε, τῆς Ἐκκλησίας ὁ πυρσὸς ὁ φωσφόρος.
Χαῖρε, εὐχῆς θερμῆς ἐργαστήριον· χαῖρε, σιγῆς λαμπρὸν οἰκητήριον.
Χαῖρε, εἰκὼν τῆς Χριστοῦ συμπαθείας· χαῖρε, λειμὼν σωστικῆς ἀπαθείας·
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Ζήλῳ σεπτῶν καμάτων, Γερμανέ, καὶ ἀγώνων ἀσκήσεως τρωθεὶς θεαρέστων τὴν περίλαμπρον τοῦ Βαλαὰμ ἐν Λαντόγκᾳ λίμνῃ, θαυμαστέ, ᾤκησας, ἐν ᾗ ὥσπερ ἰσάγγελος ἐβίωσας Θεῷ κραυγάζων·
Ἀλληλούϊα.
ᾜσχυνας τὸν τοῦ σκότους ἀρχηγὸν σοῖς ἀγῶσι καὶ σῇ ὑπακοῇ Ναζαρίῳ Προεστῶτι Ὁσίῳ Μονῆς Βαλαάμ, θέοφρον ἀσκητά· ὅθεν σε ἀξίως μεγαλύνοντες βοῶμέν σοι ἀξιοχρέως.
Χαῖρε, ἀζύγων ὁ ὑποφήτης· χαῖρε, μερόπων ὁ ὁδοδείκτης.
Χαῖρε, μαθητὴς Ναζαρίου τοῦ ἐμφρονος· χαῖρε, φωτιστὴς τῆς Ἀλάσκας θεόσδοτος.
Χαῖρε, ἔνοικος θειότατος τοῦ Σεμνείου Βαλαάμ· χαῖρε, πάνσεμνος ἀπόγονος πατριάρχου Ἀβραάμ.
Χαῖρε, ὅτι λαμπρύνεις τοὺς χοροὺς μονοτρόπων, χαῖρε, ὅτι φαιδρύνεις τάξεις τῶν Ἀποστόλων.
Χαῖρε, φωστὴρ Ἀλάσκας πολύφωτος· χαῖρε, λαμπτὴρ σοφίας τῆς κρείττονος.
Χαῖρε, ὁδὸς ἀγωγῆς φιλοκάλου· χαῖρε, σκηπτὸς μυσαροῦ βροτοκτόνου·
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Θέλων Χριστοῦ κηρῦξαι τὴν ἀλήθειαν πάσῃ τῇ κτίσει, Γερμανέ, Ἀποστόλων ἠκολούθησας ταῖς ἀτραποῖς καὶ λιπὼν 'Ρωσίαν ἀχανῆ τρόπαιον Ὀρθοδοξίας ἔστησας εἰς νήσους Ἀλεούτων κράζων·
Ἀλληλούϊα.
Ἵνα Χριστοῦ τὴν πίστιν, Γερμανέ, ἑδραίωσῃς αὐτόχθοσι λαοῖς τῆς Ἀλάσκας ἐκοπίασας νυχθημερὸν καὶ σκληραγωγίαν ὡς τρυφήν, πάνσοφε, οἰόμενος διήγειρες αὐτούς σοι ἐν χαρᾷ κραυγάζειν·
Χαῖρε, ὁ λόγος τῆς ἀληθείας· χαῖρε, ὁ στῦλος τῆς εὐσεβείας.
Χαῖρε, Ἀλεούτων πατὴρ ὁ φιλόστοργος· χαῖρε, τῶν δαιμόνων πρηστὴρ ὁ δριμύτατος.
Χαῖρε, δῶμα οὐρανότευκτον προσευχῆς καρδιακῆς· χαῖρε, πόμα τὸ ἡδύτατον εὐγενείας ψυχικῆς.
Χαῖρε, τῶν αὐτοχθόνων τῆς Ἀλάσκας προστάτης· χαῖρε, τῶν πενομένων καὶ καμνόντων ὁ ῥύστης.
Χαῖρε, γλυκὺς ἀκέστωρ νεότητος· χαῖρε, πραῢς τοῖς τρόποις καὶ πάνσοφος.
Χαῖρε, κρατὴρ μυστικῆς εὐωδίας· χαῖρε, λυτὴρ Ἀλεούτων σκοτίας·
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Κόντιακ νῆσον, πάτερ Γερμανέ, σῶν ἀγώνων ἐπέλεξας ὡς κέντρον, ἐν ᾧπερ σπόρον ἔσπειρας τὸν σωστικὸν καὶ πολύχουν στάχυν τῆς Χριστοῦ πίστεως ἐβλάστησας Ὀρθόδοξον ἱδρύσας καλιὰν βοῶσαν·
Ἀλληλούϊα.
Λάμπων τῶν ἀρετῶν σου τῷ φωτὶ καὶ σῶν πόνων ἀσκήσεως πυρσεύμασι πάντας κατεφώτισας τοὺς γηγενεῖς, Γερμανέ, Ἀλάσκας, ὧν ταχὺ ἔλυσας τῆς ἀμαθείας ζόφωσιν καὶ ἤνοιξας τὰ χείλη κράζειν·
Χαῖρε, τὸ σέλας τῆς εὐσεβείας· χαῖρε, τὸ κέρας Ὀρθοδοξίας.
Χαῖρε, ὁ φωτίσας Ἀλάσκας τὸ πλήρωμα· χαῖρε, ὁ πατήσας ἐχθίστου τὸ φρύαγμα.
Χαῖρε, φέγγος ταπεινώσεως καὶ ἀγάπης χρυσαυγή· χαῖρε, μένος τοῦ ἀλάστορος καὶ Ἀγγέλων χαρμονή.
Χαῖρε, τῆς παλιρροίας ὁ τὸ κῦμα κοπάζων· χαῖρε, τῆς σωτηρίας ὁ τὸν δρόμον δεικνύων.
Χαῖρε, λαοῦ καθεύδοντος ἔγερσις· χαῖρε, Χριστοῦ ἀγάπης ἐκτύπωσις.
Χαῖρε, διδάσκαλος τῶν Ἀλεούτων χαῖρε, ὑπέρμαχος τῶν ἀδυνάτων.
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ, Γερμανέ, τοῦ Κυρίου, μετέσχες τῆς θεώσεως, μάκαρ, καὶ ἀνέστειλας παλιρροϊκὸν σῇ ἐντεύξει κῦμα θαυμαστῶς, Ὅσιε, προβάλλων θεῖον ἔκτυπον Παρθένου τῆς ἁγνῆς καὶ ψάλλων·
Ἀλληλούϊα.
Νάμασι καταρδεύσας τῶν σῶν λόγων καρδίας ξηρὰς τῶν Ἀλεούτων ἐφάνης ὀμβροτόκος ὡς νέφος λαοῖς, Γερμανέ, τοῦ πόλου τοῦ βορρᾶ, Κύριον ὧν χείλη τάχος ἤνοιξας δοξάζειν καὶ βοᾶν σοι ταῦτα·
Χαῖρε, τὸ ἔαρ φιλοκαλίας· χαῖρε, τὸ φρέαρ χρηστοηθείας.
Χαῖρε, τῶν ἡδέων τοῦ βίου στερούμενος· χαῖρε, τῶν Ὁσίων πατέρων ἐφάμιλλος.
Χαῖρε, ὅτι διεσκέδασας Ἀλεούτων τὴν ἀχλὺν, χαῖρε, ὅτι κατεκάλλυνας σοῖς ἀγῶσι τὴν ψυχήν.
Χαῖρε, ὁ κατατήξας σαῖς εὐχαῖς τὸ σαρκίον, χαῖρε, ὁ καταπτύσας σοῖς καμάτοις τὸν πλάνον.
Χαῖρε, πιστῶν τοῦ βίου ὑπόδειγμα· χαῖρε, σοφῶν πατέρων ἐκσφράγισμα.
Χαῖρε, κρηπὶς τῶν ἱεραποστόλων, χαῖρε, βαλβὶς ἀσκητῶν θεοσόφων
Χαίροις, πάτερ ἀνόσιε.
Ξένως πυρὸς τὴν φλόγα καταπαύσας ὃ εἶχες πῦρ φλέγων, Γερμανέ, ἐν καρδίᾳ πᾶσιν ἔδειξας, τὴν τῶν παθῶν κατακαίων ὕλην ὡς ξηρὰν ἄκανθαν· διό σου τὴν ἐγκράτειαν γεραίροντες Θεῷ βοῶμεν·
Ἀλληλούϊα.
Ὄρος τῆς ἐνάρετου ἀναβὰς πολιτείας ἀπείληφας θαυμάτων τὴν χάριν καὶ παιδίων προστάτης φανείς, Γερμανέ, τῇ τούτων προκοπῇ βίου σου ἰκμάδα κατηνάλωσας καὶ ἔπειθες βοᾶν σοι πίστει·
Χαῖρε, τῶν παίδων ὁ ποδηγέτης· χαῖρε, τῶν νέων θερμὸς προστάτης.
Χαῖρε, Ἀλεούτων ὁ θεῖος διδάσκαλος· χαῖρε, Ἀποστόλων ἀόκνων ἀκόλουθος.
Χαῖρε, εὔχαρις, φιλόστοργος καὶ φιλόκαλος ἀνήρ· χαῖρε, πρύτανις σεμνότητος καὶ χρηστότητος πατήρ.
Χαῖρε, κακουχουμένων ἀσκητῶν ἡ ἀκρότης, χαῖρε, ὑφηγητόρων Ὀρθοδόξων σεμνότης.
Χαῖρε, λαμπρὸν ἀσκήσεως ἔσοπτρον, χαῖρε, τερπνὸν ἀγάπης κιννάμωμον.
Χαίρε, πολλῶν ὀρφανῶν ὁ προστάτης· χαῖρε, ἐχθρῶν νοητῶν ὁ ὀλέτης·
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Πράξεις τῶν Ἀποστόλων μιμησάμενος, πάτερ, καὶ νῆσον Σπροὺς σαφῶς ἁγιάσας τοῖς ἱδρῶσί σου, ἣν Βαλαὰμ Νέον, θεοφόρε, Γερμανὲ Ὅσιε, ὠνόμασας, ἀνέδραμες Χριστῷ προϋπαντῆσαι ψάλλων
Ἀλληλούϊα.
Ῥέοντος ὑπερόπτα, Γερμανέ, καὶ ματαίου φρονήματος φωτὸς τοῦ ἀκτίστου ὅλος ἔμπλεως ὤφθης σαφῶς ἐν τῇ σῇ κοιμήσει, ἀσκητὰ ἔνθεε, δεικνύοντος σὴν εὔκλειαν τὴν ἄρρευστον, διὸ βοῶμεν·
Χαῖρε, τὸ φρέαρ τῆς εὐσεβείας· χαῖρε, τὸ ἔαρ τῆς ἀπαθείας.
Χαῖρε, τῶν Ἀγγέλων εὐκλείας ὁμόσκηνος· χαῖρε, θεοφόρων Ὁσίων ἰσότιμος.
Χαῖρε, ἅπαντα τὰ ῥέοντα λογιζόμενος φθαρτὰ· χαῖρε, σκύβαλα ἐγκόσμια ὁ οἰόμενος τερπνά.
Χαῖρε, ἄστρον πυρφόρον τὴν Ἄλάσκαν φωτίσαν· χαῖρε, ῥόδον τάς νήσους Ἀλεούτων ἡδῦναν.
Χαῖρε, φρουρὸς νεότητος ἄγρυπνος χαῖρε, φανὸς τῆς πίστεως πάμφωτος.
Χαῖρε, ἡμῶν ἐν κινδύνοις ἀκέστωρ· χαῖρε, πιστῶν ταχινὸς ἀντιλήπτωρ·
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Σπροὺς ὀρφανὰ τῆς νήσου, Γερμανὲ θεοφόρε,κατέσκαψαν χερσὶ ταῖς ἰδίαις σοῦ τὸν τάφον, τὸν εἶτα πηγὴν ἐποφθέντα, πάτερ, καὶ κρουνὸν ἄφθονον ἰάσεων, πανθαύμαστε, ἀεὶ ὁ σὺν Ἀγγέλοις ψάλλων·
Ἀλληλούϊα.
Τύπος ὀφθεὶς πατέρων, νηπτικῶν, φιλοκάλων, τρισμάκαρ Γερμανέ, καὶ Ὁσίων, ταπεινώσει τε, ὑπομονῇ, νήψει, ἀπαθείᾳ καὶ εὐχῇ Κτίσαντι Κυρίῳ εὐηρέστησας καὶ ἔπειθες λαοὺς κραυγάζειν·
Χαῖρε, ὁ σύνοικος τῆς σοφίας· χαῖρε, ὁ γόνος λαμπρὸς Ῥωσίας.
Χαῖρε, ἀρετῆς ἱερὸν καταγώγιον χαῖρε, προσευχῆς νοερᾶς ἀνακτόριον.
Χαῖρε, πρῶτος καὶ ὑπέρλαμπρος φωτιστὴς Ἀμερικὴς· χαῖρε, εὖχος πολυτίμητον ἐν Χριστῷ καινῆς ζωῆς.
Χαῖρε, ῥεῖθρον χαρίτων ἱεροῦ Παρακλήτου· χαῖρε, κρίνον εὐῶδες τοῦ ἀγροῦ τοῦ Κυρίου.
Χαῖρε, Χριστοῦ ὁ φίλος ὁ ἔνθερμος· χαῖρε, λαοῦ ὁ στῦλος ὁ ἄσειστος.
Χαῖρε, κρουνὸς ἰαμάτων ἀφθόνων· χαῖρε, σκηπτὸς φθονερῶν δαιμονίων·
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Ὑμνοις σε καθ' ἕκαστην, Γερμανέ, εὐφημοῦντες ὡς κήρυκα Χριστοῦ ἀληθείας καὶ δογμάτων ὀρθῶν τηρητήν, τῆς ἠπείρου ἄρτι παμφαῶς πέρατα Ἀμερικῆς φωτίσαντα, Χριστῷ πανευλαβῶς φωνοῦμεν·
Ἀλληλούϊα
Φλόγα τῆς ἀληθείας ὡς δρομεὺς περιφέρων Ὀρθόδοξον εἰς γῆν Ἀλεούτων κατεφώτισας τοὺς ἐν σκιᾷ ἀγνωσίας, πάτερ, καὶ παθῶν, πάντιμε, καθεύδοντας καὶ ἤνοιξας τὰ χείλη αὐτοχθόνων κράζειν·
Χαῖρε, ἡ φαῦσις τῆς εὐποιΐας· χαῖρε, ἡ σβέσις τῆς ἀγνωσίας.
Χαῖρε, ὁ κηρύξας Ὀρθόδοξον φρόνημα· χαῖρε, ὁ μισήσας γεώδη καὶ πρόσκαιρα.
Χαῖρε, νέον ἀγαλλίαμα παμφαοῦς ἀσκητισμοῦ, χαῖρε, βάθρον ἀδιάσειστον ἀγαπήσεως Θεοῦ.
Χαῖρε, ὅτι παρέσχες Ἀλεούτοις σὴν χάριν, χαῖρε, ὅτι συντρίβεις παμβεβήλου τὴν μῆνιν.
Χαῖρε, ἀγώνων θείων τὸ στάδιον· χαῖρε, ἐνθέων μόχθων κυάθιον.
Χαῖρε, θαλάττης κυμάτων ἡ στῆσις· χαῖρε, ἀπάτης ἐχθίστου ἡ παῦσις·
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Χαῖρε, ἰσαποστόλων, Γερμανέ, κοσμιότης, Ἀλάσκας φωτιστὰ καὶ προστάτα ὀρφανῶν καὶ καμνόντων, τρανῶς σοὶ βοῶντες θείας σου εὐχὰς πάντοτε δεχόμεθα καὶ ἄσμενοι βοῶμεν τῷ δοξάσαντί σε·
Ἀλληλούϊα.
Ψάλλειν ἐν κατανύξει τῷ Σωτῆρι τῶν ὅλων ἀξίωσον θερμούς σου ἱκέτας, Ἀποστόλων φανέ, Γερμανέ, νηπτικῶν πατέρων τιμαλφὲς μάργαρον καὶ πίστεως θησαύρισμα, τοὺς νῦν περιχαρῶς βοῶντας·
Χαῖρε, ἡ στήλη τῆς εὐψυχίας· χαῖρε, ἢ πύλη χρηστοηθείας.
Χαῖρε, τῆς Ῥωσίας θειότατον βλάστημα· χαῖρε, εὐσεβείας περίβλεπτον σέμνωμα.
Χαῖρε, ῥίζα ὁσιότητος δένδρου τῆς Ἀμερικῆς· χαῖρε, αὔρα πανευφρόσυνος Ὀρθοδόξου διδαχῆς.
Χαῖρε, φιλοκαλίας ἡ σφραγὶς καὶ ὁ στῦλος· χαῖρε, ὀρθοπραξίας ἀκραιφνοῦς ὄντως κλέος.
Χαῖρε, πηγὴ ἰάσεις βλυστάνουσα· χαῖρε, αὐγὴ δεικνύουσα κρείττονα.
Χαῖρε, λαοῖς ἀρετὴν ὁ διδάξας· χαῖρε, πιστοῖς ὁ σὴν χάριν βραβεύσας.
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Ὦ φωστὴρ Ἀλεούτων, Γερμανὲ θεοφόρε, φιλόκαλε καὶ τίμιε πάτερ, (ἐκ γ') ὁ φωτίσας ταῖς σαῖς διδαχαῖς τοὺς ἐν ἀγνωσίας τῇ σκιᾷ, Ὅσιε, καθεύδοντας, διάλυσον τὴν ζόφωσιν ἡμῶν ψαλλόντων·
Ἀλληλούϊα.
Καὶ αὖθις τὸ Κοντάκιον.
Ἦχος πλ. δ.' Τῇ Ὑπερμάχῳ
Τὴν φλόγα ἔχων ἀνημμένην θείας πίστεως καὶ θερμαινόμενος πυρὶ τῆς τοῦ Παντάνακτος κοινωνίας ἐν Ἀλάσκᾳ ψυχῶν τοὺς πάγους, Γερμανέ, τῶν νηπτικῶν πατέρων ἔκτυπον καὶ κλεινὲ ἱεραπόστολε, διέλυσας· ὅθεν κράζομεν· Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Δίστιχον.
Χαῖρε, ἱερῶν ἀποστόλων κλέϊσμα, Γερμανέ, Χαραλάμπης ἔκραξε πόθῳ.
ΕΓΚΩΜΙΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΣΙΟΝ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΝ ΠΛΤΕΡΑ ΗΜΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΝ ΤΟΝ ΕΝ ΑΛΑΣΚᾼ
Ὁ Κανὼν φέρει τήνδε τὴν ἀκροστιχίδα·
" Χαῖρε, Γερμανέ, φωτιστὰ Ἀλάσκας, Ἱεραποστόλων κλέος. Χ."
ΣΤΑΣΙΣ Α'
Ἦχος πλ. α΄ Ἡ ζωὴ ἐν τάφῳ.
Μακαρίζομέν σε, ἀσκητὰ Γερμανέ, Ἀλεούτων φωτιστὰ νήσων πάμφωτε καὶ ἀπόστολε σοφὲ Ἀμερικῆς.
Μακαρίζομέν σε, Γερμανὲ θεαυγές, τῆς Ῥωσίας εὐθαλέστατον βλάστημα καὶ πατέρων νηπτικῶν ὑπογραμμέ.
Καὶ τὰ ἑπόμενα φέροντα Ἀκροστιχίδα·
" Χαῖρε, Γερμανέ."
Χαῖρε, Ἀλεούτων ἀπλανὲς ὁδηγὲ ἐκ τοῦ σκότους πρὸς τὸ φῶς τὸ ὀρθόδοξον καὶ τὸ ἄδυτον ἀμέμπτου ἀγωγῆς.
Ἀσκητῶν τῆς Μάνδρας Βαλαὰμ καλλονή, Ναζαρίου μαθητὰ τοῦ θεόφρονος, Γερμανέ, σοφίας πέφηνας κρατήρ.
Ἱεραποστόλων θαυμαστῶν κορυφή, Γερμανέ, σαυτὸν ἐκθύμως ἐκένωσας τῇ ἀγάπῃ τῶν στενόντων ἐν σκιᾷ.
Ῥαντισμῷ εὐχῶν σου ἁγιάζεις ἡμᾶς τοὺς τιμῶντας, Γερμανέ, τοὺς καμάτους σου,οὕσπερ ἔτλης τῶν λαῶν πρὸς φωτισμόν.
Ἐν Σερπούχωφ εἶδες τοῦ ἡλίου τὸ φῶς, Γερμανέ, καὶ ἐν Ἀλάσκᾳ ἀνέτειλας ὥσπερ ἥλιος βιούντων ἐν νυκτί.
Γερμανὲ τρισμάκαρ, τοῦ Σεργίου σαφῶς καὶ τοῦ θείου Σεραφεὶμ ἠκολούθησας ταῖς ὁδοῖς τῆς ἰσαγγέλου βιοτῆς.
Εὖχος φιλοκάλων καὶ Ὁσίων ἀνδρῶν, Γερμανέ, τῆς Θεομήτορος ἔστησας τῇ δυνάμει κῦμα παλιρροϊκόν.
Ῥεῖθρα τῆς θαλάσσης δι' εὐχῶν σου Θεοῦ, Γερμανέ, φωτοειδέστατοι Ἄγγελοι καθηγίαζον Ἀλάσκας, θαυμαστέ.
Μονοτρόπων κέρας, Γερμανέ, ὀρφανῶν Ἀλεούτων πατρικῇ προστασίᾳ σου περιέβαλλες καὶ θείᾳ ἀρωγῇ.
Ἀσκητὰ θέοφρον, νήφων, κακοπαθῶν, σάρκα τήκων καὶ ἀπαύστως στερούμενος, Γερμανέ, πνεῦμα ἐζώωσας τὸ σόν.
Δόξα. Τριαδικόν.
Νῦν δοξάζοντές Σε, Παναγία Τριάς, δυσωποῦμέν Σε· κατάπεμψον ἅπασι Σοῦ τὸ ἔλεος καὶ πλῆθος οἰκτιρμῶν.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Ἐκ βυθοῦ κακίας καὶ παθῶν, ἀγαθή, ἕλκυσόν με τὸν ἀεὶ μακαρίζοντα, Θεοτόκε, ὑμνῳδίαις σε λαμπραῖς.
Καὶ αὖθις τὸ πρῶτον.
Μακαρίζομέν σε, ἀσκητὰ Γερμανέ, Ἀλεούτων φωτιστὰ νήσων πάμφωτε καὶ Ἀπόστολε σοφὲ Ἀμερικῆς.
ΣΤΑΣΙΣ Β.'
Ἦχος πλ. α.' Ἄξιόν ἐστι.
Ἄξιόν ἐστι μακαρίζειν σε, τῶν Ἀλεούτων φωτιστὴν καὶ ἱεραπόστολον, Γερμανέ, Ὁσίων νέων χαρμονή.
Ἄξιόν ἐστι μακαρίζειν σε τῶν φιλοκάλων ἀσκητῶν φωστῆρα τὸν πάμφωτον, Γερμανέ, Ἀλάσκας θεῖε φωτιστά.
Καὶ τὰ ἑπόμενα φέροντα Ἀκροστιχίδα
" Φωτιστὰ Ἀλάσκας."
Φλόγα ἱερὰ Σοῦ κατέκαιε καρδίαν, πάτερ Γερμανέ, καὶ ὅλον σε ἔδειξε Ὀρθοδόξου παραδόσεως πυρσόν.
Ὡς τοῦ Βαλαὰμ ἀσκητὴν τῆς Μάνδρας θεοφόρον, Γερμανέ, τιμῶμέν σε ἅπαντες καὶ Ὁσίου Ναζαρίου μαθητήν.
Τοὺς φωτοειδεῖς ἐθεάσω τοῦ Θεοῦ Ἀγγέλους, Γερμανέ, θαλάσσης τὰ ὕδατα ἁγιάζοντας, θεόφρον ἀσκητά.
Ἴσχυσας πληθὺν Ἀλεούτων πρὸς Χριστὸν ἑλκῦσαι, Γερμανέ, δυνάμει τῶν λόγων σου καὶ ἰσχύϊ σῆς ἀμέμπτου ἀγωγῆς.
Σόφισον ἡμᾶς τοὺς τιμῶντάς σε ὡς τῆς σοφίας, Γερμανέ, Ὑψίστου τὸν σύνοικον καὶ ὁμόσκηνον ἁπάσης ἀρετῆς.
Τεῖχος ὀρφανῶν καὶ προπύργιον ἐμπεριστάτων ὤφθης, Γερμανὲ ἀξιαγαστε, ἐν ταῖς νήσοις Ἀλεούτων τοῦ Βορρᾶ.
Ἄνερ θεαυγές, ἱδρυτὴς ὑπάρχεις Ἐκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς ἐνθεώτατος, Γερμανέ, χριστοκηρύκων λαμπηδών.
Ἄνθος τῆς Χριστοῦ πανευῶδες ὤφθης ἀληθείας, Γερμανέ, καὶ κρίνον ἡδύπνευστον Ὀρθοδόξου ἀληθῶς διαγωγῆς.
Λύπης ὀλετὴρ καὶ κρηπίδωμα χαρᾶς ἀρρήτου ὤφθης, Γερμανέ, τῶν τιμώντων σε καὶ τελούντων σου τὴν μνήμην τὴν σεπτὴν
Ἄστρον τηλαυγὲς ὁσιότητος, σκληραγωγίας, Γερμανέ, νηστείας καὶ νήψεως ἀνεφάνης ἐν ἐσχάτοις τοῖς καιροῖς.
Σοῦ τὰ ἱερὰ κατορθώματα ἐν τῇ Ἀλάσκᾳ, Γερμανέ, τρανῶς μεγαλύνοντες ὥσπερ ἄνθρωπον τιμῶμέν σε Θεοῦ.
Κόπασον ἡμῶν, Γερμανέ, σαρκὸς ἐπαναστάσεις, τῶν καταφευγόντων σῇ χάριτι καὶ σὴν κλῆσιν προφερόντων εὐλαβῶς.
Δόξα. Τριαδικόν.
Ἄφεσιν ἡμῶν ἐγκλημάτων δός, Τριὰς ἁγία, τῶν δοξολογούντων ἑκάστοτε Σοῦ τὸ κράτος καὶ τὴν ἄρρητον ἰσχύν.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Στῦλος ἀρραγὴς ἀντιλήψεως, Θεογεννῆτορ, τῶν καταφευγόντων τῇ σκέπῃ σου καὶ ἀόκνῳ σου ὑπάρχεις ἀρωγῇ.
Καὶ αὖθις τὸ πρῶτον.
Ἄξιόν ἐστι μακαρίζειν σε, τῶν Ἀλεούτων φωτιστὴν καὶ ἱεραπόστολον, Γερμανέ, Ὁσίων νέων χαρμονή.
ΣΤΑΣΙΣ Γ.'
Ἦχος γ.' Αἱ γενεαὶ πᾶσαι.
Αἱ γενεαὶ πᾶσαι τιμῶμέν σε, Ἀλάσκας νῦν, Γερμανέ, κοσμῆτορ.
Αἱ γενεαὶ πᾶσαι ὡς γέρας ἀνυμνοῦμεν σέ, Γερμανέ, Ὁσίων.
Καὶ τὰ ἑπόμενα φέροντα ἀκροστιχίδα
"Ἱεραποστόλων κλέος. Χ."
Ἰσχὺν λαβὼν θεόθεν ἐβάδισας ἀρτίως τῶν Ἀποστόλων τρίβους.
Ἐκθύμως σε τιμῶμεν νῦν, Γερμανὲ θεόφρον, ὡς Ἀλεούτων φέγγος.
Ῥοαῖς θερμῶν δακρύων κατέτηξας τοὺς πάγους, ὦ Γερμανέ, Ἀλάσκας.
Ἀσύλητον ταμεῖον ἐδείχθης θαυμασίων καὶ ἰαμάτων, πάτερ.
Πατέρων νέων εὖχος, ὦ Γερμανέ, χαρίτων ἐπλήσθης οὐρανίων.
Ὁ τῆς Ῥωσίας γόνος, ἐξήνθησας σοφίας Θεοῦ εὐώδη ῥόδα.
Σεμνείου ἀνεδείχθης τοῦ Βαλαὰμ οἰκήτωρ ἰσάγγελος, τρισμάκαρ.
Τοῦ θείου Ναζαρίου ἐφάμιλλος τῶν πόνων, ὦ Γερμανέ, ἐδείχθης.
Ὁδοὺς χριστοκηρύκων ἐβάδισας Ὁσίων, ὦ Γερμανέ, ἀρτίως.
Λαμπὰς Ὀρθοδοξίας, ὦ Γερμανέ, 'Ἀλάσκας ἐφώτισας τὰ πλήθη.
Ὡς ὀρφανῶν πατέρα καὶ στήριγμα καμνόντων σὲ ἀνυμνολογοῦμεν.
Νεκρώσας τὸ σαρκίον συντόνῳ σου ἀσκήσει ἐζώωσας τὸ πνεῦμα.
Κατέπαυσας τὸ κῦμα τῆς παλιρροίας, πάτερ, εὐχῇ τῆς Θεοτόκου.
Λαμπρύνεις τὰς χορείας, ὦ Γερμανέ, Ὁσίων καὶ ἱεραποστόλων.
Ἐλέησον εὐχαῖς σου τοὺς μέλποντας ἐν ὕμνοις σοῦ, Γερμανέ, καμάτους.
Οὐρανοδρόμον, πάτερ, διήνυσας πορείαν ἐν νήσοις Ἀλεούτων.
Δόξα. Τριαδικόν.
Συνέτισον Σοὺς δούλους τοὺς ἀσυνέτους, οἴμοι, Τριὰς ὑπεραγία.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Χαρίτωσον οἰκέτας τῆς χάριτός σου, Μῆτερ, ἁγνὴ Θεοκυῆτορ.
Καὶ αὖθις τὸ πρῶτον.
Αἱ γενεαὶ πᾶσαι τιμῶμέν σε, Ἀλάσκας νῦν, Γερμανέ, κοσμῆτορ.
ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ
Ἦχος πλ. α.'
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὸν Γερμανὸν ὑμνῆσαι.
Τῶν Ἀγγέλων χορεῖαι κατεπλάγησαν πόνους ἀγωγῆς ἰσαγγέλου κατιδόντες, Γερμανέ, φωτιστὰ τῆς Ἀλάσκας, σῶφρον ἀσκητά, φιλόκαλε Ὅσιε, λαμπὰς νηπτικῶν πατέρων φωτόλαμπρε.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὸν Γερμανὸν ὑμνῆσαι.
Ἡδυπνεύστοις μύροις καταστέφομεν τὴν πανεύφημόν σου μνήμην, Γερμανέ, τῶν Ἀλεούτων στήριγμα καὶ χειραγωγὲ πρὸς εὐσεβείας τρίβους σωστικάς, Σερπούχωφ ἐκβλάστημα καὶ Σεμνείου Βαλαὰμ θησαύρισμα.
Εὐλογητός εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὸν Γερμανὸν ὑμνῆσαι.
Λίαν καλῶς τὴν ὁδὸν διήνυσας τῆς ἀσκήσεως καὶ ἀπαθείας ἀνεδείχθης ἀκρεμών, ὁ Βαλαὰμ τὸ Νέον ἐν τῇ νήσῳ Σπροὺς ἱδρύσας, ἰσάγγελε, ἐν ᾧ ταπεινῶς τὸν σὸν βίον ἐτέλεσας.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὸν Γερμανὸν ὑμνῆσαι.
Μυροφόροι ὡς ἄλλοι οἱ πιστοὶ Ἀλεοῦτοι τῶν λειψάνων σου ῥαίνουσι τὴν θήκην μύροις ὑμνῳδιῶν καὶ τιμῶντες σὴν μνήμην, μάκαρ Γερμανέ, βοῶσιν· ἀείποτε περιφρούρει τοὺς εἰς σὲ καταφεύγοντας.
Δόξα. Τριαδικόν.
Μίαν δύναμιν πάντες, μίαν σύνταξιν πόθῳ καὶ προσκύνησιν μίαν, προσκυνοῦντες βοῶμεν Πάτερ, Λόγε καὶ Πνεῦμα, ὦ Τριὰς σεπτή, τοὺς δούλους Σου φύλαττε τῆς μανίας τοῦ πλάνου ἀπήμονας.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Εὐσυμπάθητε Μῆτερ τοῦ Θεοῦ θείου Λόγου, Παναγία Παρθένε, οἰκτιρμοὺς τοῦ Υἱοῦ σου δαψιλῶς καὶ ἐλέη πλούσια ἡμῖν κατάπεμψον, ἄχραντε, εἰς αἰῶνας τοῖς σὲ μακαρίζουσι.
Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, δόξα Σοι, ὁ Θεός. (ἐκ γ)'
Δίστιχον.
Γερμανὸν ἔστεψεν ἐγκωμίων κρίνοις, φωτιστὴν Ἀλάσκας σοφόν, Χαραλάμπη
Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως εἰς τὸ Κύριε εἰσάκουσον μεθ' ὃ τό, Θεὸς Κύριος, ὡς συνήθως, καὶ τὸ ἑξῆς:
Ἦχος δ '. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἱεραπόστολον σεπτὸν τῆς Ἀλάσκας καρδιακῆς ὡς προσευχῆς καὶ ἀγάπης πρὸς πάντας ἐνδιαίτημα ψαλμοῖς ἱεροῖς, Γερμανὸν τὸν Ὅσιον, εὐφημήσωμεν πόθῳ, εὐσεβῶν συστήματα ἐκ μυχίων καρδίας, καὶ τὰς αὐτοῦ πρὸς Κύριον εὐχὰς τάς διαθέρμους πιστῶς αἰτησώμεθα.
Δόξα. Τὸ αὐτό. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσομέν ποτε, Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι. Εἰ μὴ γὰρ σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα τίς ἡμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δὲ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκ σοῦ· Σοὺς γὰρ δούλους σῴζεις ἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν.
Εἶτα ὁ Ν' Ψαλμὸς καὶ ὁ Κανών, οὗ ἡ Ἀκροστιχίς·
" Γερμανέ, νήφειν καὶ ἀγαπᾶν ἀξίωσόν με. Χ.'
Ωδὴ α.' Ἦχος πλ. δ.' Ὑγρὰν διοδεύσας.
Γεράσμιε πάτερ, ὁ θεαυγῶς ἐκλάμψας συνέσει, ἐνασκήσει καὶ προσφορᾷ πρὸς πάντας καθεύδοντας ἐν σκότει τῆς ἀγνωσίας, κἀμοῦ ζόφον σκέδασον.
Ἐκβλάστημα τίμιον, Γερμανέ, Ῥωσίας, ὁ ῥόδα ἐξανθήσας ἡδυτερπῆ Χριστοῦ ἀγαπήσεως, παθῶν μου τὴν δυσωδίαν λιταῖς σου διάλυσον.
Ῥανίσιν ἱδρώτων σου, Γερμανέ, Ἀλάσκας τὴν χθόνα ὁ ἀρδεύσας, σῶν ἱκετῶν κατάρδευσον χεύμασι καρδίας ἁμαρτιῶν τὰς αὐχμώσας ἐκ καύματος.
Θεοτοκίον.
Μυράλειπτρον εὔοσμον, Μαριάμ, ἁγνείας, σοὺς δούλους, τοὺς ἀσώτους καὶ μυσαρούς, ὑπάλειψον μύρῳ σῆς ἀγάπης τοῦ Γερμανοῦ τοῦ σεπτοῦ παρακλήσεσι.
Ωδὴ γ.' Οὐρανίας ἁψῖδος.
Ἀπαθείας πυξίον, τοῦ Βαλαὰμ καύχημα της Μονῆς καὶ νήψεως στῦλε, ῥάβδῳ δεήσεων θεοπειθῶν, Γερμανέ, τῶν σῶν χοροὺς ἱκετῶν σου στήριζε ἀείποτε, πάτερ παγκόσμιε.
Νήσων Ἀλεουτίων θεοειδὲς ἔνοικε, Γερμανέ, πτωχῶν αὐτοχθόνων ἄγρυπνε πρόμαχε, ὑπερμαχεῖν εὐσεβῶν μὴ διαλίπῃς στενόντων ἐν τοῦ βίου κλύδωσι καὶ περιστάσεσι.
Ἑτοιμότατε ῥῦστα ἐξ ἐχθρικῆς μήνιος, Γερμανέ, τῶν σοὶ προστρεχόντων, σκέπε ἀείποτε τοὺς μελῳδοῦντας φαιδρῶς σοὺς ἐν 'Ἀλάσκᾳ καμάτους πρὸς Χριστοῦ τῆς πίστεως, πάτερ, διάδοσιν.
Θεοτοκίον.
Νεκρωθέντα με, Μῆτερ, ταῖς ἠδοναῖς ζώωσον, Κεχαριτωμένη Παρθένε, αὔρᾳ δεήσεων σῶν μητρικῶν πρὸς Χριστόν, τὸν τοῦ Θεοῦ Θεὸν Λόγον, ὃν ἀφράστως ἔτεκες, Θεογεννήτρια.
Ἀνάτειλον τοῖς ἐν τῷ σκότει καθεύδουσιν ἁμαρτίας, φωτοπάροχε Γερμανέ, τὸ φῶς ἐπιγνώσεως, εἰρήνης, συνέσεως καὶ ἀγάπης.
Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ, πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος.
Αἴτησις καὶ τὸ Κάθισμα. ,
Ἦχος β.' Πρεσβεία θερμή.
Σεργίου Μονῆς Ἁγίου, Σάρωφ, Ὄπτινα καὶ τοῦ Βαλαὰμ πατέρων ἰσοστάσιε, Γερμανὲ ἱερωτατε, Ἀποστόλων τῶν θείων ἑπόμενε, ἀκολουθῆσαι τρίβοις σου σεπτοῖς ἡμᾶς πρὸς τελείωσιν ἀξίωσον.
Ωδὴ δ.' Εἰσακήκοα, Κύριε.
Ἡ Ῥωσία σεμνύνεται, Γερμανὲ θεόσοφε, τοῖς σπαργάνοις σου, ἡ Ἀλάσκα τοῖς ἀγῶσί σου καὶ ἡμεῖς τῇ θείᾳ ἀντιλήψει σου.
Φυτοκόμε χρηστότητος, Γερμανέ, δρεπάνῃ σῆς θείας χάριτος ἁμαρτάδων τὰ ζιζάνια σύγκοψον ἡμῶν, μακαριζόντων σε.
Εὐσεβῶν καταφύγιον, Γερμανέ, ἀκέστορ καὶ παραμύθιον ὀρφανῶν, ἐκδυσωποῦμέν σε· φύλαξ ἴσθι πάντων τῶν τιμώντων σε.
Θεοτοκίον.
Ἴθυνόν με, Μητρόθεε, πρὸς ὁδὸν ἀπάγουσαν εἰς τὴν ἄληκτον σὺν Χριστῷ μακαριότητα, τῷ μονογενεῖ, Παρθένε, Τόκῳ σου.
Ωδὴ ε.΄Φώτισον ἡμᾶς
Νίκας κατ΄ ἐχθρῶν, Γερμανὲ πνευματοφόρητε, νοητῶν τῶν πτερνιζόντων εὐσεβεῖς δίδου πᾶσιν ἀκλινῶς σε μεγαλύνουσι.
Κόπασον παθῶν τρικυμίας τῶν προσφύγων σου, Γερμανὲ ἱεραπόστολε, σεμνὲ τῆς Ἀλάσκας καὶ διάκοσμε τῆς πίστεως.
Αἴρων τοῦ Χριστοῦ, Γερμανὲ, Σταυρὸν κατήντησας, εἰς ἐπάλξεις θεϊκάς, ἔνθα Αὐτὸν δυσωπεῖς ὑπὲρ ἡμῶν ἀνευφημούντων σε.
Θεοτοκίον.
Ἵλεων ἡμῖν σὸν μονογενῆ ἀπέργασαι Τόκον, ἄχραντε Παρθένε, τοῖς λαμπρῶς μεγαλύνουσι πληθὺν τῶν θαυμασίων σου.
Ωδὴ στ΄ Τὴν δέησιν.
Ἀσθένειαν τὴν ἡμῶν ἐπίσκεψαι, Γερμανέ, καὶ πρεσβειῶν σου φαρμάκῳ κούφισον ἄλγη δυσίατα πάντων τῶν μελῳδούντων ἀόκνους καμάτους σου πρὸς φωτισμὸν τῶν ἐν σκιᾷ ἀγνωσίας κειμένων, θειότατε.
Γηθόμενοι καθ' ἑκάστην μέλποντες, Γερμανὲ ἱεραπόστολε, πόνους τοὺς νυχθημέρους σου πρὸς ἀπαθείας καὶ τελειώσεως κτῆσιν κραυγάζομεν· Νήψεως δεῖξον σωστικὴν ἀτραπὸν τοῖς ζητοῦσι σὴν εὔνοιαν.
Αἰτούμενοι, Γερμανέ, πρεσβείας σου, ἵνα κλίμακα καλῶς ἀναβῶμεν τῶν ἀρετῶν, ἀσκητὰ θεοφόρε, ἀνευφημοῦμεν ᾠδαῖς πανευσχήμοσι τὴν ἀκραιφνῆ σου βιοτὴν καὶ ἀγάπην πρὸς πάντας τοὺς στένοντας.
Θεοτοκίον.
Πανύμνητε, Θεοτόκε Δέσποινα, γλυκασμὲ τῶν φωτομόρφων Ἀγγέλων καὶ χαρμονὴ μεροπείου τοῦ γένους, τοῦ Γερμανοῦ τοῦ σεπτοῦ παρακλήσεσιν, ἡμῶν ζωῆς τῶν λυπηρῶν τὴν πικρίαν σῇ χάριτι γλύκανον.
Ἀνάτειλον τοῖς ἐν τῷ σκότει καθεύδουσιν ἁμαρτίας, φωτοπάροχε Γερμανέ, τὸ φῶς ἐπιγνώσεως, εἰρήνης, συνέσεως καὶ ἀγάπης.
Ἄχραντε, ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως ἐπ' ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα, δυσώπησον ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν.
Κοντάκιον. Ἦχος β.' Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.
Τῶν Ἀποστόλων βαδίζων τὰ βήματα εἰς τὴν Ἀλάσκαν Χριστοῦ πίστιν σῴζουσαν ἐκ τῆς φθορᾶς, Γερμανέ, διεκήρυξας, ὁ νῦν Αὐτὸν δυσωπῶν δοῦναι ἅπασιν ἰσχὺν σοῖς ἱκέταις καὶ δύναμιν.
Προκείμενον. Ἦχος δ.'
Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου Αὐτοῦ.
Στίχος. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ.
Εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν Κεφ. στ' 17 - 33. Ζήτει τῇ Παρασκευῇ τῆς Β ' Ἑβδομάδος.
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ.... αὶ ὄχλος μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ πλῆθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς ᾿Ιουδαίας καὶ ῾Ιερουσαλὴμ καὶ τῆς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος, οἳ ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθῆναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν, καὶ οἱ ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, καὶ ἐθεραπεύοντο· καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ, ὅτι δύναμις παρ᾿ αὐτοῦ ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας. Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε· μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι χορτασθήσεσθε. μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε. μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. χάρητε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε· ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ· κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς προφήταις οἱ πατέρες αὐτῶν. πλὴν οὐαὶ ὑμῖν τοῖς πλουσίοις, ὅτι ἀπέχετε τὴν παράκλησιν ὑμῶν. οὐαὶ ὑμῖν οἱ ἐμπεπλησμένοι, ὅτι πεινάσετε. οὐαὶ ὑμῖν οἱ γελῶντες νῦν, ὅτι πενθήσετε καὶ κλαύσετε. οὐαὶ ὅταν καλῶς ὑμᾶς εἴπωσι πάντες οἱ ἄνθρωποι· κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς ψευδοπροφήταις οἱ πατέρες αὐτῶν.᾿Αλλὰ ὑμῖν λέγω τοῖς ἀκούουσιν· ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμῖν, προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς. τῷ τύπτοντί σε ἐπὶ τὴν σιαγόνα πάρεχε καὶ τὴν ἄλλην, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντός σου τὸ ἱμάτιον καὶ τὸν χιτῶνα μὴ κωλύσῃς. παντὶ δὲ τῷ αἰτοῦντί σε δίδου, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντος τὰ σὰ μὴ ἀπαίτει. καὶ καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως. καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσι. καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσι.
Δόξα. Ταῖς τοῦ Σοῦ Ὁσίου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον,...
Καὶ νῦν. Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον,...
Στίχος. Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.
Ἰδιόμελον. Ἦχος πλ. β.' Ὅλην ἀποθέμενοι.
Μάκαρ ἰσαπόστολε, ὁ φωτιστὴς Ἀλεούτων, Γερμανὲ ἀοίδιμε, γῆς Ῥωσίδος βλάστημα εὐκλεέστατον, σθένει δεήσεως σῆς ὁ καταπαύσας τρικυμίαν τὴν πανώλεθρον καὶ τὴν ἀγέλην σου σώσας, θεοφόρε, τὴν ἔλλογον, ἡμῶν παθῶν κατάστειλον δίνην χαμαιζήλων σῇ χάριτι καὶ τὴν σὴν εἰρήνην κατάπεμψον ἡμῖν τοῖς εὐλαβῶς ἐπιτελοῦσι τὴν μνήμην σου, πάτερ, τὴν πανσέβαστον.
Ωδὴ ζ.' Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.
Ἀλεούτων τοὺς δήμους, Γερμανέ, ὁ φωτίσας αὐγαῖς ῥημάτων σου, τῶν Ὀρθοδόξων, σκότη ἑξάλειψόν μου τάχος ἐγκλημάτων καὶ θλίψεων καὶ πρὸς ὁδὸν ἀρετῆς εὐθεῖαν ἴθυνόν με.
Ναζαρίου Ὁσίου, Βαλαὰμ προεστῶτος Μονῆς τοῦ ἔμφρονος ὁ μαθητὴς ὁ σώφρων, τοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας, Γερμανὲ θεῖε, δίδαξον τηρεῖν πιστῶν ἐντολὰς τάς σωστικὰς Κυρίου.
Ἀσκητῶν φιλοκάλων, Γερμανέ, Παϊσίου σοφοῦ ἀκόλουθε τοῖς τρόποις, σοῖς ἱκέταις ἀπάθειαν καὶ νῆψιν ἐπιβράβευσον ᾄσμασι καὶ μελιρρύτοις ᾠδαῖς νῦν μακαρίζουσί σε.
Θεοτοκίον.
Ξύλου ἐπαπολαύειν τῆς ζωῆς, Θεοτόκε, ἡμᾶς ἀξίωσον ἐν κήπῳ οὐρανίῳ τοὺς σὲ ὑμνολογοῦντας ὥσπερ ξύλον ἀθάνατον, φέρων τῷ κόσμῳ καρπόν, τὸν Κύριον τῆς δόξης.
Ωδὴ η.' Τὸν Βασιλέα.
Ἱδρώτων ῥείθροις ὁ καταρδεύσας τάς νήσους, Γερμανέ, Ἀλεούτων, ψυχῆς μου βόρβορον ὑσσώπῳ τῶν πρεσβειῶν σου πλῦνον.
Ὡς Παρακλήτου τοῦ πανσθενοῦς σκεῦος, πάτερ Γερμανέ, χαρμονῆς τὰς καρδίας πλῆσον ἱκετῶν σου, τάς δυσθυμίας πλήρεις.
Σοῦ τοὺς καμάτους, ὑπομονὴν ἐν τῷ ψύχει, Γερμανέ, καὶ τῇ πείνῃ τιμῶντες πίστει ἐκζητοῦμεν τὰς πρὸς Θεὸν λιτάς σου.
Θεοτοκίον.
Οἱ νῦν τιμῶντες τοῦ Γερμανοῦ θείους ἄθλους δυσωποῦμέν σε· Θεογεννῆτορ, πλῆσον εὐλογίας ἡμᾶς τῆς τοῦ Υἱοῦ σου.
Ωδὴ θ.' Κυρίως Θεοτόκον.
Νῦν δῆμοι χριστωνύμων, Γερμανέ, σὴν μνήμην ἐπιτελοῦντες πιστῶς ἐκδεχόμεθα τὰς πρὸς Θεὸν ἱκεσίας τάς ἀσιγήτους σου.
Μετὰ τοῦ Ναζαρίου, Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ, Σεργίου νῦν, Γερμανέ, καὶ τῆς Ὄπτινα Ὁσίων σὲ ἀνυμνοῦμεν ἡμῶν ὡς ἔφορον.
Εὐλόγει οὐρανόθεν σὲ τοὺς ἀνυμνοῦντας νῦν, Γερμανέ, καὶ τὰ ἔργα ἁγίαζε τῶν προστρεχόντων ἐν πίστει τῇ προστασίᾳ σου.
Θεοτοκίον.
Χριστοῦ τοῦ Ζωοδότου πέμψον οὐρανόθεν καὶ σοῦ Υἱοῦ ἐφ' ἡμᾶς, Μητροπάρθενε, τῶν οἰκτιρμῶν καὶ ἐλέους πλοῦτον τὸν ἄμετρον.
Ἄξιόν ἐστι....καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια.
Χαίροις, ἄνθος Μάνδρας τοῦ Βαλαάμ, τὸ ἐν τῇ Ἀλάσκᾳ ἐξανθῆσαν ἀσκητικῶς, Γερμανέ, καὶ πᾶσαν μυρίσαν οἰκουμένην ὀδμαῖς σεπτῶν καμάτων καὶ θείων λόγων σου.
Χαίροις, τῶν πενήτων καὶ ὀρφανῶν ταχινὸς προστάτης καὶ ἁπάντων ὁ ἀρωγὸς τῶν δεινῶς στενόντων ὑπὸ ζυγὸν δουλείας, ὦ Γερμανέ, πατέρων θείων καλλώπισμα.
Χαίροις, θεοφώτιστε Γερμανέ, τῆς φιλοκαλίας και τῆς νήψεως ζηλωτά, χαίροις, ἀκτησίας, λιτότητος, ἁγνείας καὶ ταπεινοφροσύνης εὖχος ἀτίμητον.
Σκέπε καὶ ἁγιάζε, Γερμανέ, δήμους Ἀλεούτων καὶ χορείας τῶν εὐσεβῶν πάσης οἰκουμένης τῇ σῇ ἐπιστασίᾳ Σταυροῦ σεπτοῦ δυνάμει, ἱεραπόστολε.
Γόνε τῆς Ῥωσίας περιφανές, ὁ Χριστὸν φιλήσας ἡλικίας ἐξ ἁπαλῆς καὶ Αὐτοῦ κηρύξας, ὦ Γερμανέ, τὴν κλῆσιν τὴν θείαν ἐν Ἀλάσκᾳ, ὄντως δεδόξασαι.
Παῦσον τρικυμίας ἡμῶν παθῶν σαῖς θερμαῖς πρεσβείαις πρὸς τὸν Ὕψιστον, Γερμανέ, ὁ τὴν τρικυμίαν μετὰ σεισμὸν θαλάσσης εὐχαῖς σου καταστείλας, πάτερ ἰσάγγελε.
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι πάντες, μετὰ τῆς Θεοτόκου ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τὸ σωθῆναι ἡμάς.
Τὸ Τρισάγιον καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος πλ. α.' Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἀνατείλας ὡς ἄστρον εὐχῆς καὶ νήψεως ἐν Βαλαὰμ τῷ Σεμνείῳ Εὐαγγελίου τὸ φῶς εἰς Ἀλάσκας τοὺς αὐτόχθονας διέσπειρας ἀκολουθήσας ταῖς ὁδοῖς Ἀποστόλων, Γερμανέ, ἐν χρόνοις ὑστέροις, μάκαρ· καὶ νῦν Κυρὶῳ πρεσβεύεις παθῶν ἡμῶν σκεδάσαι ζόφωσιν.
Ἐκτενὴς καὶ Ἀπόλυσις, μεθ' ἢν ψάλλομεν τὸ ἑξῆς·
Ἦχος β.' Ὅτε ἐκ τοῦ Ξύλου.
Ῥῦσαι τρικυμίας τῶν παθῶν καὶ τῆς δίνης ἀμπλακημάτων, θεοειδὲς Γερμανέ, τὸν θερμῶς προσφεύγοντα τῇ ἀντιλήψει σου καὶ βοῶντα ἐκ πίστεως· Ἱεραποστόλων τῆς Ἀλάσκας κλέϊσμα, ὁ λυτρωσάμενος νῆσον Ἀλεούτων ἐκ δίνης παλλιροϊκῆς, οὐρανόθεν σπεῦσον βοηθῆσαι τοῖς τιμῶσι σέ.
Δέσποινα, πρόσδεξαι τάς δεήσεις τῶν δούλων σου καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως.
Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σὲ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου.
Δίστιχον.
Γερμανέ, ῥῦσαι θανατηφόρου δίνης τὸν σοὶ προσπίπτοντα θερμῶς Χαραλάμπη.
ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΔΟΞΑ Τῼ ΜΟΝῼ ΛΛΗΘ1Νῼ ΘΕῼ ΗΜΩΝ
ΧΑΙΡΕΤΗΣΤΗΡΙΟΙ ΟΙΚΟΙ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΣΙΟΝ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΗΜΩΝ
ΓΕΡΜΑΝΟΝ ΤΟΝ ΕΝ ΑΛΑΣΚᾼ
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ.' Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Τἢν φλόγα ἔχων ἀνημμένην θείας πίστεως καὶ θερμαινόμενος πυρὶ τῆς τοῦ Παντάνακτος κοινωνίας ἐν Ἀλάσκᾳ ψυχῶν τοὺς πάγους, Γερμανέ, τῶν νηπτικῶν πατέρων ἔκτυπον καὶ κλεινὲ ἱεραπόστολε, διέλυσας• ὅθεν κράζομεν Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Οἱ Οἶκοι.
Ἄγγελε σαρκοφόρε, Γερμανέ, τῆς Ἀλάσκας λαὸν Ὀρθοδοξίας φωτίσας (ἐκ γ') ἀστραπαῖς ἐν ἐσχάτοις καιροῖς, τῆς καρδίας ζόφωσιν ἡμῶν σκέδασον πιστῶς μεγαλυνόντων σε καὶ ᾄσμασι τερπνοῖς βοώντων·
Χαῖρε, ὁ θεῖος Ῥωσίας γόνος· χαῖρε, ὁ νέος Ὁσίων λύχνος.
Χαῖρε, φωτιστὴς τῆς Ἀλάσκας φαιδρότατος· χαῖρε, πολιστὴς τοῦ Βορρᾶ ἐνθεώτατος.
Χαῖρε, ἔμψυχον ἀνάκτορον προσευχῆς καρδιακῆς· χαῖρε, μέλαθρον χρυσότευκτον ἀγωγῆς μοναδικῆς.
Χαῖρε, τοῦ Ναζαρίου μαθητὴς τοῦ Ὁσίου· χαῖρε, τοῦ γλυκυτάτου ἀσκητὴς Ναζωραίου.
Χαῖρε, λαμπὰς φαιδρὰ ταπεινώσεως· χαῖρε, ψεκὰς λαῶν ἀναψύξεως·
Χαῖρε, ἀκρότης ἱεραποστόλων· χαῖρε, φαιδρότης κηρύκων ἐνθέων.
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Βλάστημα τοῦ Σερπούκωφ, Μόσχας περιοικίδος, ἐξήνθησας ἡδύπνευστα κρίνα φιλοκάλου ζωῆς, Γερμανέ, καὶ Ὁσίων νέων τοῦ βορρᾶ εὔοσμε ἡδύοσμε καὶ ηὔφρανας τοὺς πίστει τῷ Θεῷ βοώντας.
Ἀλληλούϊα.
Γνῶσιν Θεοῦ σοφίας εἰληφὼς παιδιόθεν προσύλων ὑπερόπτης ἐδείχθης καὶ ἀρρεύστων θερμὸς ζηλωτής, Γερμανέ, πατέρων νεαυγῶν καύχημα· διό σε μακαρίζοντες κραυγάζομεν ἀξιοχρέως·
Χαῖρε, σοφίας Θεοῦ ταμεῖον χαῖρε, ἁγνείας λαμπρὸν δοχεῖον.
Χαῖρε, τοῦ Ὁσίου Σεργίου ὁμοζηλος· χαῖρε, τοῦ σεπτοῦ Ναζαρίου ὁμότροπος.
Χαῖρε, εὔοσμον λευκάνθεμον φιλοκάλου βιοτῆς· χαῖρε, πάγκαλον ἀνάκτορον ἀκραιφνοῦς διαγωγῆς.
Χαῖρε, ὅτι τῶν Ῥώσων γῆν ἡγίασας πόνοις· χαῖρε, ὅτι Ὁσίων συναγάλλῃ νῦν δήμοις.
Χαῖρε, στρουθὸς ἀγάπης φιλέρημος· χαῖρε, σκηπτὸς τοῦ πλάνου ἀλάστορος.
Χαῖρε, ῥεόντων σαφὴς οἰκονόμος· χαῖρε, ἀρρεύστων σεπτὸς κληρονόμος.
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Δύναμιν οὐρανόθεν εἰληφὼς παιδιόθεν κατέστειλας σαρκὸς τὰς ὀρέξεις καὶ ἐλθὼν εἰς Σεργίου Μονὴν τοῦ Ὁσίου πᾶσαν κοσμικὴν μέριμναν ἀπεξεδύσω, πάνσοφε, καὶ πίστει, Γερμανέ, ἐλάλεις·
Ἀλληλούϊα.
Ἔμπροσθεν τῆς εἰκόνος τῆς ἁγνῆς Θεοτόκου εὐχόμενος ἐδέξω τὴν χάριν τῆς ἰάσεως ἐκ ζοφεροῦ, Γερμανέ, καρκίνου καὶ χαρᾶς ἔμπλεως ἀνύμνεις σὴν ἰάτειραν καὶ ἔπειθες πιστοὺς βοᾶν σοι·
Χαῖρε, Ὁσίων ὁ μαργαρίτης· χαῖρε, ἀγώνων ἀρίστων μύστης.
Χαῖρε, παμφαῶν ἀσκητῶν ὑποτύπωσις· χαῖρε, ἱερῶν Ἀποστόλων ἐγκαύχησις.
Χαῖρε, ὅτι ἔσχες πρέσβειραν Θεοτόκον τὴν ἁγνὴν χαῖρε, ὅτι πᾶσιν ἔδειξας σὴν ὁσίαν ἀγωγήν.
Χαῖρε, ὁ τῆς Ῥωσίας εὐθαλεστατος γόνος· χαῖρε, τῆς Ἐκκλησίας ὁ πυρσὸς ὁ φωσφόρος.
Χαῖρε, εὐχῆς θερμῆς ἐργαστήριον· χαῖρε, σιγῆς λαμπρὸν οἰκητήριον.
Χαῖρε, εἰκὼν τῆς Χριστοῦ συμπαθείας· χαῖρε, λειμὼν σωστικῆς ἀπαθείας·
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Ζήλῳ σεπτῶν καμάτων, Γερμανέ, καὶ ἀγώνων ἀσκήσεως τρωθεὶς θεαρέστων τὴν περίλαμπρον τοῦ Βαλαὰμ ἐν Λαντόγκᾳ λίμνῃ, θαυμαστέ, ᾤκησας, ἐν ᾗ ὥσπερ ἰσάγγελος ἐβίωσας Θεῷ κραυγάζων·
Ἀλληλούϊα.
ᾜσχυνας τὸν τοῦ σκότους ἀρχηγὸν σοῖς ἀγῶσι καὶ σῇ ὑπακοῇ Ναζαρίῳ Προεστῶτι Ὁσίῳ Μονῆς Βαλαάμ, θέοφρον ἀσκητά· ὅθεν σε ἀξίως μεγαλύνοντες βοῶμέν σοι ἀξιοχρέως.
Χαῖρε, ἀζύγων ὁ ὑποφήτης· χαῖρε, μερόπων ὁ ὁδοδείκτης.
Χαῖρε, μαθητὴς Ναζαρίου τοῦ ἐμφρονος· χαῖρε, φωτιστὴς τῆς Ἀλάσκας θεόσδοτος.
Χαῖρε, ἔνοικος θειότατος τοῦ Σεμνείου Βαλαάμ· χαῖρε, πάνσεμνος ἀπόγονος πατριάρχου Ἀβραάμ.
Χαῖρε, ὅτι λαμπρύνεις τοὺς χοροὺς μονοτρόπων, χαῖρε, ὅτι φαιδρύνεις τάξεις τῶν Ἀποστόλων.
Χαῖρε, φωστὴρ Ἀλάσκας πολύφωτος· χαῖρε, λαμπτὴρ σοφίας τῆς κρείττονος.
Χαῖρε, ὁδὸς ἀγωγῆς φιλοκάλου· χαῖρε, σκηπτὸς μυσαροῦ βροτοκτόνου·
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Θέλων Χριστοῦ κηρῦξαι τὴν ἀλήθειαν πάσῃ τῇ κτίσει, Γερμανέ, Ἀποστόλων ἠκολούθησας ταῖς ἀτραποῖς καὶ λιπὼν 'Ρωσίαν ἀχανῆ τρόπαιον Ὀρθοδοξίας ἔστησας εἰς νήσους Ἀλεούτων κράζων·
Ἀλληλούϊα.
Ἵνα Χριστοῦ τὴν πίστιν, Γερμανέ, ἑδραίωσῃς αὐτόχθοσι λαοῖς τῆς Ἀλάσκας ἐκοπίασας νυχθημερὸν καὶ σκληραγωγίαν ὡς τρυφήν, πάνσοφε, οἰόμενος διήγειρες αὐτούς σοι ἐν χαρᾷ κραυγάζειν·
Χαῖρε, ὁ λόγος τῆς ἀληθείας· χαῖρε, ὁ στῦλος τῆς εὐσεβείας.
Χαῖρε, Ἀλεούτων πατὴρ ὁ φιλόστοργος· χαῖρε, τῶν δαιμόνων πρηστὴρ ὁ δριμύτατος.
Χαῖρε, δῶμα οὐρανότευκτον προσευχῆς καρδιακῆς· χαῖρε, πόμα τὸ ἡδύτατον εὐγενείας ψυχικῆς.
Χαῖρε, τῶν αὐτοχθόνων τῆς Ἀλάσκας προστάτης· χαῖρε, τῶν πενομένων καὶ καμνόντων ὁ ῥύστης.
Χαῖρε, γλυκὺς ἀκέστωρ νεότητος· χαῖρε, πραῢς τοῖς τρόποις καὶ πάνσοφος.
Χαῖρε, κρατὴρ μυστικῆς εὐωδίας· χαῖρε, λυτὴρ Ἀλεούτων σκοτίας·
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Κόντιακ νῆσον, πάτερ Γερμανέ, σῶν ἀγώνων ἐπέλεξας ὡς κέντρον, ἐν ᾧπερ σπόρον ἔσπειρας τὸν σωστικὸν καὶ πολύχουν στάχυν τῆς Χριστοῦ πίστεως ἐβλάστησας Ὀρθόδοξον ἱδρύσας καλιὰν βοῶσαν·
Ἀλληλούϊα.
Λάμπων τῶν ἀρετῶν σου τῷ φωτὶ καὶ σῶν πόνων ἀσκήσεως πυρσεύμασι πάντας κατεφώτισας τοὺς γηγενεῖς, Γερμανέ, Ἀλάσκας, ὧν ταχὺ ἔλυσας τῆς ἀμαθείας ζόφωσιν καὶ ἤνοιξας τὰ χείλη κράζειν·
Χαῖρε, τὸ σέλας τῆς εὐσεβείας· χαῖρε, τὸ κέρας Ὀρθοδοξίας.
Χαῖρε, ὁ φωτίσας Ἀλάσκας τὸ πλήρωμα· χαῖρε, ὁ πατήσας ἐχθίστου τὸ φρύαγμα.
Χαῖρε, φέγγος ταπεινώσεως καὶ ἀγάπης χρυσαυγή· χαῖρε, μένος τοῦ ἀλάστορος καὶ Ἀγγέλων χαρμονή.
Χαῖρε, τῆς παλιρροίας ὁ τὸ κῦμα κοπάζων· χαῖρε, τῆς σωτηρίας ὁ τὸν δρόμον δεικνύων.
Χαῖρε, λαοῦ καθεύδοντος ἔγερσις· χαῖρε, Χριστοῦ ἀγάπης ἐκτύπωσις.
Χαῖρε, διδάσκαλος τῶν Ἀλεούτων χαῖρε, ὑπέρμαχος τῶν ἀδυνάτων.
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ, Γερμανέ, τοῦ Κυρίου, μετέσχες τῆς θεώσεως, μάκαρ, καὶ ἀνέστειλας παλιρροϊκὸν σῇ ἐντεύξει κῦμα θαυμαστῶς, Ὅσιε, προβάλλων θεῖον ἔκτυπον Παρθένου τῆς ἁγνῆς καὶ ψάλλων·
Ἀλληλούϊα.
Νάμασι καταρδεύσας τῶν σῶν λόγων καρδίας ξηρὰς τῶν Ἀλεούτων ἐφάνης ὀμβροτόκος ὡς νέφος λαοῖς, Γερμανέ, τοῦ πόλου τοῦ βορρᾶ, Κύριον ὧν χείλη τάχος ἤνοιξας δοξάζειν καὶ βοᾶν σοι ταῦτα·
Χαῖρε, τὸ ἔαρ φιλοκαλίας· χαῖρε, τὸ φρέαρ χρηστοηθείας.
Χαῖρε, τῶν ἡδέων τοῦ βίου στερούμενος· χαῖρε, τῶν Ὁσίων πατέρων ἐφάμιλλος.
Χαῖρε, ὅτι διεσκέδασας Ἀλεούτων τὴν ἀχλὺν, χαῖρε, ὅτι κατεκάλλυνας σοῖς ἀγῶσι τὴν ψυχήν.
Χαῖρε, ὁ κατατήξας σαῖς εὐχαῖς τὸ σαρκίον, χαῖρε, ὁ καταπτύσας σοῖς καμάτοις τὸν πλάνον.
Χαῖρε, πιστῶν τοῦ βίου ὑπόδειγμα· χαῖρε, σοφῶν πατέρων ἐκσφράγισμα.
Χαῖρε, κρηπὶς τῶν ἱεραποστόλων, χαῖρε, βαλβὶς ἀσκητῶν θεοσόφων
Χαίροις, πάτερ ἀνόσιε.
Ξένως πυρὸς τὴν φλόγα καταπαύσας ὃ εἶχες πῦρ φλέγων, Γερμανέ, ἐν καρδίᾳ πᾶσιν ἔδειξας, τὴν τῶν παθῶν κατακαίων ὕλην ὡς ξηρὰν ἄκανθαν· διό σου τὴν ἐγκράτειαν γεραίροντες Θεῷ βοῶμεν·
Ἀλληλούϊα.
Ὄρος τῆς ἐνάρετου ἀναβὰς πολιτείας ἀπείληφας θαυμάτων τὴν χάριν καὶ παιδίων προστάτης φανείς, Γερμανέ, τῇ τούτων προκοπῇ βίου σου ἰκμάδα κατηνάλωσας καὶ ἔπειθες βοᾶν σοι πίστει·
Χαῖρε, τῶν παίδων ὁ ποδηγέτης· χαῖρε, τῶν νέων θερμὸς προστάτης.
Χαῖρε, Ἀλεούτων ὁ θεῖος διδάσκαλος· χαῖρε, Ἀποστόλων ἀόκνων ἀκόλουθος.
Χαῖρε, εὔχαρις, φιλόστοργος καὶ φιλόκαλος ἀνήρ· χαῖρε, πρύτανις σεμνότητος καὶ χρηστότητος πατήρ.
Χαῖρε, κακουχουμένων ἀσκητῶν ἡ ἀκρότης, χαῖρε, ὑφηγητόρων Ὀρθοδόξων σεμνότης.
Χαῖρε, λαμπρὸν ἀσκήσεως ἔσοπτρον, χαῖρε, τερπνὸν ἀγάπης κιννάμωμον.
Χαίρε, πολλῶν ὀρφανῶν ὁ προστάτης· χαῖρε, ἐχθρῶν νοητῶν ὁ ὀλέτης·
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Πράξεις τῶν Ἀποστόλων μιμησάμενος, πάτερ, καὶ νῆσον Σπροὺς σαφῶς ἁγιάσας τοῖς ἱδρῶσί σου, ἣν Βαλαὰμ Νέον, θεοφόρε, Γερμανὲ Ὅσιε, ὠνόμασας, ἀνέδραμες Χριστῷ προϋπαντῆσαι ψάλλων
Ἀλληλούϊα.
Ῥέοντος ὑπερόπτα, Γερμανέ, καὶ ματαίου φρονήματος φωτὸς τοῦ ἀκτίστου ὅλος ἔμπλεως ὤφθης σαφῶς ἐν τῇ σῇ κοιμήσει, ἀσκητὰ ἔνθεε, δεικνύοντος σὴν εὔκλειαν τὴν ἄρρευστον, διὸ βοῶμεν·
Χαῖρε, τὸ φρέαρ τῆς εὐσεβείας· χαῖρε, τὸ ἔαρ τῆς ἀπαθείας.
Χαῖρε, τῶν Ἀγγέλων εὐκλείας ὁμόσκηνος· χαῖρε, θεοφόρων Ὁσίων ἰσότιμος.
Χαῖρε, ἅπαντα τὰ ῥέοντα λογιζόμενος φθαρτὰ· χαῖρε, σκύβαλα ἐγκόσμια ὁ οἰόμενος τερπνά.
Χαῖρε, ἄστρον πυρφόρον τὴν Ἄλάσκαν φωτίσαν· χαῖρε, ῥόδον τάς νήσους Ἀλεούτων ἡδῦναν.
Χαῖρε, φρουρὸς νεότητος ἄγρυπνος χαῖρε, φανὸς τῆς πίστεως πάμφωτος.
Χαῖρε, ἡμῶν ἐν κινδύνοις ἀκέστωρ· χαῖρε, πιστῶν ταχινὸς ἀντιλήπτωρ·
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Σπροὺς ὀρφανὰ τῆς νήσου, Γερμανὲ θεοφόρε,κατέσκαψαν χερσὶ ταῖς ἰδίαις σοῦ τὸν τάφον, τὸν εἶτα πηγὴν ἐποφθέντα, πάτερ, καὶ κρουνὸν ἄφθονον ἰάσεων, πανθαύμαστε, ἀεὶ ὁ σὺν Ἀγγέλοις ψάλλων·
Ἀλληλούϊα.
Τύπος ὀφθεὶς πατέρων, νηπτικῶν, φιλοκάλων, τρισμάκαρ Γερμανέ, καὶ Ὁσίων, ταπεινώσει τε, ὑπομονῇ, νήψει, ἀπαθείᾳ καὶ εὐχῇ Κτίσαντι Κυρίῳ εὐηρέστησας καὶ ἔπειθες λαοὺς κραυγάζειν·
Χαῖρε, ὁ σύνοικος τῆς σοφίας· χαῖρε, ὁ γόνος λαμπρὸς Ῥωσίας.
Χαῖρε, ἀρετῆς ἱερὸν καταγώγιον χαῖρε, προσευχῆς νοερᾶς ἀνακτόριον.
Χαῖρε, πρῶτος καὶ ὑπέρλαμπρος φωτιστὴς Ἀμερικὴς· χαῖρε, εὖχος πολυτίμητον ἐν Χριστῷ καινῆς ζωῆς.
Χαῖρε, ῥεῖθρον χαρίτων ἱεροῦ Παρακλήτου· χαῖρε, κρίνον εὐῶδες τοῦ ἀγροῦ τοῦ Κυρίου.
Χαῖρε, Χριστοῦ ὁ φίλος ὁ ἔνθερμος· χαῖρε, λαοῦ ὁ στῦλος ὁ ἄσειστος.
Χαῖρε, κρουνὸς ἰαμάτων ἀφθόνων· χαῖρε, σκηπτὸς φθονερῶν δαιμονίων·
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Ὑμνοις σε καθ' ἕκαστην, Γερμανέ, εὐφημοῦντες ὡς κήρυκα Χριστοῦ ἀληθείας καὶ δογμάτων ὀρθῶν τηρητήν, τῆς ἠπείρου ἄρτι παμφαῶς πέρατα Ἀμερικῆς φωτίσαντα, Χριστῷ πανευλαβῶς φωνοῦμεν·
Ἀλληλούϊα
Φλόγα τῆς ἀληθείας ὡς δρομεὺς περιφέρων Ὀρθόδοξον εἰς γῆν Ἀλεούτων κατεφώτισας τοὺς ἐν σκιᾷ ἀγνωσίας, πάτερ, καὶ παθῶν, πάντιμε, καθεύδοντας καὶ ἤνοιξας τὰ χείλη αὐτοχθόνων κράζειν·
Χαῖρε, ἡ φαῦσις τῆς εὐποιΐας· χαῖρε, ἡ σβέσις τῆς ἀγνωσίας.
Χαῖρε, ὁ κηρύξας Ὀρθόδοξον φρόνημα· χαῖρε, ὁ μισήσας γεώδη καὶ πρόσκαιρα.
Χαῖρε, νέον ἀγαλλίαμα παμφαοῦς ἀσκητισμοῦ, χαῖρε, βάθρον ἀδιάσειστον ἀγαπήσεως Θεοῦ.
Χαῖρε, ὅτι παρέσχες Ἀλεούτοις σὴν χάριν, χαῖρε, ὅτι συντρίβεις παμβεβήλου τὴν μῆνιν.
Χαῖρε, ἀγώνων θείων τὸ στάδιον· χαῖρε, ἐνθέων μόχθων κυάθιον.
Χαῖρε, θαλάττης κυμάτων ἡ στῆσις· χαῖρε, ἀπάτης ἐχθίστου ἡ παῦσις·
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Χαῖρε, ἰσαποστόλων, Γερμανέ, κοσμιότης, Ἀλάσκας φωτιστὰ καὶ προστάτα ὀρφανῶν καὶ καμνόντων, τρανῶς σοὶ βοῶντες θείας σου εὐχὰς πάντοτε δεχόμεθα καὶ ἄσμενοι βοῶμεν τῷ δοξάσαντί σε·
Ἀλληλούϊα.
Ψάλλειν ἐν κατανύξει τῷ Σωτῆρι τῶν ὅλων ἀξίωσον θερμούς σου ἱκέτας, Ἀποστόλων φανέ, Γερμανέ, νηπτικῶν πατέρων τιμαλφὲς μάργαρον καὶ πίστεως θησαύρισμα, τοὺς νῦν περιχαρῶς βοῶντας·
Χαῖρε, ἡ στήλη τῆς εὐψυχίας· χαῖρε, ἢ πύλη χρηστοηθείας.
Χαῖρε, τῆς Ῥωσίας θειότατον βλάστημα· χαῖρε, εὐσεβείας περίβλεπτον σέμνωμα.
Χαῖρε, ῥίζα ὁσιότητος δένδρου τῆς Ἀμερικῆς· χαῖρε, αὔρα πανευφρόσυνος Ὀρθοδόξου διδαχῆς.
Χαῖρε, φιλοκαλίας ἡ σφραγὶς καὶ ὁ στῦλος· χαῖρε, ὀρθοπραξίας ἀκραιφνοῦς ὄντως κλέος.
Χαῖρε, πηγὴ ἰάσεις βλυστάνουσα· χαῖρε, αὐγὴ δεικνύουσα κρείττονα.
Χαῖρε, λαοῖς ἀρετὴν ὁ διδάξας· χαῖρε, πιστοῖς ὁ σὴν χάριν βραβεύσας.
Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Ὦ φωστὴρ Ἀλεούτων, Γερμανὲ θεοφόρε, φιλόκαλε καὶ τίμιε πάτερ, (ἐκ γ') ὁ φωτίσας ταῖς σαῖς διδαχαῖς τοὺς ἐν ἀγνωσίας τῇ σκιᾷ, Ὅσιε, καθεύδοντας, διάλυσον τὴν ζόφωσιν ἡμῶν ψαλλόντων·
Ἀλληλούϊα.
Καὶ αὖθις τὸ Κοντάκιον.
Ἦχος πλ. δ.' Τῇ Ὑπερμάχῳ
Τὴν φλόγα ἔχων ἀνημμένην θείας πίστεως καὶ θερμαινόμενος πυρὶ τῆς τοῦ Παντάνακτος κοινωνίας ἐν Ἀλάσκᾳ ψυχῶν τοὺς πάγους, Γερμανέ, τῶν νηπτικῶν πατέρων ἔκτυπον καὶ κλεινὲ ἱεραπόστολε, διέλυσας· ὅθεν κράζομεν· Χαίροις, πάτερ πανόσιε.
Δίστιχον.
Χαῖρε, ἱερῶν ἀποστόλων κλέϊσμα, Γερμανέ, Χαραλάμπης ἔκραξε πόθῳ.
ΕΓΚΩΜΙΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΣΙΟΝ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΝ ΠΛΤΕΡΑ ΗΜΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΝ ΤΟΝ ΕΝ ΑΛΑΣΚᾼ
Ὁ Κανὼν φέρει τήνδε τὴν ἀκροστιχίδα·
" Χαῖρε, Γερμανέ, φωτιστὰ Ἀλάσκας, Ἱεραποστόλων κλέος. Χ."
ΣΤΑΣΙΣ Α'
Ἦχος πλ. α΄ Ἡ ζωὴ ἐν τάφῳ.
Μακαρίζομέν σε, ἀσκητὰ Γερμανέ, Ἀλεούτων φωτιστὰ νήσων πάμφωτε καὶ ἀπόστολε σοφὲ Ἀμερικῆς.
Μακαρίζομέν σε, Γερμανὲ θεαυγές, τῆς Ῥωσίας εὐθαλέστατον βλάστημα καὶ πατέρων νηπτικῶν ὑπογραμμέ.
Καὶ τὰ ἑπόμενα φέροντα Ἀκροστιχίδα·
" Χαῖρε, Γερμανέ."
Χαῖρε, Ἀλεούτων ἀπλανὲς ὁδηγὲ ἐκ τοῦ σκότους πρὸς τὸ φῶς τὸ ὀρθόδοξον καὶ τὸ ἄδυτον ἀμέμπτου ἀγωγῆς.
Ἀσκητῶν τῆς Μάνδρας Βαλαὰμ καλλονή, Ναζαρίου μαθητὰ τοῦ θεόφρονος, Γερμανέ, σοφίας πέφηνας κρατήρ.
Ἱεραποστόλων θαυμαστῶν κορυφή, Γερμανέ, σαυτὸν ἐκθύμως ἐκένωσας τῇ ἀγάπῃ τῶν στενόντων ἐν σκιᾷ.
Ῥαντισμῷ εὐχῶν σου ἁγιάζεις ἡμᾶς τοὺς τιμῶντας, Γερμανέ, τοὺς καμάτους σου,οὕσπερ ἔτλης τῶν λαῶν πρὸς φωτισμόν.
Ἐν Σερπούχωφ εἶδες τοῦ ἡλίου τὸ φῶς, Γερμανέ, καὶ ἐν Ἀλάσκᾳ ἀνέτειλας ὥσπερ ἥλιος βιούντων ἐν νυκτί.
Γερμανὲ τρισμάκαρ, τοῦ Σεργίου σαφῶς καὶ τοῦ θείου Σεραφεὶμ ἠκολούθησας ταῖς ὁδοῖς τῆς ἰσαγγέλου βιοτῆς.
Εὖχος φιλοκάλων καὶ Ὁσίων ἀνδρῶν, Γερμανέ, τῆς Θεομήτορος ἔστησας τῇ δυνάμει κῦμα παλιρροϊκόν.
Ῥεῖθρα τῆς θαλάσσης δι' εὐχῶν σου Θεοῦ, Γερμανέ, φωτοειδέστατοι Ἄγγελοι καθηγίαζον Ἀλάσκας, θαυμαστέ.
Μονοτρόπων κέρας, Γερμανέ, ὀρφανῶν Ἀλεούτων πατρικῇ προστασίᾳ σου περιέβαλλες καὶ θείᾳ ἀρωγῇ.
Ἀσκητὰ θέοφρον, νήφων, κακοπαθῶν, σάρκα τήκων καὶ ἀπαύστως στερούμενος, Γερμανέ, πνεῦμα ἐζώωσας τὸ σόν.
Δόξα. Τριαδικόν.
Νῦν δοξάζοντές Σε, Παναγία Τριάς, δυσωποῦμέν Σε· κατάπεμψον ἅπασι Σοῦ τὸ ἔλεος καὶ πλῆθος οἰκτιρμῶν.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Ἐκ βυθοῦ κακίας καὶ παθῶν, ἀγαθή, ἕλκυσόν με τὸν ἀεὶ μακαρίζοντα, Θεοτόκε, ὑμνῳδίαις σε λαμπραῖς.
Καὶ αὖθις τὸ πρῶτον.
Μακαρίζομέν σε, ἀσκητὰ Γερμανέ, Ἀλεούτων φωτιστὰ νήσων πάμφωτε καὶ Ἀπόστολε σοφὲ Ἀμερικῆς.
ΣΤΑΣΙΣ Β.'
Ἦχος πλ. α.' Ἄξιόν ἐστι.
Ἄξιόν ἐστι μακαρίζειν σε, τῶν Ἀλεούτων φωτιστὴν καὶ ἱεραπόστολον, Γερμανέ, Ὁσίων νέων χαρμονή.
Ἄξιόν ἐστι μακαρίζειν σε τῶν φιλοκάλων ἀσκητῶν φωστῆρα τὸν πάμφωτον, Γερμανέ, Ἀλάσκας θεῖε φωτιστά.
Καὶ τὰ ἑπόμενα φέροντα Ἀκροστιχίδα
" Φωτιστὰ Ἀλάσκας."
Φλόγα ἱερὰ Σοῦ κατέκαιε καρδίαν, πάτερ Γερμανέ, καὶ ὅλον σε ἔδειξε Ὀρθοδόξου παραδόσεως πυρσόν.
Ὡς τοῦ Βαλαὰμ ἀσκητὴν τῆς Μάνδρας θεοφόρον, Γερμανέ, τιμῶμέν σε ἅπαντες καὶ Ὁσίου Ναζαρίου μαθητήν.
Τοὺς φωτοειδεῖς ἐθεάσω τοῦ Θεοῦ Ἀγγέλους, Γερμανέ, θαλάσσης τὰ ὕδατα ἁγιάζοντας, θεόφρον ἀσκητά.
Ἴσχυσας πληθὺν Ἀλεούτων πρὸς Χριστὸν ἑλκῦσαι, Γερμανέ, δυνάμει τῶν λόγων σου καὶ ἰσχύϊ σῆς ἀμέμπτου ἀγωγῆς.
Σόφισον ἡμᾶς τοὺς τιμῶντάς σε ὡς τῆς σοφίας, Γερμανέ, Ὑψίστου τὸν σύνοικον καὶ ὁμόσκηνον ἁπάσης ἀρετῆς.
Τεῖχος ὀρφανῶν καὶ προπύργιον ἐμπεριστάτων ὤφθης, Γερμανὲ ἀξιαγαστε, ἐν ταῖς νήσοις Ἀλεούτων τοῦ Βορρᾶ.
Ἄνερ θεαυγές, ἱδρυτὴς ὑπάρχεις Ἐκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς ἐνθεώτατος, Γερμανέ, χριστοκηρύκων λαμπηδών.
Ἄνθος τῆς Χριστοῦ πανευῶδες ὤφθης ἀληθείας, Γερμανέ, καὶ κρίνον ἡδύπνευστον Ὀρθοδόξου ἀληθῶς διαγωγῆς.
Λύπης ὀλετὴρ καὶ κρηπίδωμα χαρᾶς ἀρρήτου ὤφθης, Γερμανέ, τῶν τιμώντων σε καὶ τελούντων σου τὴν μνήμην τὴν σεπτὴν
Ἄστρον τηλαυγὲς ὁσιότητος, σκληραγωγίας, Γερμανέ, νηστείας καὶ νήψεως ἀνεφάνης ἐν ἐσχάτοις τοῖς καιροῖς.
Σοῦ τὰ ἱερὰ κατορθώματα ἐν τῇ Ἀλάσκᾳ, Γερμανέ, τρανῶς μεγαλύνοντες ὥσπερ ἄνθρωπον τιμῶμέν σε Θεοῦ.
Κόπασον ἡμῶν, Γερμανέ, σαρκὸς ἐπαναστάσεις, τῶν καταφευγόντων σῇ χάριτι καὶ σὴν κλῆσιν προφερόντων εὐλαβῶς.
Δόξα. Τριαδικόν.
Ἄφεσιν ἡμῶν ἐγκλημάτων δός, Τριὰς ἁγία, τῶν δοξολογούντων ἑκάστοτε Σοῦ τὸ κράτος καὶ τὴν ἄρρητον ἰσχύν.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Στῦλος ἀρραγὴς ἀντιλήψεως, Θεογεννῆτορ, τῶν καταφευγόντων τῇ σκέπῃ σου καὶ ἀόκνῳ σου ὑπάρχεις ἀρωγῇ.
Καὶ αὖθις τὸ πρῶτον.
Ἄξιόν ἐστι μακαρίζειν σε, τῶν Ἀλεούτων φωτιστὴν καὶ ἱεραπόστολον, Γερμανέ, Ὁσίων νέων χαρμονή.
ΣΤΑΣΙΣ Γ.'
Ἦχος γ.' Αἱ γενεαὶ πᾶσαι.
Αἱ γενεαὶ πᾶσαι τιμῶμέν σε, Ἀλάσκας νῦν, Γερμανέ, κοσμῆτορ.
Αἱ γενεαὶ πᾶσαι ὡς γέρας ἀνυμνοῦμεν σέ, Γερμανέ, Ὁσίων.
Καὶ τὰ ἑπόμενα φέροντα ἀκροστιχίδα
"Ἱεραποστόλων κλέος. Χ."
Ἰσχὺν λαβὼν θεόθεν ἐβάδισας ἀρτίως τῶν Ἀποστόλων τρίβους.
Ἐκθύμως σε τιμῶμεν νῦν, Γερμανὲ θεόφρον, ὡς Ἀλεούτων φέγγος.
Ῥοαῖς θερμῶν δακρύων κατέτηξας τοὺς πάγους, ὦ Γερμανέ, Ἀλάσκας.
Ἀσύλητον ταμεῖον ἐδείχθης θαυμασίων καὶ ἰαμάτων, πάτερ.
Πατέρων νέων εὖχος, ὦ Γερμανέ, χαρίτων ἐπλήσθης οὐρανίων.
Ὁ τῆς Ῥωσίας γόνος, ἐξήνθησας σοφίας Θεοῦ εὐώδη ῥόδα.
Σεμνείου ἀνεδείχθης τοῦ Βαλαὰμ οἰκήτωρ ἰσάγγελος, τρισμάκαρ.
Τοῦ θείου Ναζαρίου ἐφάμιλλος τῶν πόνων, ὦ Γερμανέ, ἐδείχθης.
Ὁδοὺς χριστοκηρύκων ἐβάδισας Ὁσίων, ὦ Γερμανέ, ἀρτίως.
Λαμπὰς Ὀρθοδοξίας, ὦ Γερμανέ, 'Ἀλάσκας ἐφώτισας τὰ πλήθη.
Ὡς ὀρφανῶν πατέρα καὶ στήριγμα καμνόντων σὲ ἀνυμνολογοῦμεν.
Νεκρώσας τὸ σαρκίον συντόνῳ σου ἀσκήσει ἐζώωσας τὸ πνεῦμα.
Κατέπαυσας τὸ κῦμα τῆς παλιρροίας, πάτερ, εὐχῇ τῆς Θεοτόκου.
Λαμπρύνεις τὰς χορείας, ὦ Γερμανέ, Ὁσίων καὶ ἱεραποστόλων.
Ἐλέησον εὐχαῖς σου τοὺς μέλποντας ἐν ὕμνοις σοῦ, Γερμανέ, καμάτους.
Οὐρανοδρόμον, πάτερ, διήνυσας πορείαν ἐν νήσοις Ἀλεούτων.
Δόξα. Τριαδικόν.
Συνέτισον Σοὺς δούλους τοὺς ἀσυνέτους, οἴμοι, Τριὰς ὑπεραγία.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Χαρίτωσον οἰκέτας τῆς χάριτός σου, Μῆτερ, ἁγνὴ Θεοκυῆτορ.
Καὶ αὖθις τὸ πρῶτον.
Αἱ γενεαὶ πᾶσαι τιμῶμέν σε, Ἀλάσκας νῦν, Γερμανέ, κοσμῆτορ.
ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ
Ἦχος πλ. α.'
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὸν Γερμανὸν ὑμνῆσαι.
Τῶν Ἀγγέλων χορεῖαι κατεπλάγησαν πόνους ἀγωγῆς ἰσαγγέλου κατιδόντες, Γερμανέ, φωτιστὰ τῆς Ἀλάσκας, σῶφρον ἀσκητά, φιλόκαλε Ὅσιε, λαμπὰς νηπτικῶν πατέρων φωτόλαμπρε.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὸν Γερμανὸν ὑμνῆσαι.
Ἡδυπνεύστοις μύροις καταστέφομεν τὴν πανεύφημόν σου μνήμην, Γερμανέ, τῶν Ἀλεούτων στήριγμα καὶ χειραγωγὲ πρὸς εὐσεβείας τρίβους σωστικάς, Σερπούχωφ ἐκβλάστημα καὶ Σεμνείου Βαλαὰμ θησαύρισμα.
Εὐλογητός εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὸν Γερμανὸν ὑμνῆσαι.
Λίαν καλῶς τὴν ὁδὸν διήνυσας τῆς ἀσκήσεως καὶ ἀπαθείας ἀνεδείχθης ἀκρεμών, ὁ Βαλαὰμ τὸ Νέον ἐν τῇ νήσῳ Σπροὺς ἱδρύσας, ἰσάγγελε, ἐν ᾧ ταπεινῶς τὸν σὸν βίον ἐτέλεσας.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὸν Γερμανὸν ὑμνῆσαι.
Μυροφόροι ὡς ἄλλοι οἱ πιστοὶ Ἀλεοῦτοι τῶν λειψάνων σου ῥαίνουσι τὴν θήκην μύροις ὑμνῳδιῶν καὶ τιμῶντες σὴν μνήμην, μάκαρ Γερμανέ, βοῶσιν· ἀείποτε περιφρούρει τοὺς εἰς σὲ καταφεύγοντας.
Δόξα. Τριαδικόν.
Μίαν δύναμιν πάντες, μίαν σύνταξιν πόθῳ καὶ προσκύνησιν μίαν, προσκυνοῦντες βοῶμεν Πάτερ, Λόγε καὶ Πνεῦμα, ὦ Τριὰς σεπτή, τοὺς δούλους Σου φύλαττε τῆς μανίας τοῦ πλάνου ἀπήμονας.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Εὐσυμπάθητε Μῆτερ τοῦ Θεοῦ θείου Λόγου, Παναγία Παρθένε, οἰκτιρμοὺς τοῦ Υἱοῦ σου δαψιλῶς καὶ ἐλέη πλούσια ἡμῖν κατάπεμψον, ἄχραντε, εἰς αἰῶνας τοῖς σὲ μακαρίζουσι.
Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, δόξα Σοι, ὁ Θεός. (ἐκ γ)'
Δίστιχον.
Γερμανὸν ἔστεψεν ἐγκωμίων κρίνοις, φωτιστὴν Ἀλάσκας σοφόν, Χαραλάμπη
